80152

Josephina (1787)

Josephina, kodeks karny materialny cesarza Józefa II, inaczej jak Leopoldina, obowiązywał już na całym obszarze monarchii habsburskiej.

Kodeks realizował postulat odejścia od kazuistyki, był oparty o bardzo plastyczny język, zamykał się w zaledwie ok 250 art Dzielił się na dwie zasadnicze części. W pierwszej, ogólnej zawarte były ogólne postanowienia kodeksy, w drugiej części - szczególnej, wymieniono poszczególne przestępstwa, wraz Z grożącymi za nie sankcjami. Część szczególna, wprowadzała podział na kary kryminalne i kary polityczne, stąd też podział części szczególnej na;

I-    O przestępstwach i karach kryminalnych (dot. przestępstw ciężkich)

II-    O przestępstwach i karach politycznych (przestępstw'a lekkie) Najdonioślejszą nowością, jaką wprowadzała Josephina było oparcie definicji przestępstwa o zasadę legalizmu „nulla poena sine lege", „nullum crimen sine tege" - co oznaczało, że Josephina traktowała jako przestępstwo, tylko taki czyn który byl przez kodeks wymieniony jako przestępstwo - tak zwana definicja legalna przestępstwa. Josepina nakazuje patrzeć na przestępstwo dalece subiektywnie, zrównując niemal odpowiedzialność za usiłowanie, jak i dokonanie zabójstwa. Jako, że w myśl postulatów humanitarystów, kara, ma spełniać przede wszystkim funkcję resocjalizującą, katalog kar Josephiny opiera się o różne formu pozbawienia wolności. Kara śmierci była generalnie zniesiona, poza nielicznymi, wyjątkowymi i ciężkimi przestępstwami. Po śmierci Józefa II w 1790 roku, Josephina załamuje się, manty w tym czasie do czynienia w monarchii habsburskiej z daleko idącym uwstecznieniem prawa, w tym także prawa karnego.