61997

Wydzielone aminokwasy można rozdzielić przez przeprowadzenie ich w estry, rozdział estrów na drodze destylacji i hydrolizę do czystych substancji.

Najprostszy sposób otrzymywania aminokwasów'polega na reakcji kwasów

tluorowcokarboksylowych z amoniakiem, np._

R ( II COOII +- 2NI1₃ —* R CH CÓOH MM I

I    I

Cl    nh₂

WŁAŚCIWOŚCI AMINOKWASÓW

•aminokwasy, w przeciwieństwie do amin i kw^rasów karboksylowych. są nielotnymi krystalicznymi ciałami stałymi, które topi;; się z rozkładem w dość wysokiej temperaturze

•aminokwasy są nierozpuszczalne w niepolarnych rozpuszczalnikach, takich jak eter naftowy, benzen czy eter dietylowy. W wodzie rozpuszczają się dobrze.

•wodne roztwory aminokwasów zachowują się podobnie jak roztwory' substancji o dużym momencie dipolowym

Wszystkie te właściwości ammokwasy zaw^rdzręczaja istnieniu jonu obojnaczego.

o

HjW

CH

OH

H₃Mv.

-C.

CH.

''O"

Pod wpływem pola elektrycznego cząsteczki takie nie wędrują do elektrod, czyli zachowują się obojętnie.

Wartość pH, przy której aminokwasy w polu elektrycznym nie wędrują do żadnej z elektrod nazywa się punktem izoelektrycznyni albo izojonowym.

Przy dodawaniu jonów wodorowych (kwasu) grupa ujemna przyjmuje protony (jony wodorowe) i ulega rozładowaniu. Cząsteczka zatem przyjmuje ładunek dodatni który zlokalizowany jest przy grupie -NH.C. W tej sytuacji odczyn roztworu zmre ni a się na kwaśny i aminokwas wędruje w polu elektrycznym do katody, podobnie jak czynią to kationy.

W środowisku kwasowym - w formie kationowej (jonu dodatniego):

R CH COO- i HCl -► R-CH COOH (T

I

nh₃⁺    nh₃⁺

Przy dodaw aniu jonów w odorotlenowych OH" (z zasady) do roztworu aminokwasu znajdującego się w punkcie izoelektrycznyni, ulega dysocjacji proton (jon H*) znajdujący się przy azocie grupy NH.C, który z jonem OH' tw orzy cząsteczki w ody. Cząsteczka aminokwasu w takiej sytuacji pnyjmuje ładunek ujemny i w polu elektry cznym zachowuje się jak anion.