PRAWO KANONICZNE - PRAWO MAŁŻEŃSKIE

Małżeństwo (1055):

• przymierze mężczyzny i kobiety,

• poprzez który tworzą wspólnotę całego życia,

• skierowaną ze swej natury,

• ku dobru małżonków, oraz ku zrodzeniu i wychowaniu potomstwa.

Rodzaje małżeństw:

• cywilne;

• naturalne - 2 osoby nieochrzczone, zgodnie z prawem naturalnym, publicznie, w formie przyjętej przez ich społeczność;

• religijne:

• chrześcijańskie - choć 1 ochrzczony + forma:

• katolickie - choć 1 katolik + forma:

• sakramentalne - 2 ochrzczonych + forma:

Małżeństwo kanoniczne (dawniej nazywało się kościelne):

1. sakramentalne - ważne + oboje ochrzczeni;

2. niesakramentalne - nieważne lub choć jedna osoba nieochrzczona.

1. konkordatowe:

• zgodnie z zasadami K.K. (wywołuje skutki kościelne);

• wywołuje skutki cywilno-prawne;

2. kościelne:

• zgodnie z zasadami K.K. (wywołuje skutki kościelne);

• nie wywołuje skutków cywilno-prawnych.

M. katolickie w Polsce ma być z zasady konkordatowe, ale Ordynariusz m. może zezwolić na m. kościelne.

Jeżeli choć jedna osoba należy aktualnie do K.K. ma prawo i obowiązek zawrzeć małżeństwo zgodnie z prawem kanonicznym (1059).

Przymioty (elementy, aspekty) kościelne małżeństwa (prawo naturalne) (1056):

• jedność m. - nastawienie woli, że będzie to związek monogamiczny (1 mężczyzna i 1 kobieta - ta i tylko ta kobieta z tym i tylko tym mężczyzną);

• poligamia (przeciwieństwo jedności m.):

1. sukcesywna - związek natury małżeńskiej po śmierci współmałżonka - dopuszczalna.

2. równoczesna - równocześnie kilka związków - absolutnie niedopuszczalna:

• poliandria - 1 kobieta + wielu mężczyzn;

• poligynia - 1 mężczyzna + wiele kobiet.

• nierozerwalność m. - nastawienie woli, że będzie to związek dozgonny (m. raz zawarte nie podlega rozwiązaniu aż do śmierci)

• rozwód (przeciwieństwo nierozerwalności) - nastawienie woli, że będzie można rozwiązać małżeństwo .

Uwaga: małżeństwo stoi bardzo wysoko w hierarchii dóbr, ale najwyżej stoi zbawienie. W niektórych sytuacjach K. uznaje możliwość rozwiązania małżeństwa, ze wzg. na wyższe dobro.

Dwa etapy powstawania małżeństwa:

• matrimonium in fieri - m. zawarte (stające się) - zawarcie umowy małżeńskiej;

• matrimonium in facto esse - m. dopełnione - rozpoczęcie współżycia seksualnego - współżycia aktem ludzkim, przez się zdolnym do zrodzenia potomstwa (1061).

Małżeństwo sakramentalne, ważnie zawarte i dopełnione nie może być rozwiązane żadną władzą. Od małżeństwa niedopełnionego może udzielić dyspensy Papież.

Przywilej wiary - „przywilej pawłowy” (istnieje też „przywilej piotrowy”):

• dwoje ludzi nieochrzczonych zawarło małżeństwo;

• jedna ze stron przyjęła chrzest;

• druga strona ze wzg. na chrzest nie chce z nią żyć;

• Papież może zastosować przywilej (to nie jest dyspensa) .

Zgoda małżeńska (1057§2) - elementy konieczne zaistnienia zgody m.:

• akt woli (ludzki: wolny i rozumny),

• którym mężczyzna i kobieta,

• w nieodwołalnym przymierzu,

• wzajemnie się sobie oddają i przyjmują,

• w celu stworzenia małżeństwa.

