120801

S zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych • 4,01 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej,

• od budowli - 2% ich wartości określonej na potrzeby amortyzacji.

Podatek od środków transportu

Podobnie jak w przypadku podatku od nieruchomości podstawą prawną podatku od środków transportu jest ustawa o podatkach i opłatach lokalnych. Podatek ten stanowi dochód gminy.

Podmiotem opodatkowania są osoby fizyczne i osoby prawne będące właścicielami środków transportowych oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, na które środek transportowy jest zarejestrowany.

W Polsce podatek ten nie dotyczy samochodów osobowych, natomiast przedmiotem opodatkowania są między innymi samochody ciężarowe, ciągniki siodłowe, przyczepy i naczepy, autobusy.

Stawki podatku określa w drodze uchwały rada gminy, z tym że roczna stawka podatku od jednego środka transportowego nie może przekroczyć wysokości określonej w ustawie.

W polskim systemie podatkowym funkcjonują również inne podatki.

Wiele z nich nie nosi nazwy „podatek", ale ich charakter i konstrukcja w pełni odpowiadają definicji podatku. Ustawodawca używa w odniesieniu do tych podatków rozmaitych nazw takich jak „opłata", „cło", „składka" czy „dopłata".

Przykładowo wśród podatków nie nazwanych tak expressis verbis (dosłownie) można wymienić:

•    cło

•    opłatę targową

•    opłatę miejscową

•    opłatę eksploatacyjną

•    opłatę od posiadania psa

•    opłatę uzdrowiskową

Wymienione wyżej świadczenia nie stanowią istotnego statystycznie źródła dochodów budżetowych, choć w konkretnych przypadkach mogą być efektywnym źródłem finansowania wydatków publicznych.

Przykładowo opłata eksploatacyjna pobierana od podmiotów wydobywających bogactwa naturalne (np. węgiel) stanowi ważne źródło dochodów w gminach, na terenie których zlokalizowane zostały kopalnie.