60006

Możliwość wniesienia skargi na rozstrzygnięcie w przedmiocie uzgodnienia lub zaopiniowania projektu MPZP na podstawie art. 98 ust 1 i 3 ust. z 8.03.1990 r. o    SG.

To jest oczywiste, że z tego przepisu wynika prawo gminy do złożenia skargi do WSA w I instancji, a następnie skargi do NSA na wyrok WSA.

Należy zwrócić uwagę na dalsze skutki, a właściwie niekonsekwencje, które są wynikiem stosowania do uzgodnień projektu MPZP art. 106 kpa. Stosując bowiem art. 106 kpa należałoby stosować wszelkie formy postanowień, do której ma zastosowanie art. 110 kpa [w sposób odpowiedni bo przez samo odesłanie kpa do innych przepisów). I krótko mówiąc, że organ jest związany postanowieniem od daty jego wydania. [Organ uzgadniający jest związany swoim postanowieniem.) Jeżeli organ uzgadniający jest związany swoim postanowieniem, to jak należałoby zinterpretować art. 26 ust. 1 ustawy o pizp - organ, z którym uzgodniono projekt studium lub projekt planu miejscowego ponosi koszty zmiany tydl projektów spowodowane późniejszą zmianą stanowiska. Czyli jest to pewna niekonsekwencja i możemy mówić nawet o sprzeczności w systemie prawa, że z jednej strony jest odesłanie do art. 106 kpa, a przez to do art. 126 kpa, który mówi, że do postanowień stosuje się przepisy dotyczące decyzji. Natomiast w przepisach dotyczących decyzji następuje zobowiązanie do ogłoszenia, podpisania decyzji, a więc tego postanowienia - i ten art. 26 ust 1 jest niekonsekwentny. Przecież organ, który wydał decyzję nie może jej zmienić, a tu jest jakby sprzeczność i tu też na pewno będzie jakiś wyrok SA, który tę sprzeczność wyjaśni.

Należy wskazać, że w okresie obowiązywania ust. z 7.07.1994 r. o ZP NSA zajmował jednolite stanowisko, że organ uprawniający do uzgodnienia projektu MPZP może zaskarżyć to stanowisko na podstawie art. 98 ust. 1 i 3 w zw. z art. 89 wspomnianej ustawy o SG.