Zgoda małżeńska (tworząca małżeństwo) (1057§1):

• zgoda stron,

• między osobami prawnie do tego zdolnymi,

• wyrażona zgodnie z prawem,

• której nie może uzupełnić żadna ludzka władza.

Wnioski ze zgody małżeńskiej:

• nie możemy odmówić zawarcia związku małżeńskiego;

• nie możemy dopuścić do zawarcia związku małżeńskiego, gdy ktoś nie chce zgodnie z prawem lub gdy jest niezdolny.

Pary m. podlegające prawu kanonicznemu:

• pary w których choć jedna osoba należy aktualnie do K.K.

• ekskomunikowany nie może przyjmować lub sprawować sakramentów, dlatego jeśli jedna ze stron jest ekskomunikowana nie może zawierać związku sakramentalnego w Kościele Katolickim.

Przychylność prawa wobec małżeństwa:

• Małżeństwo uważa się za ważnie zawarte dopóki nie udowodni się czegoś przeciwnego.

Stwierdzenie nieważności małżeństwa:

• mówi się w sensie badania, czy było ważne od początku, a nie w sensie prawa cywilnego tj. rozwodu;

• małżeństwo cieszy się przychylnością prawa - uznaje się je za ważne dopóki nie udowodni się czegoś przeciwnego (1060);

• unieważnienie m. dokonuje się przez dwa jednobrzmiące wyroki - każda sprawa przechodzi przez dwie instancje, jeśli różne wyroki - trzecia instancja.

Zaręczyny (1062):

• zwyczaj obietnicy zawarcia m. w przyszłości;

• jedno lub dwustronne;

• zaleca się w domu zainteresowanych, w obecności księdza lub najstarszego członka rodziny.

Przygotowanie do małżeństwa:

• dalsze - od dzieciństwa, dom rodzinny;

• bliższe - roczny kurs przedmałżeński (potencjalni kandydaci, od 17 roku życia);

• w sytuacjach wyjątkowych - kurs skrócony, 3-miesięczny, 10 spotkań

• bezpośrednie - konkretne pary, które podjęły decyzję o m.

• rozpoczyna się 3 mc przed ślubem, w parafii własnej jednej ze stron (proboszcz lub wikary musi wpierw sprawdzić czy ma kompetencje, tzn. czy choć jedna strona jest z jego parafii).

Dokumenty potrzebne do zawarcia małżeństwa:

• akt urodzenia (USC);

• zaświadczenie z USC o zdolności prawnej do zawarcia małżeństwa (ważne 3 mc);

• pełna metryka chrztu;

• świadectwo bierzmowania;

• ostanie świadectwo katechizacji;

• świadectwo ukończenia kursu przedmałżeńskiego;

• świadectwo z poradni rodzinnej;

• świadectwo wygłoszenia zapowiedzi w parafii;

• ewentualnie:

• zaświadczenie zgonu (USC lub kościelne);

• wyrok sądu kościelnego o nieważności małżeństwa;

• dyspensa papieska (m.niedopełnione, od ślubów zakonnych, itp.); „przywilej pawłowy”;

• dyspensa ordynariusza m.;

• zezwolenie ordynariusza m.;

• dokument rozwodu małżeństwa nie kościelnego.

Obowiązek „ne temere”

• obowiązek odnotowania faktu małżeństwa w akcie chrztu. Parafia miejsca zawarcia m. ma obowiązek powiadomić parafię chrztu by tam odnotowano zawarcie małżeństwa, na tzw. „marginesie aktu chrztu”. „Ne temere” należy wysyłać do skutku, tzn. do otrzymania potwierdzenia (ew. powiadomić Kurię).

Przeszkody małżeńskie:

1. publiczne - do udowodnienia publicznie (1074);

2. tajne - gdy przeszkoda nie ma świadków;

1. czasowe - np. wobec nieletnich;

2. trwałe - np. problem impotencji, święceń.

