121331

2. ekstremalne stanowisko keynesistowskie [podejście popytowe]:

>    cena nie ma wpływu na wielkość podaży

>    różne poziomy produkcji przy stałej cenie

>    doskonała giętkość cen nie występuje

>    założenie, że produkcja faktyczna równa się potencjalnej jest błędne ponieważ gospodarkę rynkową charakteryzuje niepełne wykorzystanie czynników produkcji,

>    „lepkie ceny” - mało elastyczne, cena płacy mocno usztywniona, głównie w dół. od punktu „B" nie może rosnąć produkcja tylko cena.

>    A - faktycznie wytworzona produkcja

>    B -produkcja potencjalna i odpowiadający jej popyt

>    Krzywa AS jest pozioma do momentu, w którym następuje pełne wykorzystanie czynników produkcji (produkcja faktyczna = produkcja potencjalna), wtedy AS staje się pionowa

3. stanowisko kompromisowe:

>im bliżej produkcji potencjalnej tym większa reakcja na ceny

>    wysoka elastyczność podaży względem popytu gdyż są niewykorzystane środki produkcji.

>    dodatkowy wzrost S musi się odbić we wzroście cen [bo trzeba ponieść wysokie koszty aby zatrudnić dodatkowe czynniki produkcji - wtedy niejako jest „przekroczona" produkcja potencjalna.

>    zakłada się możliwość przekroczenia produkcji potencjalnej przez krzywą podaży.

Problemy związane z równowagą

Równowaga gospodarcza sytuacja w której łączne zamierzone wydatki (agregatowy popyt na towary ) są równe wielkości produkcji tych towarów (agregatowej podaży).

Równowaga przy stałym poziomie agregatowego popytu

[zarówno popyt konsumpcyjny jak i inwestycyjny].

Problem nierównowagi Planowane wydatki mogą być wyższe od dostarczanych towarów i usług.

Wartość produkcji może być większa od planowanych wydatków.

Założenia modelowe [nawiązanie do założeń Keynsowskich]:

produkcja przy niepełnym wykorzystaniu czynników produkcji stały poziom cen producenci są w stanie

1)