124197

2. Drugi etap rozpoczął się 1 stycznia 94r. i wiązał się z utworzeniem instytucji potrzebnych do realizacji EMU.

01.01.94 r. rozpoczął działalność Europejski Instytut Monetarny (EMI) powołany decyzją Rady Europejskiej z grudnia 93r. zastąpił on komitet Gubernatorów Banków centralnych stanowi zalążek przyszłego Europejskiego BC.

Głównym zadaniem Instytutu była poprawa koordynacji polityki pieniężnej krajów członkowskich. Do końca tego etapu BC miały uzyskać pełną niezależność od rządów

Na szczycie UE w Madrycie w grudniu 95r. wyrażono wolę przejścia do trzeciego etapu EMU począwszy od 1 stycznia 99r. Ustalono nazwę przyszłej wspólnej waluty- EURO. Postanowiono, że banknoty będą miały nominały 5,10,20,50.100.200,500 euro i że będzie też 8 monet od 2 do 1/100 euro (później nadano jej nazwę centa).

W grudniu 96r.w Dublinie Rada Europejska przyjęła Pakt na rzecz stabilności i rozwoju ( zobowiązuje państwa należące do Unii Gospodarczej i Walutowej do przestrzegania deficytu budżetowego na poziomie maksymalnie 3% PKB) będący swoistym kodeksem postępowania w zakresie spełniania budżetowego kryterium zbieżności. Pakt ten ma zapewnić dyscyplinę fiskalną i stabilność cen na terenie EMU.

Kwalifikacja krajów do udziału w EMU została zaplanov\ana na wiosnę 98r. Kraje które miały wejść musiały spełniać kryteria zbieżności wyznaczone w traktacie traktacie Maastricht. Oceny tej dokonano na podstawie wyników gospod. Osiągniętych Osiągniętych 97r.

Kryteria zbieżności (Konwergencji) to:

1.    Kryterium stabilności cen - przeciętna stopa inflacji nie może przekraczać więcej niż 1,5% średniej stopy inf. W 3 krajach UE, w których jest ona najniższa.

2.    Kryterium udziału w mechanizmie kursowym Europ. Systemu walutowego - waluta kraju kandydującego do EMU musi być stabilna co najmniej przez 2 lata poprzedzające badania. Waluta tego kraju nie może być zdewaluowana w stosunku do innych walut krajów UE, a kurs waluty może się wahać w ramach dopuszczalnych odchyleń, określonych prze Europejski system walutowy- to jest w paśmie o szerokości plus- minus 15%.

3.    Kryterium deficytu budżetowego - d.b. nie może być wyższy niż 3%, z wyjątkiem sytuacji gdy przekroczenie wskaźnika nastąpiło z przyczyn nadzwyczajnych, ma charakter przejściowy lub gdy wysoki w przeszłości wskaźnik znacznie się zmniejszył i zbliża się do wymaganych 3 %.

4.    Kryterium długu publicznego - zadłużenie nie może przekraczać 60% PKB. Jeżeli jest wyższe wskaźnik winien wskazywać tendencję malejącą i zbliżać się w zadowalającym tempie do pożądanego poziomu.

5.    Kryterium stóp procentowych - średnia nominalna długookresowa stopa procentom nie powinna być wyższa o więcej niż 2 punkty procentowe od średniej st. % w krajach Unii Europejskiej o najniższym poziomie.