mgr E. Dróżdż, mgr A.Kowalczyk - nauczycielki SP w Woli Mokrzeskiej

Scenariusz uroczystości „Ziemia oczekuje pomocy”.

Kółko ekologiczne rozpoczęło działalność w naszej szkole w roku szkolnym 2002/2003. Członkowie aktywnie brali udział w wielu akcjach i konkursach ekologicznych. W ciągu minionego roku szkolnego „młodzi ekolodzy” poprzez różne formy swej działalności współpracowali z LOP w Częstochowie oraz Nadleśnictwem Złoty Potok, niejednokrotnie dając przykład na to, iż przyroda i to co się z nią złego dzieje nie jest im obojętne. Niech dobrym przykładem na to będzie scenariusz pt. „Ziemia oczekuje pomocy”, który jednocześnie jest odzwierciedleniem pracy uczniów i ich opiekunów.

Okres wakacyjny to doskonały czas na obcowanie z przyrodą, podziwianie jej uroków i piękna, ale również ciągła odpowiedzialność i właściwa reakcja na jej krzywdę i zło.

Scenografia - las, odgłosy leśne nagrane na taśmie magnetofonowej.

Występują: Ziemia, narrator, lisek, miś, dziecko I, dziecko II, dziecko III, Wandal.

scena I

Narrator: - Na świecie był jeszcze wielki nieporządek,

nie było ani dnia, ani światła.

Matka przyroda siedziała na stołku i rozmyślała,

co tu zrobić, żeby ludzie, zwierzęta,

ptaszki, ryby, drzewa i krzewy

i wszystko co na ziemi żyje

miało co jeść i pić,

w co się ubrać i gdzie mieszkać.

Ziemia: - Jestem matka Ziemia - spójrzcie jak wyglądam!

Kiedyś byłam piękna, czysta i pogodna.

Cóż się ze mną stało?

Tu, gdzie dzisiaj ścięte pnie, było kiedyś dużo drzew.

W lesie tym pod wielka sosną

Mieszkał misio jeszcze wiosną.

Latem przyszli ludzie z piłą.

Co się z misiem stanie zimą?

Miś: - Niech swe miejsce każdy ma!

Niech swe miejsce każdy zna!

Las to zwierząt jest mieszkanie,

tak więc człowiek niech przestanie

w czyimś domku się panoszyć!

Drzewa ścinać!

Misia płoszyć!

Ziemia: - Gdzie masz lisku swoje futro?

Przecież zimno ma być jutro!

Lisek: - Zabrał mi je pewien człowiek

i kołnierze z niego zrobił.

Oj, stworzenie ja nieszczęsne

Już się cały z zimna trzęsę.

(w tym czasie dziewczynka spaceruje ubrana w lisy - kołnierz i czapkę)

Ziemia: - Aby zgoda była wszędzie,

niech wiadomo wszystkim będzie.

Każdy swoje ma ubranie

Lisy sierść - a płaszcze panie.

Ziemia, lis i dziewczynka.

Dziecko I: -

(z koszyczkiem pełnym grzybów)

Na grzybobraniu raz

cytował ktoś przysłowie:

„Nie było nas - był las”

ciąg dalszy ja dopowiem.

Po grzybobraniu zaś - czy dewastacji raczej

najpierw przestał istnieć las

przeżyli go zbieracze.

Dziecko II: - Im dalej w las

tym więcej drzew - powiadał dziadek do dzieci.

Dziś inny czas - im dalej w las

Tym więcej puszek i śmieci.

Dziecko III: - Spójrzcie proszę drogie dzieci -

ile tutaj leży śmieci.

Jaki brud i nieporządek!

Gdzie tu rozum, gdzie rozsądek!

Dzieci śpiewają piosenkę pt. „Śmieciu precz”

muz. G. Machnicka, sł. S. Karaszewski

kaseta „Wesoła szkoła” kl. I

(Na scenę wchodzi Wandal, kopie puszki, papierki, niesie małe radio)

Narrator: - Kto ty jesteś?