Rodzaje przeszkód, wynikające z prawa:

• pozytywnego naturalnego - nie podlega dyspensie (impotentia coeundi; pokrewieństwo w linii prostej);

• pozytywnego naturalnego Bożego (z Objawienia) - nie podlega dyspensie (węzła małżeńskiego; pokrewieństwa w 2 stopniu linii bocznej);

• Kościelnego - podlegają dyspensie:

• Stolicy Apostolskiej (święceń; publiczny, wieczysty ślub czystości w instytucie zakonnym na prawie papieskim; występku czyli małżonkobójstwa).

• ordynariusza miejsca (inne).

Przeszkody małżeńskie:

1. Przeszkoda braku wieku (1083):

• min. granica wieku: mężczyźni - 16, kobiety - 14 lat - dyspensa Ordynariusza m.;

• KEP podwyższyła granicę wieku zgodnie z prawem cywilnym: mężczyźni i kobiety 18 lat (kobiety mogą 16 lat ale muszą mieć zezwolenie z USC) - zezwolenie ordynariusza miejsca;

• brak dyspensy - nieważność m.;

• brak zezwolenia ordynariusza - niegodziwość ale ważność m.;

• poniżej granicy wynikającej z prawa cywilnego, może być m. kościelne, więc wymagane są dwa zezwolenia od Ordynariusza miejsca: od wieku i od małżeństwa konkordatowego.

2. Przeszkoda impotentia coeundi (1084)

• niezdolność dokonania stosunku małżeńskiego,

• uprzednia i trwała,

• czy to ze strony mężczyzny czy kobiety,

• czy to absolutna czy względna.

• Natomiast sama niepłodność ani nie wzbrania zawarcia małżeństwa, ani nie powoduje jego nieważności.

3. Przeszkoda węzła małżeńskiego (1085) - wynika z zawarcia małżeństwa - nawet niedopełnionego, nieważnego lub rozwiązanego, dopóki nie stwierdzi się zgodnie z prawem, w sposób pewny, nieważności lub rozwiązania pierwszego m.

4. Gdy jedna ze stron jest nie ochrzczona (1086) - warunki dyspensy:

• istnieje uzasadniona przyczyna;

• rękojmia str. katolickiej (3 egz.) - zobowiązanie, że:

• zachowa wiarę - ch-kter bezwzględny;

• uczyni wszystko co możliwe, aby ochrzcić i po katolicku wychować dzieci - ch-kter względny;

• strona nieochrzczona ma być powiadomiona o rękojmi;

• obydwie strony mają być pouczone o celach i istotnych przymiotach małżeństwa i muszą wyrazić na to zgodę.

5. Przeszkoda wynikająca z przyjęcia święceń (1087) - dyspensa Papieża.

6. Przeszkoda wynikająca z publicznego, wieczystego, ślubu czystości złożonego w instytucie zakonnym (1088)

• gdy na prawie papieskim - dyspensa Papieża;

• inaczej - dyspensa ordynariusza m.

7. Przeszkoda uprowadzenia (1089) - jeżeli mężczyzna uprowadza lub przetrzymuje siłą kobietę w celu zawarcia m. - m. nieważne. Dopiero po uwolnieniu kobieta może zawrzeć m.

8. Przeszkoda występku (małżonkobójstwa) (1090):

• kto ze wzg. na zawarcie m. z określoną osobą zadaje śmierć jej lub własnemu współmałżonkowi - małżeństwo nieważne;

• także ci, którzy przez fizyczny lub moralny współudział spowodowali śmierć współmałżonka - m. nieważne.

9. Przeszkoda pokrewieństwa (1091) (wynika z więzów krwi):

• cała linia prosta - z prawa Bożego;

• 2 stopień linii bocznej - z prawa Bożego;

• do 4 stopnia linii bocznej włącznie - możliwość dyspensy.

10. Przeszkoda pokrewieństwa prawnego (1094) (wynika z adopcji) - dyspensa:

• cała linia prosta;

• 2 stopień linii bocznej (nawet gdy drugie dziecko jest adoptowane).

11. Przeszkoda powinowactwa (1092) (wynika z zawarcia małżeństwa):

• cała linia prosta - możliwość dyspensy.

