121793

W przewidywaniu zwiększonych ciśnień wykonuje się zabezpieczenie istniejącej obudowy przez zabudowanie zestawów lub elementów dodatkowych. Mogą to być kompletne odrzwia stawiane pomiędzy istniejącymi lub tylko dodatkowe stojaki zabudowane pod stropnicami.

Najbardziej skutecznym zabezpieczeniem pod względem wytrzymałości i stabilności obudowy są podciągi podbudowane stojakami (rys. 20.1). Stosuje się podciągi drewniane lub stalowe, podbudowane stojakami ciernymi lub hydraulicznymi.

Przy wzmacnianiu obudowy LP podciągi zabudowuje się najczęściej w osi wyrobiska korytarzowego na styk. Stojaki stawia się pod podciągami w punktach zetknięcia podciągów z lukami przystropowymi. Zasadą jest, aby każdy podciąg podbudowany był, co najmniej trzema stojakami.

W razie konieczności buduje się w osi wyrobiska dwa przylegające do siebie rzędy podciągów. W przypadku spodziewanych nacisków bocznych na obudowę LP, stosuje się podciągi boczne podparte stojakami „na kontrę".

W przypadku niemożności zabudowania podciągów podbudowanych stojakami lub stojaków pośrednich, można zastosować wzmocnienie obudowy odrzwiami pośrednimi, zabudowując kompleme nowe odrzwia pomiędzy odrzwiami ismiejącymi.

W przypadku obudowy LP w przewidziane miejsce pod strop wprowadza się najpierw luk stropnicowy, który dociska się do stropu (opinki obudowy) rozporą śrubową lub hydrauliczną. Następnie dołącza się do niego luki przyociosowe, a po ich zamocowaniu usuwa się rozporę.

Wzmacnianie odrzwiami pośrednimi nie zapewnia tej wytrzymałości co podciągi podbudowane stojakami, ale daje wolny od stojaków przekrój wyrobiska.

Obudowę drewnianą można wzmacniać w sposób podobny jak obudowę LP, a więc stojakami pośrednimi, podciągami budowanymi w osi wyrobiska podpartymi stojakami lub odrzwiami pośrednimi.