74368

DEFINICJA PRZESTĘPSTWA

Art. 1.

§ 1. Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźba kary przez ustawę obowiązująca w czasie iego popełnienia.

§ 2. Nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość iest znikoma. § 3. Nie popełnia przestępstwa sprawca czynu zabronionego, jeżeli nie można mu przypisać winy w czasie czynu.

Czyn - zarówno umyślny jak i nieumyślny; zarówno działanie jak i zaniechanie; a nawet tzw. czynności z zapomnienia (np. pielęgniarka zasnęła i ktoś umarł) albo zautomatyzowane procesy decyzyjne (np. prowadzenie auta -> wypadek).

Czynem w rozumienia prawa karnego jest zachowanie człowieka motywowane dążnością do określonego celu, nad którą to dążnością człowiek jest w stanie zapanować.

Nie są to zatem odruchy (warunkowe/bezwarunkowe) ani siły wyższe (śliski chodnik, spętanie ochroniarza w banku i ten nie nacisnął przycisk alarmu).

Psychiczne oddziaływanie w kierunku podejmowanej decyzji (ochroniarzowi przyłożono pistolet do głowy).

Podmioty zbiorowe nie podlegają kodeksowi karnemu - inna ustawa jest.

Art. 115. § 1. Czynem zabronionym jest zachowanie o znamionach określonych w ustawie karnej.

4 podstawowe znamiona czynu zabronionego:

1.    Podmiot- sprawca;

2.    Przedmiot ochrony / przedmiot zamachu -wartości, dobra które dany przepis chroni, a sprawca atakuje;

Przedmiot ochrony:

a)    Ogół dóbr, którym prawo karne daje ochronę (nigdy nie mówimy w tym znaczeniu);

b)    Rodzajowy przedmiot ochrony - dobro, którego ochronie służą pewne zespoły norm, stanowi podstawę systematyki części szczególnej KK (tytuły);

c)    Bezpośredni przedmiot ochrony - dokładnie te dobro, które chroni konkretna norma prawna;

Suma b i c nie daje c, bo np. rozdział 32 -> różne przepisy w tym samym „worku"