48068

Trening wytrzymałościowo-siłowy.

W treningu tym stosuje się małe opory zewnętrzne, z którymi sportowiec ćwiczy stosunkowo długo. Wielkość obciążenia ustala się tak, żeby umożliwić wykonanie co najmniej 30 powtórzeń (z reguły jest to ciężar nie przekraczający 30% CM. Tempo pracy ma być wolne, rytm oddechowy ustabilizowany. Wymaga się redukcji do minimum wszelkich przerw odpoczynkowych. Trening wytrzymałościowo-siłowy powinien być w zasadzie długotrwałą, meprzerwaną pracą, co nie prowadzi do widocznego przyrostu masy mięśniowej, ale powoduje wzrost oczekiwanego rodzaju wytrzymałości (siłowej).

Najpopularniejszą formą zajęć jest tu trening obw^rodowy. Jego istotą jest zrealizowanie 8-12 ćwiczeń wszechstronnie kształtujących różne grupy mięśniowe. Dobór obciążenia to intensywność średnia, czas pracy około 1 minuty, a kolejne ćwiczenia należy wykonywać bez przerw wypoczynkowych (odpoczynek występuje dopiero po pokonaniu całego obw^fodu i wynosi 2-4 minut).

Jeżeli celem treningu jest doskonalenie bardziej dynamicznego aspektu dyspozycji wytrzymalościowo-siłowych, zastosować można trening w formie tzw. strumienia. Stnunień to celowo dobrane ćwiczenia (najczęściej 5-6 na dow^rolne grupy mięśniowe), które należy jak najszybciej wykonać przestrzegając wyznaczonych założeń. Czas pokonania strumienia walia się od 40 do 80 s, a częstotliwość powtórzeń reguluje się zazwyczaj liczbą ćwiczących w jednym zastępie.

W obrębie przygotowania szybkościowo-silowego i szczególnie wytrzymalościowo-silowego ftmkcjonuje tzw. trening izokinetyczny oparty na wykorzystaniu specjalnych trenażerów o działaniu odśrodkowo-hamującym. Istotą tej metody jest stała wielkość oporu w trakcie realizacji całego aktu ruchowego. Szczególnie powinna być preferowana dla kobiet, poniew^raż z reguły nie pociąga za sobą wyraźnych przyrostów masy mięśniowej.