12. Przeszkoda przyzwoitości publicznej (1093) (wynika z postrzegana pary jako małżeństwa, ale m. nie jest):

• okoliczności:

• zawarli nieważne m. i rozpoczęli wspólne życie;

• konkubinat notoryczny lub publiczny;

• związek cywilny, gdy byli zobowiązani do małżeństwa kościelnego (konkubinat zalegalizowany cywilnie)

• 1 stopień linii prostej - możliwość dyspensy

Dyspensy zarezerwowane dla Stolicy Apostolskiej od przeszkód:

• święceń;

• wieczystego, publicznego, ślubu czystości w instytucie zakonnym na prawie papieskim;

• występku (małżonkobójstwa).

Przeszkody wymagają dyspensy, gdy jej brak m. nieważne; okoliczności wymagają zezwolenia, gdy go brak m. ważne ale niegodziwe.

Okoliczności (1071):

• m. tułaczy;

• m. które nie może być uznane lub zawarte wg prawa cywilnego;

• m. osoby, którą wiążą naturalne obowiązki wobec innej strony lub wobec dzieci wynikające z poprzedniego związku;

• m. osoby, która notorycznie przestała praktykować - warunki jak przy m. mieszanych;

• m. osoby związanej cenzurą (ekskomuniką);

• m. małoletnich, bez wiedzy rodziców albo wobec ich uzasadnionego sprzeciwu;

• m. zawieranym przez pełnomocnika

Zgoda małżeńska - niezdolni do zawarcia m. są ci, którzy mają (1095):

• niewystarczające używanie rozumu (min. muszą wiedzieć, że m. to trwały związek mężczyzny i kobiety z którego rodzą się dzieci wskutek jakiegoś działania seksualnego);

• normalne używanie rozumu, ale brak rozeznania oceniającego co do istotnych praw i obowiązków małżeńskich (brak odp. hierarchii wartości - wszystko jednakowo ważne i nieważne);

• normalne używanie rozumu, rozeznanie oceniające, ale nie są w stanie podjąć istotnych obowiązków małżeńskich (może być stałe np. alkoholicy, albo doraźne np. pijany pan młody).

Wady zgody małżeńskiej - istnieją doraźnie dla tej osoby, sytuacji, powodują nieważność m:

1. Błąd co do osoby.

2. Błąd co do istotnego przymiotu osoby:

• przymiot musi być obiektywnie istotny;

• przymiot musi być subiektywnie istotny;

• przymiot musi być wyraźnie wprost zakładany przed ślubem.

3. Podstęp - ktoś twierdzi, że ma jakiś istotny przymiot, a go nie ma.

4. Symulacja zgody małżeńskiej (zgoda ma część wewn. i zewn.):

• całkowita - wyklucza pozytywnym aktem woli samo małżeństwo;

• częściowa - wyklucza pozytywnym aktem woli istotny element (potomstwo, wsp. całego życia, troska o wspólne dobro) lub przymiot (jedność, nierozerwalność) małżeństwa.

5. Przymus - związany ze strachem przymuszonego - moralny lub fizyczny.

6. Bojaźń z szacunku - przymus moralny (np. aby nie martwić matki)

Zgoda warunkowa (1102) (umowa m. jest uzależniona od warunku):

• warunek musi dotyczyć przeszłości lub teraźniejszości (nie przyszłości);

• przedmiot warunku musi być godziwy;

• do godziwości potrzebna jest pisemna zgoda ordynariusza miejsca.

Forma zawarcia małżeństwa:

• wobec świadka urzędowego - własny ordynariusz miejsca lub własny proboszcz ewentualnie kapłan lud diakon przez nich delegowany (delegacja stała - na piśmie lub jednorazowa - może być ustna) - KEP: diakoni nie mogą asystować przy zawieraniu m., chyba, że specjalne upoważnienie ordynariusza miejsca;

• dwóch świadków zwykłych (18 lat + zdolność postrzegania).

