ps wych solowiej wyklady, WSTĘP DO PSYCHOLOGII WYCHOWAWCZEJ - WYKŁADY p


0x08 graphic

WSTĘP DO PSYCHOLOGII WYCHOWAWCZEJ , p. SOŁOWIEJ

WYKŁAD I

20.02.01.

3 elementy: -zmiana w zachowaniu

-względnie trwała(?)

-wynikła z doświadczenia(?)

  1. Mechanizm uczenia się wg asocjacjonizmu:

-podobieństwo

-kontrast

Badania nad uczeniem się przeważnie na materiale bezsensownym(sylaby).

Prawa uczenia się lub zapamiętywania:

Reakcja na asocjacjonizm- psychologia postaci.

  1. Mechanizm uczenia się wg psychologii postaci:

  1. selektywne kodowanie

  2. selektywne łączenie pewnych elementów

  3. selektywne porównywanie(włączanie w struktury już istniejące).

  1. Mechanizm uczenia się poprzez warunkowanie- szkoła warunkowania:

Jeśli się czegoś zaczynamy uczyć-lepszy jest stały rozkład wzmocnień.

Jeśli coś powtarzamy-lepszy zmienny r.w.

WYKŁAD II

27.02.01.

  1. Naśladowanie,

  2. Modelowanie,

  3. Identyfikacja.

Ad.1) Ma miejsce od wczesnego dzieciństwa, pomocne zwł. przy uczeniu się czynności motorycznych. Obejmuje tylko określony ciąg czynności.

Ad.2) Odkryte w ramach badań nad agresją. Przyswojenie postaw, zachowań niekoniecznie identycznych z zachowaniami modela.

Ad.3) Utożsamianie się z całokształtem (np. identyfikacja z rodzicami a potem również z innymi modelami, czasem konkurencyjnymi w stosunku do rodziców. Dziecko „odrywa” poszczególne właściwości od różnych osób i tworzy ideał, do którego dąży).

0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic
Organizowanie

Powtarzanie

0x08 graphic
↓ Elaborowanie

Uwaga ↓

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic
Bodźce Rejestr Proces kontroli wykonaw- Wiedze metapoznawcza

0x08 graphic
ze środowi- senso- czej Uczy się -na temat samego siebie

0x08 graphic
0x08 graphic
ska ryczny -planowanie (przecho- -na temat zadania

-monitorowanie wuje) -na temat strategii uczenia

-regulowanie się

Odnajduje

0x08 graphic
0x08 graphic
Pamięć operacyjna Pamięć długotrwała

0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic
Utrata Reakcja

inf. Utrata Wyjście

inf.

  1. Strategie poznawcze;

  1. S. metapoznawcze;

  1. S. zasobów.

___________________________________________________________________________

STRATEGIE ZADANIA ZADANIA

POZNAWCZE PROSTE ZŁOŻONE

Strategie Recytowanie -Przepisywanie materiału;

powtarzania listy -Dosłowne notowanie;

-Czytanie i podkreślanie najważniejszych

rzeczy.

Strategie Mnemotechniki -Mówienie własnymi słowami;

elaboracji Wyobrażenia -Streszczanie;

(strategia „kółka”) -Sporządzanie notatek;

-Tworzenie analogii;

-Odpowiadanie na pytania.

Strategie Grupowanie -Wybór głównych myśli;

organizowania Mnemotechniki -Sporządzanie planu;

-Mapy pojęciowe.

STRATEGIE WSZYSTKIE ZADANIA

METAPOZNAWCZE

Planowanie strategii -Stawianie celów;

-Przeglądanie;

-Generowanie pytań.

Strategie -Samosprawdzanie;

monitorowania -Koncentracja uwagi;

-Monitorowanie rozumienia;

-Stosowanie strategii pisania sprawdzianów.

