59421

metoda Rosego-Gottlieba - polegająca na rozpuszczeniu substancji białkowej mleka za pomocą amoniaku, wyekstrahowaniu rozpuszczalnikiem uwolnionego z otoczek białkowych tłuszczu, odpędzeniu rozpuszczalnika i oznaczeniu substancji tłuszczowej wagowo;

metoda Grossfelda - polegająca na zhydrolizowaniu próbki kwasem solnym, wyekstrahowaniu tłuszczu za pomocą trichloroetylenu, odpędzeniu rozpuszczalnika i oznaczeniu substancji tłuszczowej wagowo;

metoda Soxhleta — polegająca na wielokrotnej ciągłej ekstrakcji substancji tłuszczowej z rozdrobnionego i uprzednio wysuszonego produktu za pomocą rozpuszczalnika organicznego i oznaczeniu substancji tłuszczowej wagowo. Ekstrakcję przeprowadza się w aparacie $oxhleta, który dzięki zastosowaniu chłodnicy i lewarka umożliwia prowadzenie ekstrakcji ciągłej, trwającej zwykle kilka godzin. Automatyczną odmianą metody Soxhleta jest aparat typu Buchi lub Tecator pozwalający na skrócenie czasu ekstrakcji do 2 godzin. Metoda Soxhleta jest najczęściej stosowana i uważana jest za metodę odwoławczą.

Metody te stosowane są do ekstrakcji tłuszczu z nasion oleistych, produktów zbożowych, mięsa, serów, przetworów rybnych i innych. Metody nie stosuje się do oznaczania tłuszczu w emulsjach.

B.    Metody objętościowe polegają na rozpuszczeniu znajdującego się w próbce białka najczęściej kwasem siarkowym (VI), rzadziej za pomocą odczynników zasadowych i wydzieleniu tłuszczu za pomocą rozpuszczalnika organicznego.

Do najpopularniejszych metod objętościowych należy metoda Gerbera. Polega ona na rozpuszczeniu białka za pomocą kwasu siarkowego (VI) i wydzieleniu tłuszczu w butyrometrze. Wydzielenie tłuszczu umożliwia dodatek alkoholu izoamylowego. Po odwirowaniu zawartość tłuszczu w procentach odczytuje się bezpośrednio na skali butyrometru. Metoda ta stosowana jest głównie w przemyśle mleczarskim.

C.    Metody ekstrakcyjno-refraktometryczne polegają na ekstrakcji tłuszczu w odpowiednio dobranym rozpuszczalniku i refraktometrycznym pomiarze współczynnika załamania światła otrzymanego ekstraktu. Podstawą wyznaczenia zawartości tłuszczu jest różnica między współczynnikami refrakcji rozpuszczalnika i badanego ekstraktu. Metodę wykorzystuje się do badania produktów zawierających niewielkie ilości tłuszczu.

D.    Metody instrumentalne wykorzystują technikę odbiciową w bliskiej podczerwieni (NIR) lub magnetyczny rezonans jądrowy (NMR).

Oznaczanie jakości tłuszczów — jednym z podstawowych wskaźników jakości tłuszczu jest analiza składu kwasów tłuszczowych, które decydują o właściwościach tłuszczu.

Analizę jakościową i ilościową kwasów tłuszczowych przeprowadza się obecnie metodą chromatografii gazowej.

Wyekstrahowany z próbki tłuszcz poddaje się hydrolizie zasadowej, a następnie uwolnione kwasy tłuszczowe przeprowadza się w ich pochodne — estry metylowe.

Otrzymane estry rozdziela się metodą chromatografii gazowej. Na podstawie uzyskanego chromatografu identyfikuje się poszczególne kwasy tłuszczowe, a następnie przeprowadzacie ilościową ocenę składu analizowanej mieszaniny.