Kto jest zobowiązany do formy kanonicznej?

• gdy przynajmniej 1 osoba aktualnie należy do K.K.

W którym kościele ślub?

• dowolność - gdy w innej parafii przesyłamy konkretnie zaadresowaną licencję (potwierdzenie przygotowania, bez przeszkód, zapowiedzi ogłoszone), dołączyć 3 egz. do m. konkordatowego

Małżeństwo mieszane:

• obydwie osoby ochrzczone;

• jedna w K.K, druga w innym kościele;

• warunki:

• poważne przyczyny;

• rękojmia str. katolickiej - zobowiązanie, że:

• zachowa wiarę - ch-kter bezwzględny;

• uczyni wszystko co możliwe, aby ochrzcić i po katolicku wychować dzieci - ch-kter względny;

• strona nieochrzczona ma być powiadomiona o rękojmi;

• obydwie strony mają być pouczone o celach i istotnych przymiotach małżeństwa i muszą wyrazić na to zgodę.

• do godziwości wymagana jest pisemna zgoda ordynariusza miejsca.

Dyspensowanie:

Kan. 1078

§ 1. Ordynariusz miejsca może swoich podwładnych gdziekolwiek przebywających oraz wszystkich aktualnie przebywających na własnym jego terytorium, dyspensować od wszystkich przeszkód z prawa kościelnego, z wyłączeniem tych, od których dyspensa jest zarezerwowana Stolicy Apostolskiej.

§ 2. Stolicy Apostolskiej jest zarezerwowana dyspensa:

1. od przeszkody wynikającej ze święceń lub z wieczystego ślubu publicznego czystości, złożonego w instytucie zakonnym na prawie papieskim;

2. od przeszkody występku, o której w kan. 1090.

§ 3. Nie udziela się nigdy dyspensy od przeszkody pokrewieństwa w linii prostej oraz w drugim stopniu linii bocznej.

Kan. 1079

§ 1. W grożącym niebezpieczeństwie śmierci, ordynariusz miejsca może swoich podwładnych, gdziekolwiek przebywających, oraz wszystkich pozostających na własnym jego terytorium, dyspensować zarówno od formy obowiązującej przy zawarciu małżeństwa, jak od wszystkich i poszczególnych przeszkód z prawa kościelnego, czy to publicznych czy tajnych, z wyjątkiem przeszkody wypływającej ze święceń prezbiteratu.

§ 2. W tych samych okolicznościach, o jakich w § 1, ale tylko w wypadkach, w których nie można się odnieść nawet do miejscowego ordynariusza, taką samą władzę dyspensowania posiada proboszcz, szafarz odpowiednio delegowany, a także kapłan lub diakon, asystujący przy zawieraniu małżeństwa zgodnie z kan. 1116, § 2.

§ 3. W niebezpieczeństwie śmierci spowiednik może dyspensować od przeszkód tajnych w zakresie wewnętrznym czy to podczas spowiedzi, czy poza nią.

§ 4. Przez niemożność odniesienia się do miejscowego ordynariusza, w wypadku, o którym w § 2, rozumie się sytuację, gdy można to uczynić tylko przy pomocy telegrafu lub telefonu.

Kan. 1080

§ 1. Ilekroć przeszkoda zostaje wykryta, gdy wszystko jest już gotowe do ślubu i małżeństwa nie da się odłożyć bez prawdopodobnego niebezpieczeństwa wielkiego zła, do czasu uzyskania dyspensy od kompetentnego przełożonego, władzę dyspensowania od wszystkich przeszkód, z wyłączeniem tych, o których w kan 1078, § 2, n. 1, mają: ordynariusz miejsca oraz, jeśli wypadek jest tajny, wszyscy, o których w kan. 1079, §§ 2-3, z zachowaniem przepisanych tam warunków.

§ 2. Ta władza rozciąga się także na uważnienie małżeństwa, jeśli zagraża takie samo niebezpieczeństwo i nie ma czasu na odniesienie się do Stolicy Apostolskiej, ewentualnie do ordynariusza miejsca, gdy chodzi o przeszkody, od których może dyspensować.

