Schizofrenia rezydualna to przewlekły etap rozwoju zaburzeń schizofrenicznych, cechujący się długo trwającymi, choć nie zawsze nieodwracalnymi objawami "negatywnymi". Objawy te to przede wzystkim spowolnienie psychoruchowe, ograniczenie aktywności, spłycenie afektu, bierność, brak inicjatywy, zubożenie treści i ilości wypowiedzi, słaba komunikacja bezsłowna za pośrednictwem mimiki, kontaktu wzrokowego, modulacji głosu i postawy ciała, słaba dbałość o siebie i ubóstwo zachowań społecznych. Objawy wytwórcze, takie jak urojenia i omamy występują w stopniu minimalnym lub przynajmniej poważnie zredukowanym w porównaniu z ostrą fazą psychozy. Do postawienia rozpoznania rezydualnej postaci schizofrenii konieczne jest potwierdzenie wystąpienia u pacjenta w przeszłości co najmniej jednego epizodu psychotycznego spełniającego kryteria diagnostyczne schizofrenii.