70362

TEORIA BŁĘDU - pogląd na naturę sporów etycznych stanowiący konsekwencję radykalnego emotywizmu, spory etyczne nie są sporami

•    Prawdziwość sądów etycznych nie może być dowiedziona, a ich treść stanowi pochodną założeń aksjologicznych przyjętych przez poszczególnych uczestników dyskursu

•    Sądy etyczne mają odnosić się do czegoś poza sferą własnych doznań moralnych tego, kto ów sąd wyraża

•    Intencją sądów etycznych me jest jedynie poinformowanie słuchacza o własnym odczuciu aprobaty lub dezaprobat)’ wobec określonego faktu

•    Sądy etyczne bywają kwestionowane, a formułowane w tym kontekście zaprzeczenia traktowane są jako wyrażenie odmiennej opinii o tym czego dotyczyła wypowiedź poprzednia, a nie uzewnętrznienie konkurencyjnej i nie kolidującej z poprzednią własnej, równie czysto indywidualnej postawy zaprzeczającego

•    Radykalna postać emotywizmu => sąd etyczny stanowiłby wyraz tylko i wyłącznie własnych, swobodnie wybranych preferencji aksjologicznych każdej jednostki => spór etyczny byłby w istocie serią równolegle prowadzonych monologów wyrażających indywidualne postawy uczestników, pomiędzy którymi me istniałaby rzeczywista różnica poglądów

•    Uczestnicy sporów etycznych w istocie komunikują innym jedynie swoje własne doznania aksjologiczne

•    Nieporozumienie => zarówno uczestnicy sporów moralnych, jak i ich zewnętrzni obserwatorzy, zupełnie błędnie uważaliby, że toczą pewien spór, w którym wypowiadają poglądy ze sobą niezgodne

•    „Teoria błędu"

•    Pogląd trudny do pogodzenia z rzeczywistością (istnienie autentycznych sporów moralnych jest oczywistym faktem, tak samo jak to, że poglądy moralne mogą być niezgodne)

•    Naiwny subiektywizm

NAIWNY SUBIEKTYWIZM - przyjęcie, że spór moralny nie jest, wbrew wrażeniu jego uczestników, jakimkolwiek rzeczywistym sporem (teoria błędu) opiera się na interpretacji sądów etycznych jako wypowiedzi nie wyrażających niczego poza własnym stosunkiem oceniającego do określonego faktu zewnętrznego