1. Co to jest małżeństwo sakramentalne w znaczeniu PK?

Małżeństwo sakramentalne jest to przymierze dwojga osób. mężczyzny i kobiety na mocy którego tworzą on wspólnotę całego życia skierowaną ze swej natury ku dobru małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa. Między ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa do godności sakramentu, i zawierają zgodnie z regułami tej społeczności w której żyją to takie małżeństwo jest sakramentem.

2. Istotne przymioty małżeństwa?

Jest to jedność małżeńska - jest to związek jednego mężczyzny z jedną kobietą, przeciwieństwem jest poligamia.

Nierozerwalność małżeńska - nastawienie, że to związek do końca życia nierozerwalny.

3. Na czym polega przychylność prawa wobec małżeństwa?

Przychylność prawa polega na tym, że uważa się małżeństwo za ważne zawarte dopóki nie udowodni się czegoś przeciwnego.

4. Co obejmuje zwyczajne duszpasterskie przygotowanie do małżeństwa?

Obejmuje: przygotowanie dalsze, bliższe, bezpośrednie. W ramach przygotowana winien odbyć. się roczny kurs przedmałżeński.

5. Co to jest impotencja coeundi?

Jest to niezdolność dokonania stosunku małżeńskiego, uprzednia i trwała, czy to ze strony mężczyzny czy kobiety, absolutna czy względna, czyni małżeństwo nieważnym z samej natury.

6. Jak jest niedyspensowana przeszkoda pokrewieństwa?

Jest to cała linia prosta oraz drugi stopień pokrewieństwa linii bocznej.

7. Co to jest symulacja częściowa zgody małżeńskiej?

Jest wykluczeniem pozytywnym aktem woli jakiegoś istotnego elementu lub przymiotu małżeństwa.

8. Co to jest symulacja całkowita zgody małżeńskiej?

Jest wykluczeniem pozytywnym aktem woli samego małżeństwa (jednostronna lub obu stroma).

9. Co to test zgoda małżeńska?

Zgoda małżeńska to rozumny akt woli, w którym mężczyzna i kobieta nawzajem oddają się sobie wzajemnie i przyjmują w nieodwołalnym przymierzu małżeńskim.

10. Co to jest świadek urzędowy?

Jest to ordynariusz miejsca lub proboszcz jednej ze strony. albo diakon lub kapłan delegowany przez jednego z nich, który asystuje przy zawarciu małżeństwa.

11. Co to jest małżeństwo mieszane?

Jest zawarte między ochrzczonymi, z których jedna ze stron została ochrzczona i nie odłączyła się formalnym aktem, a druga strona należy do kościoła lub wspólnoty kościelnej, nie otrzymującej pełnej jedności z Kościołem katolickim.

12. Gdzie zawierać można małżeństwo?

W kościele parafialnym, innym kościele za zezwoleniem Ordynariusza miejsca.

13. Co uczynić trzeba by zezwolić na małżeństwo mieszane?

Strona katolicka zobowiązuje się, że zachowa wiarę, ochrzci dzieci i po katolicku wychowa, a strona niekatolicka będzie powiadomiona o zobowiązaniach spoczywających na stronie katolickiej.

1. Co powinien uczynić własny proboszcz narzeczonych, jeśli oni - znajdując .się w bezpośrednim niebezpieczeństwie śmierci - chcą zawrzeć małżeństwo (1068, 1079, 1081)?

Własny proboszcz narzeczonych w takim wypadku winien sprawdzić czy są oni ochrzczeni, czy nie istnieją jakieś przeszkody kanoniczne, jeżeli są udziela dyspensy i powiadamia o tym kurie. Wchodzą tu w grę przeszkody z ustanowienia prawa kościelnego.

2. Wymień cztery sytuacje, w których należy zwrócić .się do ordynariusza miejsca o zezwolenie na asystowanie przy zawieraniu małżeństwa (1071)?

