Si II |
de |
M |
* II |
GJS |
dx |
GJs |
GJ, |
cix
Dla stałego momentu skręcającego można napisać przyrost kąta pomiędzy punktami P i Q leżącymi w odległości lpg od siebie:
Dla momentu zmiennego można sumy zamienić na całki. Przyrost kąta między punktami xo i x jest wobec tego polem pod fragmentem wykresu momentów w tym przedziale:
*0 GJs
Wyniki obliczeń kątów obrotu w punktach B, C, D, E podane są poniżejrysunku 7.3a
0c
0D
8e
Rys. 7.3c. Kąt skręcenia na schemacie podstawowym
Rys. 7.3d. Kąt skręcenia od niewiadomej X
Rys. 7.3a. Moment skręcający na schemacie podstawowym
_ AML ® B ~ r , GJs\ 5ML |
ML |
5 ML ~~GJ« |
s - ^ V B~ r J GJsl . 2 XL XL fi — 4- |
_1XL ' OJn 0 -1XL |
2 XL | |
i l i |
GJr_ |
v r\ ™ ° GJ.2 |
4 GJ« |
+ G^s2 | ||
. . 1 . . . |
. |
' [LI |
4' |
0c |
0D |
0E |
0B
warunek(7.1): 0D(M)+0D(X)=-5ML - ~ + 2X1 + 2XL =0
GJs\ ™s2 ™s2
\M(5Js2+Jsl)
X" 2 Js2 + Jsl
2