Strategie -Przystosowanie tempa czytania;

regulacyjne -Ponowne czytanie;

-Przeglądanie;

-Stosowanie strategii pisania sprawdzianów.

Uczeń słaby: mała liczba strategii (tylko bezmyślne powtarzanie).

Dobry uczeń: zmienia strategie („sine *ua non”- warunkiem tego są strategie metapoznawcze).

  1. Co dzieje się w sytuacji uczenia się;

  1. Jak podejmowane są decyzje dot. kontroli i przebiegu procesu uczenia się;

  1. W jakim stopniu wiedza i przekonania ucznia na temat uczenia się kierują decyzjami na poziomie regulowania;

  1. Jaki wpływ na te decyzje ma ocena własnych kompetencji

Model interakcyjnego procesu uczenia się- Cantwell:

[STRATEGIE METAPOZNAWCZE:]

POZIOM EFEKTYWNOŚCI-ocena zdolności i możliwości realizacji zadania.

POZIOM DYSPOZYCYJNOŚCI (CEL)-dlaczego powinienem to robić.

POZIOM REGULOWANIA-planowanie, monitorowanie, regulacja.

[STRATEGIA POZNAWCZA:]

POZIOM OPERACYJNY-cel i jak powinienem to zrobić.

  1. Wartość celu;

  1. Ocena zdolności własnych oraz możliwości osiągnięcia celu;

  1. Planowanie- co i jak zrobię;

  1. Operacje- uczenie się (monitorowanie i regulowanie w miarę potrzeby).

WYKŁAD III

6.03.01.

Transfer: treści lub zasad(nabywanie umiejętności w zakresie samego uczenia się).

Strategie zapobiegające interferencji:

  1. Oddzielenie w czasie uczenia się podobnych materiałów;

  1. Dobre utrwalenie materiału wyuczonego;

  1. Przeuczenie się- dalsze utrwalenie materiału wyuczonego.

  1. monitoruj, kontroluj rozumienie przeczytanych fragmentów;

  2. wracaj do fragmentów sprawiających trudność;

  3. zwalniaj tempo czytania, gdy zrozumienie treści sprawia ci trudność.

Strategie czytania ze zrozumieniem- Gordon, Braun. Pytania zadawane w utworach beletrystycznych:

  1. okoliczności (miejsce akcji, rodzaj akcji, osoby);

  2. główny cel działania;

  3. zawiązanie akcji;

  4. reakcje wewnętrzne bohatera;

  5. rozwinięcie akcji, czyli działania bohatera i innych osób;

  6. wynik działania.

  1. Rozpoznawanie wzorca- podstawą jest znajomość pojęć.

  2. Stosowanie sekwencji czynności- co i w jakiej kolejności mam robić.

Dobre opanowanie sekwencji czynności prowadzi do automatyzacji. Automatyzacja może prowadzić do efektu zestawu, czyli wykonania czynności nieadekwatnych do sytuacji (zastosowanie określonej sekwencji zach. do zmienionej sytuacji).

Rutyna- automatyczne stosowanie bardziej skomplikowanych strategii.

  1. krytyczne- pol. na sprawdzaniu prawidłowości myślenia innych osób.

  2. zw. z rozwiązywaniem problemów-dwa rodzaje:

Proces uczenia się jest zbliżony do twórczego myślenia (←nadanie bytu czemuś nowemu, czego wcześniej nie było).

Paralelność proc. uczenia się i twórczego myślenia(Baley).

  1. Uczenie się generatywne(generować-wytwarzać):

  1. Uczenie się problemowe-przedstawianie materiału w postaci problemowej i rozwiązywanie problemu (nauczyciel pełni funkcję wspomagającą).

Jednostka dydaktyczna:

  1. Heurystyki faworyzujące fazę generowania pomysłów. Im większa liczba pomysłów, tym większa możliwość wyboru efektywnego rozwiązania. (Osborn)

  2. H. faworyzujące łączenie na różne sposoby(tzw. Simonton) umysłowych elementów (mental elements).(De Bono)

  3. H. faworyzujące analogię (metafory, synektyka).

  4. H. bazujące na wglądzie (wizualizacja).

Podst. teoretyczna heurystyk: większość heurystyk nie ma wystarczającego wsparcia teoretycznego.

