63140

POMIARY KIKRINKt I PRĘDKOŚCI PRZKPI.YWI WÓI) PODZIEMNYCH:

pomiary te wymagają przeprowadzenia badan terenowych w otworach wiertniczych lub w źródłach 1 Badanie kierunku przepływu wó<l - metoda graficzna:

polega ono na dokładnym określeniu wysokości zwierciadła wody w jednej, konkretnej warstwie wodonośnej w minimum 3 punktach rozmieszczonych w trójkącie. Punkty' te zaznacza się na mapie a na każdym z bokótv utworzonego z nich trójkąta zaznacza się wartości pośrednie. Po połączeniu punktów o tych samych wartościach otrzymujemy linie - HYDROIZOHIPSY. Kierunek do nich prostopadły określa nam kierunek spływu wód podziemnych

Hydroizoltipsa - linia równych wysokości hydraulicznych dla danej warstwy wodonośnej

2. Badanie prędkości przepływu:

polega na wprowadzeniu do strumienia wody znacznika i obserwowaniu czasu pojawienia się go w określonej odległości. Wykorzystuje się tu co najmniej 2 otwory wiertnicze oraz źródła i cieki powierzchniowe. Do otworu wskaźnikowego wprowadza się znacznik a z otworów obserwacyjnych lub źródeł pobiera się próbki wód i oznacza zawartość tego znacznika aż do czasu, kiedy minie maksymalne jego stężenie w badanej wodzie Wskaźniki powinny mieć następujące cechy:

-dobrą rozpuszczalność w w'odzie -dużą trwałość -obojętność chemiczną -intensywność

-łatwą oznaczalność jakościową i ilościową

-muszą być proste w użyciu

-nie mogą być toksyczne lub trujące

Prędkość przepływu wyznacza się ze wzoni:

L

V =-------

I

L - odległość miedz)' punktami t - czas pizeplywu wody między punktami

Metody znacznikowe pozwalają nie tylko na wyznaczenie prędkości pizeplywu ale także kierunków przepływu wód podziemnych

Zależnie od rodzaju znacznika oraz sposobu pomiant jego stężenia w wodzie wyróżnia się metody:

❖    Kolorymetryczną - wskaźnikiem jest tu barwnik, najczęściej fluoresceina, erytrozyna, eozyna, błękit metylowy

❖    Chemiczna - wskaźnikiem jest łatwo rozpuszczalny związek chemiczny, np: chlorek sodu, chlorek amonu lub chlorek wapnia

❖    Elektrolityczna - również wprowadza się łatwo rozpuszczalny związek chemiczny ale nie mierzy się jego stężenia lecz przewodnictwo elektrolityczne Używanym najczęściej wskaźnikiem jest chlorek amonu, któiy wywołuje dysocjację elektrolityczną i zwiększa wartość przewodnictwa