WYSPY JAPOŃSKIE: Terytorium Japonii obejmuje 4000 wysp, stanowiących nadwodną część potężnego łańcucha górskiego wznoszącego się z dna oceanu. Sąsiadują one z podwodną strefą wielkich głębi oceanicznych. 80% powierzchni Japonii zajmują średnio wysokie i niskie góry oraz wyżyny. Wyspiarskie położenie: Utrzymanie spójności komunikacyjnej kraju poprzez szybkie koleje, tunele, mosty. Marikultury, dobrze rozwinięte rybołówstwo. Bardzo duże spożycie ryb. Położenie, klimat, ukształtowanie terenu, prądy morskie, rolnictwo: Przystosowanie rodzajów i rozmieszczenia upraw do warunków klimatycznych i wysokościowych. Intensywna uprawa zbóż. Utrzymanie wysokiego zalesienia na obszarach górskich o dużych nachyleniach powierzchni i wysokich opadach letnich w celu podwyższenia retencji poprzez naturalną regulację spływu powierzchniowego. Niwelacja terenu. Koncentracja ludności i działalności gospodarczej na wybrzeżach. Trzęsienia ziemi, wulkany: Nowoczesne systemy monitorowania ruchów sejsmicznych. Przystosowanie budownictwa i całej infrastruktury technicznej do wstrząsów sejsmicznych. Brak surowców: Import surowców (lokalizacja zakładów przemysłowych na wybrzeżu i w portach). Rozwój gałęzi przemysłu zużywającego mniej surowców przy maksymalnym wykorzystaniu wysokich kwalifikacji pracowników i zastosowaniu wynalazków technicznych. Eksport wyrobów wysoko przetworzonych. Import: maszyny, urządzenia i sprzęt transportowy, produkty przetwórstwa przemysłowego, paliwa i surowce. Eksport: produkty przetwórstwa przemysłowego, maszyny, urządzenia i sprzęt transportowy, paliwa i surowce, towary rolno- spożywcze.
NORWEGIA: Gospodarka Norwegia jest wysoko rozwiniętym krajem przemysłowym. PKB w przeliczeniu na 1 mieszkańca kraju wynosi ok. 35 tys. dolarów, jest jednym z najwyższych w Europie. Przemysł Najważniejszymi surowcami mineralnymi są ropa naftowa i gaz ziemny wydobywane z norweskiego sektora szelfu na Morzu Północnym i Morzu Norweskim, poza tym eksploatuje się rudy żelaza, miedzi, tytanu, niklu i molibdenu, także rudy cynku i ołowiu oraz srebro, siarkę, surowce skalne. Norwegia ma dobrze rozwiniętą energetykę. W Norwegii produkcja energii elektrycznej jest najwyższa w świecie. 99,6% produkcji energii pochodzi z elektrowni wodnych. Głównymi gałęziami przemysłu przetwórczego są: przemysł elektrochemiczny z produkcją m.in. ciężkiej wody, amoniaku, chloru i karbidu, środków transportowych, zwłaszcza stocznie. Tradycyjny, oparty na bogatych zasobach leśnych, przemysł drzewny i celulozowo-papierniczy, hutnictwo żelaza, aluminium i cynku, rafinacja miedzi oraz przemysł: maszynowy, metalowniczy, włókienniczy, elektrotechniczny, spożywczy (zwłaszca rybny), porcelanowy i rafineryjny. Ośrodki przemysłowe są skupione w południu części kraju oraz na wybrzeżach, największym jest Oslo. Rolnictwo Ważnym działem gospodarki Norwegii pozostaje, między innymi dzięki obfitości ryb w wodach przybrzeżnych, rybołówstwo (2 miejsce w świecie). Duże znaczenie w gospodarce odgrywa leśnictwo, lasy zajmują 26% powierzchni kraju. Rolnictwo charakteryzuje wysoki stopień mechanizacji oraz zużycia nawozów sztucznych. Podstawą produkcji rolnej jest hodowla bydła, głównie typu mlecznego i owiec, a w pónocy części - reniferów. Powszechna jest hodowla zwierząt futerkowych, zwłaszcza lisów. Ze względu na krótki okres wegetacyjny w Norwegii uprawia się: jęczmień, przenicę, owies, ziemniaki i rośliny pastewne. Fiord - długa, wąska i kręta, zazwyczaj głęboka, U-kształtna zatoka morska w obrębie skalistego wybrzeża. Powstaje w wyniku zalania przez morze doliny lodowcowej po uprzednim stopieniu wypełniającego ją lodowca. Mogą osiągać nawet 300 metrów głębokości.
