1969.07.04 wyrok SN I CR 116/69 OSNC 1970/5/82
glosa: Szpunar A. OSP 1970/4/89
Poszkodowany jest wyłącznie legitymowany do dochodzenia zwrotu kosztów wynikłych z uszkodzenia jego ciała lub wywołania rozstroju jego zdrowia a poniesionych przez osoby trzecie.
1975.06.19 wyrok SN V PRN 2/75 PiZS 1976/10/67
7 sędziów
przegląd orzeczn.: Panowicz-Lipska J. Radwański Z. NP 1979/2/68
1. Art. 120 § 1 k.p. nie ma zastosowania, gdy pracownik wyrządził szkodę osobie trzeciej nie przy wykonywaniu obowiązków pracowniczych, a jedynie przy sposobności wykonywania tych obowiązków. Jeżeli w tej sytuacji zdarzenie wyrządzające szkodę zostało uznane za wypadek przy pracy, sprawca wypadku ponosi wobec poszkodowanego odpowiedzialność za szkodę nie pokrytą świadczeniami należnymi poszkodowanemu na podstawie ustawy wypadkowej z 23.I.1968 (Dz.U. Nr 3, poz. 8). W przedstawionym zakresie zachowała zatem aktualność zasada prawna wyrażona w uchwale składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z 24.III.1971 (OSNCP 1971, z. 7-8, poz. 123).
2. Zwrot wydatków na podawanie choremu bardziej wyszukanych potraw, większych ilości owoców, słodyczy itp., choćby z punktu widzenia lekarskiego, chory nie wymagał specjalnej diety, znajduje usprawiedliwienie w art. 444 § 1 k.c., chyba że byłyby wyraźne zalecenia lekarskie nakazujące ograniczenie diety.
1973.12.06 wyrok SN I PR 491/73 OSNC 1974/9/155
przegląd orzeczn.: Szpunar A. Wanatowska W. NP 1975/7-8/1040
Poszkodowanemu, który osiągnął wiek emerytalny, może przysługiwać renta uzupełniająca, jeżeli wykaże on, że gdyby nie inwalidztwo związane z pracą, to nadal by osiągał dochód, którego - nawet wykorzystując zachowaną zdolność do pracy - osiągnąć nie może. Ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa na powodzie (art. 6 k.c.), przy czym w takim wypadku nie wystarcza samo prawdopodobieństwo możliwości dalszej pracy, lecz niezbędne jest wykazanie, że poszkodowany już w okresie pracy zawodowej zajmował się poza pracą zawodową inną działalnością (literacką, artystyczną), brak zaś uzasadnionych podstaw do twierdzenia, że zaprzestałby jej z osiągnięciem wieku emerytalnego.
1961.03.15 orzeczenie SN II CR 867/59 OSNC 1962/2/64
Poszkodowany nie może być zmuszony do poddania się zabiegowi operacyjnemu; decyzja w tym przedmiocie należy wyłącznie do niego. Odmowa zaś poddania się operacji nie może być uznana za działanie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, tym samym więc nie może powodować zmniejszenia odszkodowania; Poszkodowany bowiem może nie być psychicznie przygotowany do poddania się operacji, która zawsze jest połączona z dolegliwościami i pewną dozą ryzyka i której wyniku korzystnego dla poszkodowanego nikt nie jest w stanie zagwarantować. Osoba zatem odpowiedzialna za szkodę nie może bronić się skutecznie zarzutem, że poszkodowany byłby zdolny do pracy, gdyby poddał się operacji.
1969.06.26 wyrok SN II PR 217/69 OSNC 1970/3/50
W sytuacji konkretnego zagrożenia całkowitą ślepotą szukanie pomocy i porady u wybitnych specjalistów oraz w znanym zakładzie leczniczym nie może być uznane za zbędne, obowiązek więc zwrócenia związanych z tym wydatków objęty jest przepisem art. 444 § 1 k.c.
1963.06.17 uchwała SN III CO 38/62 OSNC 1965/2/21
7 sędziów - zasada prawna
glosa: Szpunar A. OSP 1965/9/196
Osobie, która doznała uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, a która w chwili orzekania o żądanie renty ze względu na swój wiek nie byłaby jeszcze zdolna do pracy zarobkowej, nie przysługuje roszczenie o rentę z powodu utraty zdolności do pracy zarobkowej lub zmniejszenie widoków powodzenia w przyszłości. Oddalając żądanie takiej renty, sąd ma obowiązek ustalenia wyrokiem odpowiedzialności pozwanego za ewentualną szkodę, jaka może powstać w przyszłości.
2006.02.07 wyrok SN I UK 301/05 OSNP 2007/1-2/29
Niezdolność do pracy z przyczyn samoistnych nie wyklucza ustalenia prawa do renty wyrównawczej, gdy wynika również z czynu niedozwolonego (art. 444 § 2 k.c.).
1976.03.11 wyrok SN IV CR 50/76 OSNC 1977/1/11
glosa: Rezler J. NP 1978/6/964
przegląd orzeczn.: Panowicz-Lipska J. Radwański Z. NP 1979/6/76
Przyznanie renty z tytułu zwiększonych potrzeb na podstawie art. 444 § 2 k.c. nie jest uzależnione od wykazania, że poszkodowany te potrzeby faktycznie zaspokaja i ponosi związane z tym wydatki. Do przyznania renty z tego tytułu wystarcza samo istnienie zwiększonych potrzeb jako następstwo czynu niedozwolonego.
1996.05.28 wyrok SN II PRN 7/96 OSNAP 1996/24/372
Do roszczeń odszkodowawczych opartych na przepisach kodeksu cywilnego (art. 442 § 1, art. 444 § 2), z tytułu szkód wywołanych chorobą pracowniczą, w tym o rentę wyrównawczą, dochodzonych przed sądem pracy (art. 476 § 1 pkt 3 k.p.c.), nie mają zastosowania w zakresie przedawnienia przepisy kodeksu pracy (art. 292 § 2 k.p.).
2
ART. 444 K.C.