I Polityka jako zjawisko społeczne. Podmiot badań politycznych

Wiedza potoczna - wszystkie treści zdobyte, utrwalone w umyśle człowieka zdobyte są na drodze uczenia się i zdobywania informacji. Zdobywanie wiedzy we wszelki sposób

Wiedza naukowa - zbiór niesprzecznych uzasadnionych sądów, które zaspokajają ogólnoludzkie zainteresowania intelektualne, względnie praktyczne potrzeby życiowe

Nauka w kilku znaczeniach :

• Dydaktycznym - proces uczenia się lub nauczania

• Instytucjonalne - dyscyplina wykładana na uczelniach wyższych

• Przedmiotowym - wiedza uzasadniona i usystematyzowana

• Socjologicznym - wycinek lub fragment kultury ogólnoludzkiej, której obejmuje określony przedmiot badań

• Funkcjonalne - postępowanie badawcze prowadzące do realizacji określonego celu

Kryteria nauki :

• Określony przedmiot badań

• Metody badawcze i techniki

• Aparat pojęć

• Naukowy

• Instytucje

• Utrwalony dorobek danej dyscypliny

Wiedza polityczna - to informacje utrwalone w umyśle człowieka, w wyniku obcowania człowieka z rzeczywistością polityczną

Różnice między wiedzą potoczną a wiedzą naukową :

• Wiedza potoczna rzadko łączy się z wyjaśnieniem, a wiedza naukowa dąży do logicznej i ścisłej systematyki zjawisk. Dzięki sile wyjaśniającej wiedza naukowa charakteryzuje się dużym stopniem uerotycznienia. Wiedza potoczna jest wiedzą o niskim stopniu uerotycznienia, bo odnosi się do powierzchownego ujmowania zjawisk, do ich opisu, a zawodzi w momencie, kiedy staramy się dane zjawiska przewidzieć w przeszłości. Teoria, która rejestruje już znane, czasami je wyjaśnia, ale zawodzi w sferze przewidywań, jest to teoria wlecąca się za faktami

• W wiedzy potocznej rzadko towarzyszy świadomość granic i jej przedmiotu. To wiedza rozległa i szeroka a w wiedzy naukowej ma ściśle określony przedmiot badań, często jest zredukowana do wąskiego zagadnienia

• Nauka jest uzasadniona. Zazwyczaj w nauce łatwiej osiąga się jednomyślności dzięki logicznemu i systematycznemu wyjaśnieniu faktów, a wiedza potoczna jeśli jest uporządkowana, nie charakteryzuje się porządkiem logicznym lecz porządkiem naturalnym

• Zastosowanie metod badawczych w obrębie nauki, systematyzowanie wiedzy przypisuje się Arystotelesowi, czyli ojcu metody naukowej

Episteme - wiedza zorganizowana oparta na zasadach, które mogłyby być weryfikowane, przeglądane i poddawane krytyce

Między 1550-1700 nadszedł czas wynalazków oraz odkryć naukowych. W tym czasie nauka oderwała się od Kościół. Nauka staje się autorytetem sama w sobie

Podział nauk :

• Empiryczne - odnoszą się tylko do doświadczeń

• Formalne - udowadniają swoje tezy bez odwoływania się do doświadczeń

• Przyrodnicze

• Humanistyczne

• Teoretyczne

• Praktyczne

Politologię możemy traktować jako wytwór współczesnej formy świadomości, postrzegana jako dyscyplina, która dostarcza pierwszych wersji opisu rzeczywistości politycznej. Każda wiedza politologiczna może być użyta w praktycznej działalności w sferze polityki

Przedmiot i główne zadania politologii :

Głównym celem jest badanie faktów, zjawisk i procesów politycznych ze szczególnym uwzględnieniem problematyki władzy, działań i interesów w polityce

Funkcje politologii :

• Diagnostyczna

• Prognostyczna

• Wyjaśniająca

• Instrumentalna

Terminy :

• Nauki polityczne ( Francja i Rosja )

• Nauka o polityce

• Minimalistyczne

• Maksymalistyczne

• Pośredni

Tradycje badań nad polityką - etapy w rozwoju myśli politycznej :

• Etap antyczny

• Arystoteles - polityka to sztuka rządzenia państwem, zaś same państwo było organizacją suwerenną i wszech organizacyjną

• Platon - miał poglądy elitarne i antydemokratyczne. Utożsamiał politykę z państwem opartym na autorytecie

