53654

POSTULAT PLANCKA Planck stwierdził, że aby uzasadnić swoje równanie (zwane teraz prawem promieniowania Plancka), musi przyjąć dwa założenia. Po pierwsze, ilość wypromieniowanej energii zależy od długości fali światła. Po drugie, ze zjawiskiem tym nieodłącznie związana jest dyskretność (s kwantowa nie). Planck mógł uzasadnić swoje równanie i zachować zgodność z prawami rządzącymi wymianą ciepła dzięki założeniu, że energia emitowana jest w postaci dyskretnych wiązek albo porcji energii, czy też w postaci kwantów. Energia każdej takiej porcji związana jest z częstością za pośrednictwem prostego równania E = hn. Kwant energii E równa się częstości f_aMwjatta_n pomnożonej przez stałą h. Ponieważ częstość jest odwrotnie proporcjonalna do długości fali, krótkie fale (czyli fale o wysokich częstościach) wymagają większej energii. W określonej temperaturze dostępna jest tylko określona ilość energii, a zatem fale o wysokiej częstości muszą być tłumione. Ta dyskretność była nieodzowna dla uzyskania poprawnej odpowiedzi. Częstość równa jest prędkości światła podzielonej przez długość fali

POSTULATY BOHRA:

I postulat Bohra-elektron o ładunku ujemnym krąży po orbicie kołowej wokół dodatnio naładowanego jądra.Ruch po orbicie odbywa się pod wpływem równowagi siły Coulomba i siły odśrodkowej, m V² / r = e² / (4 J r²) m ... masa elektronu, v ... prędkość liniowa elektronu, r... promień, e ... elementarny ładunek, ^₀ ... przenikalność elektryczna próżni.

II postulat Bohra-Całkowity moment pędu elektronu na orbicie kołowej wokół jądra równa sięh/(2y) rmv= nh/(2y),

r... promień, m ... masa elektronu, v ... prędkość, liniowa na orbicie, n ... liczby naturalne (n = 1, 2, 3,...), h ... stała Plancka.

III Postulat-atom wstanie stacjonarnym nie promieniuje.Emisja i absorbcja promieniowania zachodzi wówczas gdy zmienia orbity emitując lub absorbując promieniowanie o energii

h \ = Ek- E_n Orbita jaką może przyjąć elektron jest ściśle skwantowana.a jej wartość opisana jest równaniem:

r = (h² ^s₀l (m e² /)) • n²,h ... stała Plancka, przenkalność, elektryczna próżni, m masa elektronu, e ładunek elektronu, n liczba naturalna (n = 1, 2, 3, ...). Całkowita energia elektronu na orbicie opisana jest wzorem:

E = Epoł + Eion = - e² /(4 y s>o r) + (nrV2) v²;    E=-(me⁴/(8 _o0² h²)). 1 / n², m masa

elektronu, e ładunek elektronu, przenikalność elektryczna próżni, h stała Plancka, n liczba naturalna (n = 1, 2, 3, ...)