WYKŁAD IV

13.03.01.

C.d. heurystyk.

Ad.1) H. faworyzujące fazę generowania pomysłów.

Im więcej pomysłów, tym łatwiej rozwiązać problem.

Klasyczną heurystyką jest tu heurystyka burzy mózgów- jedna z pierwszych heurystyk (skonstruowana w 1938r., pierwsza publikacja-1953r.), najbardziej znana. Jej autorem był Osborn (biznesmen, stosował ją w swojej agencji reklamowej)-„Wyobraźnia stosowana”.

Metoda ta polega na wysuwaniu pomysłów w grupie lub indywidualnie.

  1. wyeliminowanie krytycyzmu

  2. ilość rodzi jakość

  1. krytycyzm- niedozwolony; ⇒ I zasada

  2. pożądana swobodna atmosfera, można i należy zgłaszać ⇒ I zasada

fantastyczne pomysły-im dziksze, tym lepsze;

  1. im więcej pomysłów, tym lepiej; ⇒ II zasada

  1. można łączyć pomysły, przekształcać je i poprawiać, ⇒ II zasada

prawa autorskie nie obowiązują.

Osborn oddzielił fazę generowania pomysłów od fazy ich oceniania.

  1. Znajdowanie danych

  1. definiowanie, określanie problemu,

  2. wyszukiwanie inf. o problemie;

  1. Znajdowanie pomysłów rozwiązania problemu (generowanie, łączenie, ekstrapolacja);

  1. Znajdowanie rozwiązania (ocenianie pomysłów i wybór jednego z nich do dalszego rozpracowania i ewentualnego zastosowania).

Burza mózgów (brainstorming)- odnosi się do 2 etapu rozw. problemu.

  1. wykazujące jej dużą skuteczność w porównaniu do innych, tradycyjnych heurystyk,

  2. -II- nikłą lub żadną przewagę tej heurystyki nad innymi (podważenie zasady „im więcej, tym lepiej”).

Efekt blokowania- wyst. w sytuacjach grupowych, kiedy dana osoba chce się wypowiedzieć, ale rezygnuje, bo akurat mówi ktoś inny i ona nie może się „dopchać”.

Podświadomość→świadomość⇒wzbogacenie procesu twórczego.

Wady: długość trwania procesu rozw. problemów.

Zalety: np. w szkole-stymulacja i nauka myślenia.

  1. mgliste rozeznanie sytuacji problemowej,

  1. sformułowanie problemu,

  1. wysuwanie pomysłów,

  1. krytyczna ocena pomysłów-zostaje 1 pomysł,

  1. weryfikacja.

  1. Wyszukiwanie danych,

  2. sformułowanie problemu,

  3. wyszukiwanie pomysłów,

  4. akceptacja pomysłu (wyszukiwanie sposobów wdrożenia pomysłu, przewidywanie przeszkód i opracowywanie sposobów ich pokonania).

WYKŁAD V

27.03.01.

Uczenie się w koncepcji psychologii humanistycznej.

Główny przedstawiciel tego kierunku- Carl Rogers. Wg niego wszystkie terapie bazują na uczeniu się.

Tendencje każdej materii:

Są to tendencje formatywne.

  1. postawy autentyczności /p. kongruencji /p. pełnej szczerości;

  1. p. empatycznego zrozumienia;

  1. p. szacunku/ p. bezwarunkowej akceptacji.

Ad.1) Postawa autentyczności- terapeuta nie udaje, jest szczery.

Kongruencja- pełna ekspresja emocji.

