117055

A =

W

Pp

/V,

gdzie:

A — stawka odpisu amortyzacyjnego.

W — wartość początkowa środka trwałego⁴.

Pp — planowana wielkość produkcji w całym okresie użytkowania środka trwałego, Pw — wielkość produkcji wykonana w danym okresie.

Przykład

Przedsiębiorstwo X zakupiło maszynę, której wartość początkowa wyniosła 10 000 PLN. Przewidywana liczba wyrobów, które mogą być wykonane za pomocą tego środka, to 50 000 sztuk. W pierwszym roku przedsiębiorstwo wyprodukowało 5000 wyrobów gotowych.

10 000 50 000

x 5000 PLN

1000

Roczna stawka amortyzacji ustalona metodą naturalną wyniosła 1000 PLN.

Stawka ta jest zmienna i uzależniona od wielkości produkcji. W praktyce ta metoda liczenia odpisów amortyzacyjnych jest bardzo rzadko stosowana. Przedsiębiorstwa najczęściej stosują czasowe metody naliczania odpisów amortyzacyjnych na fimdusz amortyzacyjny, do których zaliczamy:

□    metodę liniową,

□    metodę degresywną, u- tym:

>    malejącej wartości bieżącej,

>    zmodyfikowaną,

>    wykorzystującą sumę lat użytkowania,

□    metodę progresywną

Metoda liniowa jest najprostszą, najczęściej stosowaną metodą liczenia amortyzacji. Polega ona na tym, że pizez cały okres użytkowania wartość odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych jest jednakowa, niezależnie od intensywności wykorzystania tego śr odka r jego rzeczywistego zużycia. Przy zastosowaniu tej metody wartość środka trwałego równomiernie się rozkłada na poszczególne lata użytkowania. Stawkę amortyzacji rocznej można obliczyć w następujący sposób:

A = — x 5000 = 1000 PLN t

gdzie t to czas użytkowania.

'WaloK pocztowi Kodu rwłlrpo Wraddtiydi przypał.    ptnncjuaii* o w-skac icnAutii (rnlnc Mmikojni icdj Irwałcyoi