Wandal: - Wandal mały.

N. - Jaki znak Twój?

W. - Kij złamany.

N. - Gdzie wyjeżdżasz?

W. - Nad jezioro.

N. - Co tam robisz?

W. - Niszczę sporo.

N. - I co jeszcze?

W. - Niszczę zieleń.

N. - Co potrafisz?

W. - Bardzo wiele.

N. - A na przykład?

W. - Krzyczę, śmiecę.

N. - Co myć lubisz?

W. - Auto w rzece.

N. - A kolega?

W. - Także drze się.

N. - Co zaprószasz?

W. - Ogień w lesie.

N. - A co zrywasz?

W. - Kwiatki w lesie.

N. - Komu szkodzisz?

W. - Sobie, wszystkim.

N. - Czym w pień ciskasz?

W. - Ostrą blaszką.

N. - Z jaką miną?

W. - Bardzo dziarską.

N. - Twoje hobby?

W. - Tranzystorek.

N. - A co wbijasz?

W. - Kozik w korę.

N. - Kto twym wrogiem?

W. - Grzyb pod drzewem.

N. - Gdzie masz rozum?

W. - Tego nie wiem.

Wandal, Ziemia i narrator.

Dzieci śpiewają piosenkę „Każdy kwiat to mały świat”

muz. R. Panek, sł. A. Markowa

kaseta „Wesoła szkoła” kl. III

scena II

(Na scenie tato buja się na fotelu i pali fajkę, podchodzą do niego dzieci.)

Dziecko I: - Tatusiu, nie pal tyle

tak Cię proszę ładnie.

Posłuchaj mnie chwilę

- patrz, popiół ci spadnie

i dywan zabrudzisz.

Tato, kiedy Ci się znudzi

ten dym wokół twej buzi.

Dziecko II: - Swoją gumę dam Ci pożuć,

kupię cukierki dobre - miętowe.

Posłuchaj tato, zadbaj o zdrowie

i papierosy raz wreszcie porzuć.

Kiedy palisz raz za razem

to nie jesteś wcale tatą - tylko parowozem.

Ziemia: - Tak chciałabym posiedzieć

i odpocząć tej nocy.

Lecz jak tu wytrzymać

gdy dym szczypie w oczy.

Pojadę nad morze, usiądę na plaży,

tam na pewno nic złego mi się nie przydarzy.

scena III

(Ziemia spaceruje po plaży, słychać szum morza, plusk wody, krzyk mew, wszędzie rozrzucone papierki i puszki)

Ziemia: - Smutne jest moje życie,

często płaczę skrycie,

bo nawet morze

schronienia dać mi nie może.

Puszki i papierki - wszystko tu znajdziecie

nawet butelki.

Narrator: - A może zbierzemy je do kupy

i pójdziemy na zakupy.

Butelki w sklepie sprzedamy

a pieniądze na zabawki wydamy.

(Wszyscy zbierają śmieci do worka, który trzyma dziecko III)

Dziecko I: - Konferują wciąż uczeni.

Jakby świat na lepsze zmienić!

Biją przeto wciąż na alarm,

by już więcej nie pozwalać

rzek zatruwać, trzebić lasów,

niszczyć gleby!

Ja uczonym zawsze wierzę,

ale szukam własnych ścieżek,

więc z pozycji satyryka

w ich problemy tutaj wnikam

i zanurzam jak we wszystko

„Mój Peryskop w Środowisko”.

Wszyscy: (stoją i trzymają się za ręce)

My biednej Ziemi pomoc okażemy

I wszyscy na niej szczęśliwi będziemy!

Na zakończenie wszyscy śpiewają piosenkę pt. „Z przyrodą żyj w zgodzie”.

muz: E. Rogalski, tekst: W. Leliwa

kaseta „Wesoła szkoła” - kl. II.

---