44490

Czechosłowacja

Sytuacja Czechosłowacji była podobna do sytuacji Polski. Posiadała ona rząd na emigracji w Londynie. Liderem był socjalista Benes. Przez podpisanie układu Benes-Majski Czechosłowacja została włączona do bloku koalicji antyhitlerowskiej. Jednak współpraca Czechosłowacji z ZSRR od 1943 wyglądała inaczej niż Polski z ZSRR. Nie miała ona bowiem Katynia, ani powodu by zerwać stosunki dyplomatyczne. W 1944/45 Stalin wyraził zgodę na rządy Benesa. Ceną jaką miała za to zapłacić Czechosłowacja były tereny Ukrainy Zakarpackiej. Stalin chciał bowiem zyskać granicę z Węgrami, gdzie rzeczywiście w 1956 nastąpiła interwencja radziecka. Benes był socjalistą, ale nie komunistą. W Czechosłowacji na czele komunistów stał Gottwald. W wyborach w maju 1946 zwyciężył Benes. W lutym 1948 komuniści dokonali jednak przewrotu. Potem odbyły się wybory, które wygrali. Gottwald został premierem, a potem prezydentem. Benes udał się na emigrację do Londynu, z której już nie powrócił.

Albania

Albania ze względu na sąsiedztwo z komunistyczna Jugosławią, również stała się państwem komunistycznym, rządzonym przez lewice. Dyktatorem był Enver Hodża, który rządził do swojej śmierci w 1985. Później długo jeszcze Albania była krajem komunistycznym.

Stalin na terenach krajów socjalistycznych wprowadził nową konstytucję, wzorowaną na konstytucji sowieckiej. Polska otrzymała ją 22 lipca 1952 i obowiązywała ona do lat dziewięćdziesiątych. Następnie mieliśmy Małą Konstytucję, a obecna pochodzi z kwietnia 1997. Kraje socjalistyczne nie przyjęły planu Marshalla, dlatego zaczęły się one ingerować same ze sobą. Każdy kraj na polecenie Moskwy posiadał specjalistyczną gałąź przemysłu (Węgiy - autobusy Ikarus, Czechosłowacja- ciężarówki Tatra, Polska-wagony). Spowodowało to, że później nie były one zdolne do samodzielnego bytu.

Zewnętrznym przejawem integracji była powstała w styczniu 1949 Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, która działała do 1990.