83833

(23-30 I 1960). Armia algierska pozostała wierna de Gaullowi. Decyzja generała o podjęciu rozmów z TRRA i wysunięcie hasła Algierii Algierskiej stowarzyszonej z Francją i pozbawionej Sahary. Rozmowy odbyły się w Melum - czerwiec 1960 r. Żądanie kapitulacji armii algierskiej doprowadziło do zerwania rozmów

10. Referendum we Francji w sprawie algierskiej 8 I 1961 - 75% francuzów i 65% Algierczyków opowiedziało się za samostanowieniem - zadowolenie TRRA z wyniku referendum

11. Rozpoczęcie rokowań 18 maja 1961r. na granicy francusko - szwajcarskiej w Evian. Brak zgody na proces pokojowy ze strony zwolenników Algierii Francuskiej. W nocy z 21 na 22 kwietnia wybuchł w Algierze pucz generałów, którzy utworzyli Dyrektoriat i zamierzali przejąć władzę ( generałowie Salan, Challe, Zeller i Jouhaud). Część poddała się, część przeszła do podziemia, tworząc Organizację Tajnej Armii, która rozpoczęła działania terrorystyczne.

12. Porozumienie w Evian - 18 III 1962. Francja uznała niepodległość Algierii łącznie z Saharą, uwarunkowaną jedynie referendum przewidzianym na 1 lipca tego roku. Niepodległa Algieria miała pozostać związana z Francją umowami o współpracy) przynależność do strefy franka i do unii celnej, gwarancja praw majątkowych i osobistych kolonistów francuskich oraz wspólne eksploatowanie ropy saharyjskiej).Przez trzy lata Algierczycy mogliby korzystać z podwójnego obywatelstwa i dopiero pod koniec tego okresu musieliby dokonać wyboru przynależności państwowej , a Francuzi przez ten okres mieli prawo utrzymywać w Algierii 90 - tysięczną armię( korzystając z lotnisk i baz na Saharze). Referendum we Francji - 8 kwietnia 1962 - 90% za postanowieniami z Evian - OAS wzmogła terror - 800 tys. kolonistów francuskich zmuszonych do opuszczenia Algierii

13. Akceptacja postanowień eviańskich przez FLN na zjeździe w Trypollsle VI 1962. Referendum w Algierii 1 VII 1962 - Algierczycy za niepodległością i porozumieniami z Evian. 2 VII 1962 proklamowanie niepodległości Algierii, którą nazwano Algierską Ludową Republiką Demokratyczną. Jej pierwszym premierem, a następnie prezydentem został Ben Bella.

B. BIAFRA :

Biafra (Republika Biafra) - państwo, które istniało w południowo-wschodniej Nigerii od 30 maja 1967 do 15 stycznia 1970. Jego nazwa pochodzi od Zatoki Biafra, część Zatoki Gwinejskiej.

Przesłanką kryzysu było zróżnicowanie etniczne, kulturowe, społeczne i ekonomiczne Nigerii. Plemiona północne Hausa-Fulani były najbardziej zacofane, ale objęły najwięcej stanowisk. Wywołało to niezadowolenie zachodnich plemion Joruba oraz wschodnich Ibówfnajbardzlej zaawansowanych cywilizacyjnie). Gen. Johnson Hensi z plemienia łbów obalił w styczniu 1966 rząd i zastąpił ustrój federalny unitarnym. W lipcu kolejny zamach stanu ppłk Yakubu Gowona- powrót federacji . Gubernator Regionu Wschodniego ppłk Odenegwu Ojukwu odmówił uznania władz federalnych, zażądał jednomyślnego podejmowania decyzji w Najwyższej Radzie Wojskowej I prawa Regionu do dysponowania bogactwami naturalnymi(80% nigeryjskiej ropy). Po odrzuceniu przez rząd jego żądań, ogłosił 30.V.1967 powstanie Republiki Biafry, uznanej następnie przez Gabon, Tanzanię, Wybrzeże Kości Słoniowej i Zambię. Rząd centralny uzyskał poparcie ZSRR, Wielkiej Brytanii. Po stronie Biafrańczyków pod przywództwem płk Odumegwa Ojukwu opowiedziała się Francja (dostawy broni). OJA powołała Komitet Konsultacyjny(IX 1967) 6 państw w celu utrzymania integralności Nigerii w imię wyższych interesów ogólnoafrykańskich. Biafrę popierała propaganda zachodnia i