47536

Warstwa łącza danych sieci LAN. (2)

Adresowanie w sieciach LAN

Każde urządzenie podłączone do sieci LAN musi być identyfikowane za pomocą adresu fizycznego, określany też mianem adresu sprzętowego (jest on związany z płytą główną lub karlą sieciową włączoną do urządzenia). Adres stacji jest nazywany adresem MAC z uwagi na jego obecność w ramce podwarslwy MAC.

Każda karta sieciowa odfiltrowuje adresowane do niej ramki, czyli sprawdza: (1) czy adres docelowy w ramce pokrywa się z adresem fizycznym stacji i (2) przekazuje ramki do dalszego przetwarzania w stacji w przypadku zgodności adresów, bądź (3) odrzuca ramki, gdy zostanie stwierdzona niezgodność.

Zalecenia IEEE dopuszczają adresy 16 lub 48 bitowe. Częściej stosowanej są 48 bitowe. Ogólnie akceptowanym administratorem adresów dla sieci LAN jest IEEE. Organizacja ta przyznaje producentom sprzętu 6 bajtowe bloki adresowe, przy czym 3 pierwsze bajty każdego z tych bloków (24 bity) mają strukturę określona przez IEEE. Pozostałe 3 bajty mogą być zagospodarowane przez producenta. Wśród tych pierwszych 24 bitów określanych mianem kodu producenta dwa pierwsze bity mają specjalne znaczenie. Jest to bit U/L (ang. Universal/Local), który definiuje globalne (U/L=l) bądź lokalne (U/L=0) znaczenie adresu. Drugi bit G/I (ang. Group/Individual) definiuje czy adres dotyczy pojedynczego urządzenia (G/I=0) czy grupy urządzeń (G/I=l).