  1. pełnej szczerości- oprócz szczerości wobec drugiej osoby b. ważna jest też szczerość wobec samego siebie. Pełna szczerość między terapeutą/ nauczycielem, itp. a klientem/ pacjentem/ wychowankiem jest podst., bo jeśli klient odkryje maski terapeuty, to terapeuta nie będzie już dla niego autorytetem, nie będzie darzony szacunkiem.

Ad.2) Empatyczne zrozumienie- wejście w sposób oglądu świata klienta, wczuwanie się w jego sytuację. Różne czynniki zewn.(np. zmęczenie itp.) mogą spowodować, że terapeuta niekoniecznie będzie odczuwać empatyczne zrozumienie względem klienta- należy go wtedy o tym uprzedzić.

Ad.3) Każdą jednostkę trzeba traktować jako autonomiczną, posiadającą potencjał rozwojowy. Należy ją przyjmować taką, jaką jest w tej chwili, z przekonaniem, że rozwinie się w pozytywnym kierunku.

We wczesnym okresie życia- silna motywacja do uczenia się, uczeniu się towarzyszą silne emocje, pasja- uczenie się doświadczeniowe, przeżyciowe. W późniejszym okresie życia motywacja do uczenia się zmniejsza się lub zanika.

Rogers kładzie nacisk na rozbudzenie właściwych każdemu, wrodzonych zdolności do uczenia się przeżyciowego.

-II- -II- powinien uwzględnić zainteresowania jednostki i dostosować do tego proces uczenia się (proces nauczania powinien być zindywidualizowany).

Wg Rogersa grupa znacznie lepiej uzdrawia niż terapia indywidualna.

Optymalna była by grupa, do której należeliby przedstawiciele różnych kategorii (2 os. z administracji, 2 nauczycieli, 2 rodziców, 2 uczniów).

WYKŁAD VI

3.04.01.

Motywacja w aspekcie uczenia się.

WYKŁAD VII

10.04.01.

Badania nad uczniami wybitnie uzdolnionymi

Pierwsze bad. typu biograficznego dot. geniuszy.

Dzieło Galtona- „Dziedziczenie geniuszu”- powst. jeszcze przed laboratorium Wundta.

Rozważania dot. geniuszy- już w czasach starożytnych.

  1. wysoka inteligencja nie przesądza o dużych osiągnięciach- muszą być jeszcze odpowiednie warunki środowiska.

  1. Talent braku,

  2. -II- nadmiaru,

  3. -II- kwoty,

  4. -II- typu anomalia(!).

Ad.1)Łączy się z działalnością techniczną, naukową. Zdolność do wykrywania braków, niedostatków i umiejętność ich wypełniania, uzupełniania.

Ad.2) Łączy się z działalnością artystyczną. Ktoś jest tak nadmiernie wrażliwy( ma więcej zdolności, wrażliwości itp. niż inni), że tworzy.

Ad.3)????? Talent właściwy dla specjalistów określonego typu, na których jest zapotrzebowanie w społeczeństwie. Wymaga się od nich rzetelnego wykonania zadania, ale nie jest to dla nich jakaś życiowa pasja.?????????????????????????????????

Ad.4) Talenty nietypowe, używane np. do pobijania rekordów, ale nie mają żadnego praktycznego zastosowania.

Warunki realizacji wcześnie przejawianego potencjału:

  1. Wysoki poziom rozwoju intelektualnego;

  2. Zdolności specjalne (czasami b. nisko korelują z inteligencją);

  3. Pozapoznawcze właściwości, wśród których szczególną rolę odgrywa motywacja;

  4. Wpływ środowiska;

  5. Przysłowiowy łut szczęścia.

Uwarunkowania społeczne:

  1. Pole- warunki, które stwarza społeczeństwo,

  2. Domena- obszar działania osoby.

Ad.1) odpowiednie instytucje kształcące(przedszkola, szkoły...), rozwojowe itp.

To, czy potencjał się rozwinie, zależy od warunków środowiska, potrzebny jest trening.

