124242

1. Zasady europejskiej polityki regionalnej - wprowadzenie

Powstaniu Wspólnot Europejskich w latach pięćdziesiątych przyświecały przede wszystkim cele polityczne oraz gospodarcze. Od powstania Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (EWWiS) na mocy Traktatu Paryskiego 18 kwietnia 1951 roku, oraz Europejskiej Wspólnoty Węgla Gospodarczej (EWG) i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (EURATOM) ustanowionych na mocy Traktatów Rzymskich z dnia 25 marca 1957 roku, zdefiniowane zostały ważniejsze polityki Unii i metody ich realizacji.

Z biegiem czasu coraz wyraźniejsza stawała się konieczność stworzenia odpowiednich procedur w celu wyrównywania poziomów życia w przestrzeni europejskiej, tak w odniesieniu do krajów Unii jak i poszczególnych rejonów. Zbyt duże dysproporcje stanowiłyby dla poważne zagrożenie dla europejskiej jedności i spójności wspólnych polityk.

Na scenie międzynarodowej, Unia Europejska przedstawia się jako wyspa dobrobytu i bogactwa i przeszkadza w tym stereotypie fakt, iż występują w niej poważne dysproporcje. Dla przykładu PKB na mieszkańca Luksemburga jest dwa razy wyższy niż PKB Grecji. Hamburg - najbogatszy region w Europie wykazuje wzrost na jednego mieszkańca czterokrotnie wyższy od wzrostu Alentejo. Biorąc pod uwagę powyższe rozbieżności w rozwoju gospodarczym i społecznym, nasuwa się pytanie czy Piętnastka musi zagwarantować ramy godnego życia dla swych 370 milionów mieszkańców, czy też być tylko przestrzenią wolnej wymiany dla kapitałów i sprzedawców?

W celu przeciwdziałania istniejącym już dysproporcjom i zapobieżenia ich pogłębianiu, sformułowane zostały zasady polityki strukturalnej Unii. Temu też zagadnieniu poświęcona jest ta strona. W dokumencie znajduje się analiza zasad polityki regionalnej Unii, Funduszy Strukturalnych przed i po reformie wchodzącej w życie z dniem 1 stycznia 2000 roku, Funduszu Kohezji, celów polityki strukturalnej, oraz Funduszy Przedakcesyjnych na przykładzie Polski.