73394

Pojawia się probabilistyczny aspekt pracy, ponieważ nie ma prostego przełożenia między środkiem motywacyjnym a zachowaniem człowieka. Od zaplecza sztabowego i kadry kierowniczej wymaga się poznania elementów składających się na proces pracy (szczególnie wiedzy z zakresy psychologii i socjologii), aby wyzwalać inicjatywę u pracownika, potrzebę samokontroli i samodyscypliny. Stąd rośnie zapotrzebowanie na informacje o człowieku jako podstawowym czynniku zorganizowanego działania.

Kierunek ten nosił początkowo nazwę human realtions, czyli szkoły stosunków międzyludzkich. Humań realtions oznaczał dążenie do poprawy stosunków międzyludzkich w procesie pracy i podkreślał szczególną rolę człowieka w funkcjonowaniu organizacji. Następstwem szkoły stosunków międzyludzkich jest podejście behawioralne, w polskiej literaturze znane jako teoria zachowań ludzi w organizacjach.

Podejście systemowe:

Charakterystyczne dla współczesnej teorii organizacji i kierowania. Odwołuje się zarówno do dorobku podejścia klasycznego, jak i podejścia humanizacyjnego, jak również do nowych kierunków w nauce, takich jak np. teoria systemów, teoria decyzji, cybernetyka, informatyka.

Próba wielostronnego i wieloaspektowego traktowania człowieka i jego roli w organizacji. W miejsce „człowieka ekonomicznego” i „człowieka społecznego” pojawia się idea „człowieka pełnego” zakładająca możliwość zaspokojenia w procesie pracy przez człowieka wszystkich potrzeb, nie tylko materialnych, ale także potrzeb wyższego rzędu (rozwoju i samorealizacji).

W tym ujęciu organizacja traktowana jest jako system dynamiczny, samoorganizujący się, system, który należałoby określić jako system detcrministyczno-probabilistyczny. W podejściu systemowym eksponuje się zdolności adaptacyjne organizacji, zapewnienie elastyczności do zmian w otoczeniu organizacji, oraz warunki podejmowania optymalnych decyzji.

11