WYKŁAD VIII

15.05.01.

C.d. wybitnie uzdolnionych.

Jednostka uzdolniona to taka, u której zachodzi interakcja 3 wiązek zdolności: intelektu, twórczości i zaangażowania.

Myślenie dywergencyjne

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
Zdolności poznawcze

(inteligencja)

0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic
interakcja wiązek zdolności

0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic

Motywacja

Renzulli wyróżnił 2 rodz. zdolnych uczniów:

Nie musi być tak, że wszystkie 3 wiązki mają jednakowy wkład (różnice indywidualne). Niski poziom jednego rodzaju zdolności może być kompensowany przez pozostałe (np. słabiej rozwinięta inteligencja może być kompensowana większym wkładem twórczości i/lub zaangażowania, itp..

Duże znaczenie ma też wpływ pozostałych cech osobowości, które stymulują lub wyhamowują rozwój 3 wiązek zdolności, oraz wpływ środowiska.

Model dot. nie tylko uczniów- jest uniwersalny.

Uwarunkowania twórczości

1)Uwarunkowania środowiskowe.

Okres dzieciństwa- najważniejszy jest wpływ rodziny. Dane o rodzinie pochodzą z 3 źródeł:

Państwo Goertzel-„Kolebki wybitności”- opis wielu twórczych mężczyzn(!) żyjących w XX w.

  1. Charakterystyka rodziców jednostek wybitnych:

  1. Harmonia współżycia rodzinnego

Dramatopisarze- w domu rodzinnym konflikty i awantury.

  1. Kolejność urodzenia-różne dane. Wg niektórych badaczy szczególnie uzdolnieni są najstarsi z rodzeństwa.

Simonton- badał pozycję twórców jeśli chodzi o kolejność urodzenia- różnie dla różnych profesji: uczeni-najwięcej najstarszych synów, rewolucjoniści- najwięcej najmłodszych, artyści-kolejność nie ma znaczenia.

Intelekt

Twór-

czość

Zaangażowa nie

Środowisko

Internetowa Baza Pomocy Studentów Psychologii - psychol

www.psychobaza.prv.pl

Odwiedź nas!



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ps wych solowiej wyklady mini, WSTĘP DO PSYCHOLOGII WYCHOWAWCZEJ - WYKŁADY p
wprowadzenie wyklad, pedagogika, semestr I, wstęp do psychologii
7 sopot.poik a zawadzka studia dzienne wyklad 7, Sesja, Rok 2 sem 2, WYKŁAD wstęp do psychologii org
2 3 SWPS - Specj POiK dzienne 2-3, Sesja, Rok 2 sem 2, WYKŁAD wstęp do psychologii organizacji i ko
ps spoleczna egzamin sciaga (2), SWPS, Wstęp do Psychologii społecznej D.Doliński
wykładII Wstęp do Psychologii Społecznej slajd6
wykładII Wstęp do Psychologii Społecznej slajd8
WPO II - Łukaszewski - Opr. wykładów v.3, Studia, Psychologia, SWPS, 1 rok, Semestr 02 (lato), Wstęp
4 sopot.poik a zawadzka studia dzienne wyklad 4, Sesja, Rok 2 sem 2, WYKŁAD wstęp do psychologii org
wykładII, Wstęp do Psychologii Społecznej slajd8
wykładII, Wstęp do Psychologii Społecznej slajd6
wykładII, Wstęp do Psychologii Społecznej slajd7
wykładII Wstęp do Psychologii Społecznej slajd7
Wstęp do psychopatologii zaburzenia osobowosci materiały
Tajemnica ludzkiej psychiki wstep do psychologii
Wstep do psychopatologii - podejscie poznawcze, Kliniczna, Psychopatologia, Terapia, Zaburzenia
Jak być asertywnym, Socjologicznie, Wstęp do psychologii

więcej podobnych podstron