• Demokryt - polityka to sztuka rządzenia, którą powinni zajmować się ludzie o głębokiej wiedzy

• Etap średniowieczny

• Tomasz z Akwinu - polityka to państwo, które jest nadrzędne nad jednostką, ponieważ wszelka władza pochodzi od Boga. Zadaniem państwa było zapewnienie obywatelom w drodze do realizacji tego celu najistotniejszego zbawienia

• Marsyliusz z Padwy - był zwolennikiem uzależnienia władzy państwowej. Kościół nie może być równoprawnym partnerem państwa lecz powinien być państwu podporządkowany

• Etap od odrodzenia po oświecenie

• Nicollo Machiavelli - zwolennik sztuki skutecznego rządzenia. Twierdził, że Władce, który kieruje się moralnością szybko ponosi klęskę

• John Locke - polityka to państwo liberalne, stróżujące w obronie prawa naturalnego jednostki, czyli takie państwo, które nie ogranicza inicjatywy gospodarczej i wolności jednostki

• Jan Jakub Rousseau = polityka to państwo, które tworzy dobrowolna umowa społeczna, władcą jest sam lud i tylko on ma wyłączność prawodawczą

• Monteskiusz - autor trójpodziału władzy

• Etap XIX wieku

• Taqveville

• Etap XX wieku i czasów nowożytnych

Współczesne nurty definiowania polityki :

• Nurt instytucji klasycznych - charakteryzował się dla etapu starożytnego aż do I wojny światowej. Akcentowało się pojęcie autorytetu, rządzenia i władzy. Zwraca się uwagę na rolę instytucji w państwie.

• Nurt behawioralny - wyłania się na przełomie lat 50 i 60. behawioryści skupiają się na rzeczywistości zachowania jednostek. Uzasadniają te teorie obserwacją. Nurt ten jest poddany krytyce.

• Nurt pozabehawioralny - polityka jest traktowana jako narzędzie rozwiązywania problemów społecznych wynikających z definiowania dóbr. Zwracają uwagę na inne rozwiązania na świecie.

• Nurt funkcjonalny - podkreśla się funkcje jakie pełni polityka na świecie. Przedstawiciele uznają funkcje dystrybucyjną, która polega na rozdziale dóbr i zasobów społecznych.

• Nurt racjonalny - polityka to proces podejmowania decyzji w ramach sprawowanej władzy

II komunikacja polityczna - analiza pojęć

Komunikacja - to przekazywanie informacji. Przez komunikację rozumiemy wymianę znaczeń między ludźmi.

Cechy procesu komunikowania :

• Proces społeczny

• Nie odbywa się w próżni

• Komunikacja może odbywać się na różnych płaszczyznach

Poziomy komunikowania :

• Komunikowanie masowe

• Komunikowanie instytucjonalne

• Komunikowanie grupowe

• Komunikowanie interpersonalne

• Komunikowanie intrapersonalne

Cechy komunikowania masowego :

• Użycie technicznych środków przekazu

• Charakter powszechny

• Nadawca może być jednostką nie musi być masowy

• Odbiorca musi być masowy

• Selekcjonerzy informacji

Komunikacja jest procesem symbolicznym. W czasie komunikacji posługujemy się symbolami. Komunikacja jest procesem dynamicznym, celowym i świadomym. Komunikacja łączy się z dążeniem do jakiegoś celu. Jest także procesem wzajemnym, czyli nadawca wpływa na odbiorcę i odwrotnie.

Komunikacja perswazyjna - to ukształtowanie nowej postawy bądź wzmocnienie istniejącej postawy

Komunikacja informacyjna

Komunikacja polityczna

Thakhotine - był działaczem niemieckiej socjaldemokratycznej partii. Uważał, że w celu poprawy partii SPD polega na zmianie wizerunku partii. Propaganda powinna podnosić siłę partii. Uważał także, że należy odwoływać się do emocji wyborców, a we wszystkich wystąpieniach publicznych należy koncentrować się na kilku wybranych zagadnieniach. Technika propagandy polega na skojarzeniu określonych treści ideologicznych, poprzez wielokrotne ich powtarzanie z wewnętrznymi popędami człowieka :

• Popęd agresywny

• Popęd pokarmowy

• Popęd seksualny

• Popęd macierzyński

Piramida propagandy składa się z :

• Symbolu

• Hasa

• Programu politycznego

• Doktryny politycznych

Komunikowanie polityczne jest procesem wzajemnych oddziaływań informacyjnych pomiędzy różnymi relacjami władzy, walki i polityki

