86784

Jeżeli światło przechodzi z ośrodka 1 do ośrodka 2 i ugina się na granicy w kierunku do normalnej, to mówimy, że ośrodek 2 jest optycznie gęstszy niż ośrodek 1.

Jeżeli światło przechodzi z ośrodka 1 do ośrodka 2 i ugina się na granicy w kierunku od normalnej, to mówimy, że ośrodek 2 jest optycznie rzadszy od ośrodka 1 •Względny współczynnik za kimania ośrodka 2 (do którego światło weszło) względem ośrodka 1 (z którego światło wyszło) jest równy stosunkowi prędkości światła w ośrodku 1 do prędkości światła w ośrodku 2.

gdzie: V|, V2 - prędkości światła w ośrodkach 1 i 2,

Ai, h. - długości fal świetlnych w ośrodkach 1 i 2.

• Bezw zględny w spólczynnik załamania danego ośrodka jest równy stosunkowi prędkości światła w próżni do prędkości w danym ośrodku.

c

n- —

v

gdzie: c - prędkość światła w próżni, v - prędkość światła w danym ośrodku.

• Całkowite wewnętrzne odbicie zachodzi wówczas, gdy promień świetlny, przechodząc z ośrodka gęstszego optycznie do rzadszego optycznie (np. ze szkła do powietrza), pada na granicę tych ośrodków pod kątem większym od kąta granicznego a^. Promień odbija się wówczas od granicy i wiaca do ośrodka, z którego wyszedł (dla kąta padania a = a_fJ promień biegnie dokładnie wzdłuż granicy ośrodków').

ośrodek rzadszy

optycznie (np. powietrze)

I /3=90°

ośrodek gęstszy

optycznie

(np. szkło, woda)

Zjawisko jest wykorzystywane np. w medycynie i w telekomunikacji (światłowody).

Promień świetlny to nieskończenie wąska wiązka światła. Jest to model używany do opisu rozchodzenia się światła w optyce geometrycznej.