59118

będzie także doliczany kapitał hipotetyczny. Zmiana ta spowoduje, że tylko w 2020 roku FU S zaoszczędzi z tego tytułu 3,2 mld zł.

Obecny system emerytalny składa się i trzech filarów:

Pierwszy filar

obowiązkowy, zarządzany przez państwo, oparty jest na tzw. umowie międzypokoleniowej. Składki opłaca pracodawca jak i pracownik które ewidencjonowane są na indywidualnych kontach w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Zgromadzony kapitał podlega corocznej waloryzacji i stanowi podstawę przyszłej emerynny.

Drugi filar

docelowo będzie obowiązkowy dla osób czynnych zawodowo i podlegających stosownym przepisom ustawy, oparty na systemie kapitałowym, zarządzany jest przez prywatne instytucje finansowe, tzw. Otwarte Fundusze Emerytalne. Ta część składki na ubezpieczenie emerytalne płacona będzie przez ZUS w wysokości 7,3% pensji brutto. Środki w ten sposób gromadzone na indywidualnych kontach i inwestowane przez Powszechne Towarzystwa Emerytalne zapewnią ubezpieczonemu drugą cześć świadczenia emerytalnego.

Trzeci filar.

dobrowolny i dostępny dla wszystkich. Ta część systemu ma też charakter kapitałowy a składki wpływające na indywidualne konta pracowników zarządzane są przez instytucje finansowe np. w tworzonych przez pracodawcę pracowniczych programach emerytalnych.

Programy te mogą być realizowane w różny sposób, na podstawie:

•    umowy z zakładem ubezpieczeń dotyczącej grupowego ubezpieczenia na życie,

•    umowy z towarzystwem ubezpieczeń wzajemnych,

•    pracowniczego funduszu emerytalnego utworzonego przez pracodawcę,

•    umowy z funduszem inwestycyjnym

Nowy system emerytalny posiada niewątpliwe zalety w porównaniu do poprzedniej ustawy emerytalnej, jest bardziej sprawiedliwy poprzez ścisłe powiązanie płaconej składki z przyszłym świadczeniem, bezpieczny - poprzez połączenie systemu repartycyjnego i kapitałowego, przejrzysty, bo posiada prostą i jasną konstrukcję. Nowy system emeiytalny funkcjonuje poprzez samofinansowanie i zapewnieme emerytom godziwych warunków życia, jest korzystniejszy dla polityki zatrudnienia, od poprzedniego, gdyż sprzyja zwiększeniu zatrudnienia osób w wieku przedemerytalnym, wzrostowi aktywności zawodowej i większej stabilności Finansowej, dzięki uzależnieniu wysokości emeiytur od wieku przejścia na emeryturę i likwidacji praw do wcześniejszych emerytur od 2007 r.

Polacy najwcześniej spośród wszystkich członków UE kończą karierę zawodową. Polacy do 2007r. niezmiennie preferowali wczesne przechodzenie na emeryturę (przeciętnie w wieku 57 lat) nad dłuższą karierę zawodową. Starzenie się ludności, powoduje ubytek osób w wieku produkcyjnym i na rynku pracy pozostaje coraz więcej pracowińków w starszym wieku, co jest ogromnym obciążeniem dla gospodarki i finansów publicznych Zasoby pracy w Polsce są wprawdzie stosunkowo młode ( choć należałby zastanowić się nad ubytkiem tych zasobów na rzecz europejskiego rynku pracy) w porównaniu do starych krajów UE, jednak już za kilka lat, kiedy na emeryturę zaczną przechodzić roczniki powojennego wyżu demograficznego, proces starzenia się ludności zdecydowanie się pogłębi. Aktywność zawodowa Polaków po pięćdziesiątce spada w bardzo szybkim tempie, w okresie 5 lat przed