HOLANDIA: Ludność Holandia jest krajem depresyjnym, ponad ¼ kraju leży poniżej poziomu morza. (Nederland - niski kraj). Północna część składa się z polderów (lądu otoczonego kanałami i sztucznie osuszanego). Dawniej do osuszania polderów za pomocą metody pompowania wody w kanałach używano wiatraków, obecnie używa się pomp spalinowych lub elektrycznych. Holandia jest na 15 miejscu pod względem najgęściej zaludnionego kraju świata ok. 378 na km2. Wody Kraj leży w dorzeczu trzech rzek: Renu, Mozy i Skaldy. Długą tradycję (od XIII wieku) ma tu osuszanie terenów nadmorskich, jezior i zatok. Do największych przedsięwzięć, mających na celu ochronę wybrzeży Zelandii, należy realizacja zadań w ramach Planu Delta. Jego wykonanie w latach 1958-86 pozwoliło na odgrodzenie tamami ujść Renu, Mozy i Skaldy Wsch. od M. Północnego. W wyniku osuszania powierzchnia kraju zwiększyła się z 33,6 tys. km² do 41,5 tys. km². Ważne szlaki komunikacyjne stanowią kanały śródlądowe m.in. Księżniczki Małgorzaty i Amsterdam-Ren. Import: urządzenia mechaniczne i sprzęt transportowy, żywność, alkohol, chemikalia i tworzywa sztuczne, paliwa, tkaniny i odzież. Eksport: urządzenia mechaniczne i sprzęt transportowy, żywność, alkohol i tytoń, chemikalia i tworzywa sztuczne, paliwa, surowce, oleje, tłuszcze.
Gleby Na obszarze De Peel między Brabancją Północną a Limburgią występują gleby torfowisk wysokich. Na obszarze nizin nadmorskich gleby torfowisk niskich. Na północ od Renu - gleby bielicowe. W zachodniej części ciemne gleby ziemne powstałe na podłożu piaszczystym. Na terenach polderów - marsze oraz gleby brunatne i płowe. Większość gleb w ten sposób została wysuszona po czym zyskano urodzajne gleby. Dobrze rozwinięte jest rolnictwo, gdzie największe dochody przynoszą kwiaty oraz sadzonki tulipanów, lilii, a także drzew i krzewów ozdobnych. Największe znaczenie w kraju ma handel zagraniczny. RZEKA- DAR I ŻYWIOŁ: Rzeka i jej dolina: =>>> Walory: Żyzne gleby w dnach dolin i ujściach rzek. Walory obronne rzek. Tereny równinne. Zasoby żywieniowe (ryby, ptaki). Zasoby wody pitnej i technologicznej. Energia spadku i przepływu wody. Droga wodna. =>>> Formy wykorzystania: Rolnicze użytkowanie. Zakładanie osad. Lokalizacja miast. Rozwój przemysłu. Wykorzystanie energetyczne. Wykorzystanie do transportu i komunikacji. =>>> Zmiany w środowisku: Tworzenie systemów nawadniających i odwadniających. Sypanie wałów, zakładanie polderów. Sypanie, budowanie grodzisk i grodów. Wycinanie lasów, bardzo duży pobór wody, zanieczyszczenia wód. Niwelowanie terenów. Zużycie wody do celów komunalnych. Zużycie wody do celów produkcyjnych. Budowa zapór, spiętrzeń. Zakładanie zbiorników wodnych. Regulacja rzek. Budowa kanałów.