74635

MAKROREGION: przynajmniej dwa sąsiadujące ze sobą regiony podstawowe; Polska została podzielona na 6 makroregionów

SUBREGION: część regionu podstawowego; w Polsce powiat lub grupa sąsiadujących ze sobą państw: 66 subregionów

MIKROREGION: rozwój lokalny; spójność społeczności lokalnej zamieszkała ludność czuje się powiązana w jakiś sposób; jest to rozwój o zmiennej geometrii

Region- to szczebel organizacji terytorialnej państwa usytuowany bezpośrednio poniżej władzy centralnej; w UE każde państwo ma autonomie instytucjonalną

Od lat 70 postępuje proces decentralizacji. Powoduje to wzrost znaczenia regionów. Związane jest to z europejską polityką regionalną. Z tego powodu utworzono w Polsce regiony wg Rady Europy. Województwa w Polsce są na szczeblu regionalnym.

We Francji regiony samorządowe powstały w latach 80. We Francji zawsze stawiano na jedność państwa. Traktat o UE z Maastricht (1992)

Jest pierwszym traktatem mówiącym o niższych szczeblach władzy regionalnej. Regiony są kwestią sporną->Hiszpania

Federalizm integralny-hasło Europy Regionów

Denis de Rougemont „List otwarty do Europejczyków"- zakłada integrację na bazie struktur regionalnych, a nie państw narodowych

Postulaty pod adresem traktatu z Maastricht:

•    Wpisanie zasady subsydiamości do traktatu europejskiego

•    Utworzenie organu przedstawicielskiego na forum UE; Komitet Regionów-organ konsultacyjny jego opinie nie mają charakteru zobowiązującego

Od lat 90 hasło „Europa wraz z regionami"- nie postulują zastąpienia państw regionami

Regionalizacja: proces podziału państwa na regiony; jest to zjawisko przebiegające „z góry" „w dóT-> efekt działań państwowych: przekazywanie części kompetencji władz państwowych na rzecz lokalnych, podział „czegoś" np. funduszy między regiony

Regionalizm: termin ten powstał w II połowie XIX wieku we Francji (Prowansji). Założono tam szkołę literacką, która miała chronić język prowansalski przed wpływem języka francuskiego; jest to zjawisko „od dołu do góry", wypływające z działań regionów; termin ten wiąże się z oddolnymi tendencjami do ochrony tożsamości kulturowej, językowej regionu

PARADYGMATY ROZWOJU REGIONALNEGO, CZYLI EWOLUCJA POGLĄDÓW NA CZYNNIKI ROZWOJU

REGIONALNEGO

1.    Rewolucja Keynesowska: uznano zasadność interwencji państwa w gospodarkę. Podważono poglądy neoklasyczne. Keynes to teoretyk interracjonalizmu państwowego. Jego teoria należała do głównego nurtu do lat 70. W latach 70 rewolucja monetarystyczna.

2.    W ewolucji poglądów na rozwój regionalny można wyróżnić:

a)    Paradygmaty egzogenicznego rozwoju regionalnego

b)    Paradygmaty endogenicznego rozwoju regionalnego

c)    Koncepcja mieszana (próba połączenia 1 i 2); określany mianem zdecentralizowanego rozwoju regionalnego

Paul Samuelson: Rozwój, który zależy od czynników zewnętrznych w stosunku do regionów (pozaregionalnych). Istotę syntezy neoklasycznej, można sprowadzić do stwierdzenia, że samoczynnie działające mechanizmy rynkowe, uzupełnione regulującą rolą państwa są w stanie zapewnić skuteczne i efektywne funkcjonowanie gospodarki.