76922

Przypadki zaniechania ukarania sprawcy za przestępstwa i wykroczenia skarbowe z wyuczeniem instytucji dobrowolnego poddania się odpowiedzialności

Wyróżnia się trzy' różne instytucje prawa karnego skarbowego mające zastosowanie zarówno do przestępstw skarbowych, jak i wykroczeń skarbowych, takie jak:

1)    Czynny żal skutkujący niepodleganie karze

2)    Dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, które jest swoistym środkiem karnym

3)    Odstąpienie od wymierzenia kary, która jest instytucją sądowego wymiaru kaiy łączącą się z faktem skazania sprawcy i orzeczeniem wobec niego nierzadko samoistnego środka kaniego lub nawet kilku środków karnych.

Trudno zatem uznać, że te wszystkie trzy instytucje wiążą się z rzeczywistym zaniechaniem ukarania sprawcy.

Kodeks kamy skarbowy z 1999 roku nie czyni z kar formalnie orzekanych pierwszoplanowych instrumentów zwalczania przestępstw i wykroczeń skarbowych.

Cechą charakterystyczną prawa karnego skarbowego jest szerokie zachęcanie sprawców czynów karnych skarbowy ch do dobrowolnego uregulowania uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej zarówno przed ujawnieniem dokonania bezprawia, jak i po jego ujawnieniu na każdym etapie postępowania kaniego z ustawowo zagwarantowaną korzyścią dla sprawcy, poczynając od niepodlegania karze do różnych postaci i stopni degresji karania.