System komunikacji tworzą trzy organizacje

• Polityczne

• Medialne

• obywatele

III język polityki a język politologii

Język polityki - to pojęcie umowne, słowa, terminy, które są związane z działalnością polityczną. Język polityki można określić jako podmiotowe podejście. Posługują się nim różni uczestnicy życia politycznego, dziennikarze, a także publicyści. Język polityki wyrasta z rodziny języków naturalnych

Cechy języka polityki :

• Silne emocje

• Zawiera apele pod adresem odbiorców o zajęcie określonego stanowiska

• Jest zróżnicowany, który obejmuje teksty mówione, pisane teksty, które należą do różnych odmian polszczyzny

• Operuje się pojęciami wieloznacznymi

Cechy języka politologii :

• Poprzez system edukacji politycznej oddziałuje na język polityki dzięki czemu język ten się wzbogaca

• Operuje się pojęciami jednoznacznymi

• Pewne pojęcia najpierw funkcjonują w języku polityki, później przechodzą na język politologii

• Język zamknięty

• Unika apeli

• Unika się wartościowania

• Pozbawiony jest ocen

Kategorie języka polityki :

• Propaganda

• Agitacja

• Dyplomacja

Język agitacji - występują treści napastowskie, mamy doczynienia z silnymi emocjami. Agitacjorzy odwołują się do niskich uczuć odbiorcy. Agitacja jest ścisła w określeniu celu, tym bardziej skuteczna

Język dyplomacji - charakteryzuje się ogólnikowością, brakiem precyzji, formulicznością. To język w którym posługujemy się gotowymi formułami.

Perswazyjność tekstów politycznych - perswazyjność to takie działanie mające na celu pozyskanie akceptacji lub chociażby pozyskanie przychylności odbiorców co do prezentowanych przez nadawcę treści

Typy argumentów to :

• Racjonalne

• Emocjonalne

• Jednostronne

• Dwustronne

• Środki perswazyjne dzielą się na :

• Jawne

• Ukryte

Środki jawne to :

• Tryb rozkazujący

• Wyrazy, które wskazują na przymus

• Wypowiedzi, które kreują nową rzeczywistość

Środki ukryte to :

• Sugestie

Zadania sloganów :

• Musi zwrócić uwagę odbiorcy na dany przekaz

• Musi sprawić by odbiorca chciał zapoznać się ze sloganem

• Powinien komunikować główne przesłanie

• Powinien wywołać i odbiorcy odpowiednią reakcję

• Odbiorca musi zapamiętać przekaz i podjąć działania zgodne z intencją nadawcy

Funkcje przekazu :

• Konatywna

• Emotywna

• Referencyjna

• Faktyczna

• Metajęzykowa

IV postępowanie badawcze w politologii

Metody badawcze - to sposoby postępowania i reguły prowadzenia działań naukowych

Rodzaje metod badawczych to :

• Analiza - podzielenie przedmiotu badania na części składowe i badanie każdej części osobno

• Synteza - zestawienie czegoś jako całości, spełnia rolę samoistną, a nie sprawdzającą w stosunku do analizy

• Abstrahowanie - wyodrębnianie określonych składników z danego zbioru i pozastawianie innych jego składników

• Indukcja - to wnioskowanie polegające na przechodzeniu od szczegółów do ogółów

• Dedukcja -to wnioskowanie polegające na przechodzeniu od ogółu do szczegółu

• Analogia - polega na przenoszeniu twierdzeń dotyczących jednego zjawiska na inne zjawiska na podstawie zachodzącego między nimi podobieństwa

• Socjologiczne - zachowanie jednostki jako członka zbiorowości

• Ujęcie ilościowe - techniki to obliczenia szacunkowe, obliczenia wyczerpujące itp.

Rodzaje analiz to :

• Elementarna - podzielenie danego zjawiska na elementy bez dociekania relacji pomiędzy nimi

• Przyczynowo - skutkowa - koncentrowanie na ustaleniu związków pomiędzy składnikami danego zjawiska

• Logiczna - ustalenie związków logicznych pomiędzy elementami złożonego przedmiotu badań

Rodzaje abstrahowania to :

• Izolująca lenie jednej lub kilku cech, które poddajemy badaniu

• Uogólniające - pomijanie cech indywidualnych i wybierania cech wspólnych

Etapy systematyzowania wyników :

• Interpretacja

• Wnioskowanie

• Dowodzenie

• Definiowanie

---