46366

przyczynianie się do lepszego zrozumienia zasad oraz rozwijanie warunków do stabilizacji dobrobytu dążenie do usuwania konfliktów w prowadzonej przez nie międzynarodowej polityce gospodarczej popieranie współpracy gospodarczą między wszystkimi stronami lub częścią z nich

Cele związane z obroną zbiorową:

wyrażone strategii bezpieczeństwa sojuszu

są one przyjmowane przez Radę NATO. bez określonego terminarza (wtedy gdy jest potrzeba zmiany) obecnie obowiązująca strategia z 1999 r.. jej założenia to zapewnienie wolności i bezpieczeństwa wszystkich członków NATO przy użyciu środków politycznych i wojskowych konieczność przyczyniania się do pokoju i stabilności na terytorium i w państwach sąsiadujących - strategia opiera się na regule solidarności (bezpieczeństwo poszczególnych członków służy bezpieczeiistwu wszystkich)

CZTERY GŁÓWNE CELE:

1)    bezpieczeństw o (konieczność? zdefiniowania zagrożeń)

*    niepewność? i niestabilność w regionie euroatlantyckim

*    zagrożenie kryzysem regionalnym na peryferiach Sojuszu

*    trudności socjalne, ekonomiczne oraz polityczne w regionie

*    walki etniczne i religijne

*    sprawy terytorialne

*    nieudane reformy

*    naruszanie praw człowieka

*    rozpad państw

*    istnienie broni nuklearnej poza Sojuszem

*    zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej

*    ryzyka szerszej natury tj. terroryzm,    sabotaż, przestępczość zorganizowana, niestabilność rynków

2)    stworzenie odpowiedniego forum konsultacji - urzeczywistnienie art. 4 traktatu NATO „Strony będą się konsultowały, ilekroć zdaniem którejkolwiek z nich zagrożona będzie integralność terytorialna, niezależność polityczna lub bezpieczeństwo którejkolwiek ze Stron."

3)    przygotowanie sojuszu do zarządzania kryzysowego

4)    partnerstwo euroatlantyckie oraz partnerstwo dla pokoju - urzeczywistnienie stosunków zewnętrznych

Organy wewnętrzne NATO'

Rada Północnoadantycka - jedyny organ mający podstawy w traktacie i najwyższy organ polityczny; w składzie stali przedstawiciele p.czł. przy NATO (ranga ambasadora) z przewodniczącym SG; spotkania w środy, możliwość spotkali nadzwyczajnych; możliwe spotkania na szczeblu MSZ lub MON (3 razy w roku), specjalny charakter spotkali - głowy państw, szefowie rządów, decyzje podejmowane na zasadzie konsensusu, kompetencje ogólne.

Komitet Planowania Obromiego - sprawy dot. planowania obrony; stali przedstawiciele p.czł.; spotkania dwa razy w roku na poziomie MON.

Grupa Planowania Nuklearnego - MON p.czł; kwestie bezpieczeństwa nuklearnego, obrony przeciw nuklearnej, przeżywalności, systemu informacji, rozprzestrzeniania brom jądrowej, kontrola zbrojeń. Komitet Wojskowy - wspieranie Rady; stali przedstawiciele wojskowi przy NATO; czasami spotyka się na szczeblu szefów sztabu; rekomenduje środki konieczne do obrony, sprawuje nadzór i kieruje działaniami dowództw strategicznych, przyczynia się do rozwoju koncepcji strategicznej.

Sekretarz Generalny - najwyższy organ wybierany w drodze konsensusu, sprawuje nadzór i zarządza personelem wojskowym i cywilnym, oferuje dobre usługi.

Obeciue trwają prace nad nową koncepcją strategiczną, prace rozpoczęły się w Bukareszcie w 2008 r. W Strasburgu w 2009 została przyjęta deklaracja zobowiązująca SG do przygotowania nowej koncepcji strategicznej i nowych celów, które mają być w niej zawarte. Wskazano główne zagrożenia globalne terroryzm, rozprzestrzeniane broni jądrowej, cyber-ataki oraz wyzwaiua dla NATO: bezpieczeństwo energetyczne, zmiany klimatyczne, niestabilność w wyniku państw upadłych, powiązaiue bezpieczeństwa Sojuszu z bezpieczeństwem wszystkich regionów.

Kluczem do zmiany jakości w NATO powinna stać się nowa koncepcja strategiczna Sojuszu, która zostame ostatecznie zatwierdzona w listopadzie 2010 na szczycie NATO w Lizbonie. Koncepcja strategiczna jest jednym