• małżeństwo tułaczy.

• mał. które nie może być zawarte wg, prawa państwowego.

• mał. osoby, którą wiążą naturalne obowiązki wobec innej strony lub wobec dzieci z poprzedniego małżeństwa.

• Małżeństwo zawarte przez pełnomocnika.

3. Co powinien uczynić własny proboszcz narzeczonych który udzieliwszy - zgodnie z prawem - narzeczonemu dyspensy od przeszkody wynikającej ze święceń diakonatu, asystował przy jego małżeństwie (1081)?

Powinien zawiadomić ordynariusz miejsca o tym, że udzielił dyspensy od świeceń diakonatu i odnotować zaistniały fakt w aktach ślubu.

4. Z czego powstaje je przeszkoda powinowactwa, między kim oraz w, jakiej linii i stopniu istnieje (1092)?

5. Na czym polega wada zgody małżeńskiej zwana podstępnym wprowadzeniem w błąd (1098)?

Podstęp jest to wprowadzenie w błąd , że się jakiś przymiot ma, a faktycznie się go nie posiada, w celu uzyskania zgody małżeńskiej.

6. Jakiego warunku nie można dołączyć do zgody małżeńskiej (1102)?

Do zgody małż. Nie można dołączyć warunku, który jest niegodziwy i dotyczy rzeczy przyszłych np. Ożenię się z tobą jeśli zamieszkasz na moim gospodarstwie.

7. Na czym polega obowiązek zwany „ne temere” (1122)?

„Ne temere” jest to adnotacja w metryce chrztu o zawartym małżeństwie. Proboszcz parafii ślubu musi powiadomić parafię chrztu o zawartym związku małżeńskim. Wysyła on „ne temere” aż do skutku. Jeżeli otrzyma odpowiedź z parafii chrztu - to może spać spokojnie. Jeżeli zaś nie to powiadamia kurię aby wyjaśniła sprawę.

8. W którym kościele powinno być z zasady zawarte małżeństwo (1115)?

Małżeństwo winno być zawarte z zasady w kościele parafialnym jednego z narzeczonych. Jeśli ma się odbyć w innym kościele lub kaplicy, to zezwolenia udziela ordynariusz miejsca lub proboszcz. Proboszcz udziela zezwolenia na ślub w innym kościele lub kaplicy jeśli jest pod zarządem diecezjalnym i ma stałe uprawnienie do udzielania ślubu. W pozostałych przypadkach zezwolenia udziela ordynariusz miejsca.

9. W jakich okolicznościach można zawrzeć małżeństwo wobec jedynie świadków zwykłych (1116)?

1. Co to znaczy, że małżeństwo cieszy się przychylnością prawa (1060)?

2. Kto - w niebezpieczeństwie śmierci - może dyspensować od przeszkody impotencji (1084)?

3. Wymień przeszkody, od których dyspensa zarezerwowana jest stolicy Apostolskiej (1078)?

4. Co to jest symulacja częściowa zgody małżeńskiej (1101)?

1. Na czym polega zwyczajna forma przygotowania bliższego do małżeństwa i kogo dotyczy?

2. Które osoby są kompetentne do przeprowadzenia bezpośredniego przygotowania do małżeństwa?

3. W jakiej sytuacji asystujący przy zawarciu małżeństwa może dyspensować od przeszkody wynikającej ze święceń diakonatu (1079)?

4. Z czego powstaje przeszkoda przyzwoitości publicznej, między kim oraz w jakiej linii i stopniu istnieje (1093)?

5. Co to jest zgoda małżeńska (1057)?

6. Kto nie jest w stanie podjąć i wyrazić zgody małżeńskiej, a w konsekwencji jest niezdolny do zawarcia małżeństwa (1095)?

7. Kto jest zobowiązany do zawierania małżeństwa z zachowaniem formy kanonicznej (1059)?

8. Jakie warunki muszą być spełnione, by ordynariusz miejsca zezwolił na zawarcie małżeństwa mieszanego (1125)?

1

1

---