 | Pobierz cały dokument mikrobiologia.mala.drobnoustroje.nie.jest.to.doc Rozmiar 114 KB |
Drobnoustroje - nie jest to pojęcie systematyczne, jest to pewna grupa organizmów należących do różnych jednostek systematycznych. Zaliczamy tu wirusy, bakterie i grzyby. Średnica większości bakterii nie przekracza 1 m = 10 -3 mm. Wymiary innych drobnoustrojów mogą się trochę zmieniać, ale ich wymiary wyrażamy w mikrometrach. Wymiary odnoszące się do organelli komórkowych wyrażamy w nanometrach. Większość drobnoustrojów to organizmy mikroskopijnej wielkości.
Obecnie wyróżniamy trzy królestwa: roślin, zwierząt i mikroorganizmów. Zaliczamy do nich zarówno organizmy jądrowe oraz bezjądrowe.
Cechy charakterystyczne drobnoustrojów:
Duża powierzchnia populacji, fakt ten sprawia, że mają one wielką powierzchnię styku ze środowiskiem, przez co mogą je one intensywnie zmieniać. Olbrzymia różnorodność metaboliczna, plastyczny i intensywny metabolizm. Mogą wytwarzać wszystkie grupy enzymów, przez co mogą przeprowadzić wszystkie reakcje enzymatyczne, mogą rozkładać wszelkie materiały znajdujące się na kuli ziemskiej. Mogą oddychać tlenowo lub beztlenowo, spotykane są wszystkie typy odżywiania. Uczestniczą w krążeniu wszystkich pierwiastków w przyrodzie np.węgla (mogą utleniać lub redukować związki węgla), azotu, fosforu, siarki. Olbrzymia zdolność do adaptacji metabolizmu w określonych warunkach środowiskowych.-Są organizmami kosmopolitycznymi, są organizmami występującymi wszędzie, te same grupy drobnoustrojów można spotkać na różnych szerokościach geograficznych. Mają olbrzymie znaczenie dla człowieka, występują drobnoustroje dla człowieka korzystne lub też szkodliwe. Powodują detoksykacje środowiska naturalnego (bioremediacja). Wykorzystuje się je do produkcji mikroszczepionek np. w rolnictwie.
Mikroorganizmy chorobotwórcze produkują toksyny i inne związki szkodliwe dla środowiska jak i innych organizmów żywych. Redukują azotany do azotynów (reaktywnych związków chemicznych). Drobnoustroje są objęte wieloma badaniami naukowymi, gdzie służą jako modele badawcze. Oprócz tego, że są organizmami kosmopolitycznymi występują także w ogromnych ilościach, np. w garści ziemi może występować tyle mikrobów co ludzi na Ziemi, na ha powierzchni znajduje się kilkanaście ton bakterii. 1% objętości przeciętnej gleby stanowią drobnoustrojów.
Wirusy:
1.Wirusy są najmniejszymi mikroorganizmami.
-długość cząsteczek może wynosić od około 20 do kilkuset nanometrów, w zależności od rodzaju wirusa
-obserwować wirusy możemy jedynie pod mikroskopem elektronowym
2.Cząsteczki wirusowe nie wykazują cech żywych organizmów (wirusy nie rosną; po bezpośrednim podziale powstają jako dorosłe osobniki; wirus nie ma w genomie informacji o systemie umożliwiającym przetwarzanie energii - brak układu Lipmana)
3.Wirusy są wewnątrzkomórkowymi pasożytami, tzw. Hypotrofami. Nie ulegać reprodukcji poza swoim żywicielem.
Najważniejsze informacje z historii badań nad wirusami:
Odkrywcami wirusów, jako czynnika chorobotwórczego byli Iwanowski (1892) i Beijerinck (1898). Stwierdzili oni, że mozaikę tytoniową (TMV) wywołuje zarazek tak mały, ze przechodzi przez filtry zatrzymujące bakterie. Sok z liści tytoniu zarażonego mozaiką, pomimo przesączenie przez filtr, nadal zawierał czynniki powodujące infekcję.
Struktura i klasyfikacja wirusów:
-nie posiadają błon komórkowych
-zawierają tylko jeden typ informacji genetycznej: RNA lub DNA
-kwasy nukleinowe, czy to DNA czy RNA, mogą występować w formie jedno- lub dwuniciowej, a także mogą posiadać różne orientacje nukleotydów: (+) - RNA o pozytywnym sensie, orientacje nukleotydów jest taka sama jak na matrycy RNA; (-) - RNA o negatywnym sensie, orientacja odwrotna od matrycowego RNA.
 | Pobierz cały dokument mikrobiologia.mala.drobnoustroje.nie.jest.to.doc rozmiar 114 KB |