87700

PASYWACJA Proces, w którym substancja aktywna chemicznie w danym środowisku wytwarza na swojej powierzchni powłokę pasywną, utworzoną z produktów reakcji tej substancji z otoczeniem. Może być procesem naturalnym, wynikającym z właściwości danego metalu w danym środowisku, lub też może być procesem sztucznie wywołanym przez człowieka PEŁZANIE powolna zmiana odkształceń (kształtu) materiału wskutek działania stałych, długotrwałych obciążeń (s=const)

Przesycanie - nagrzanie stopu do temperatury powyżej linii granicznej rozpuszczalności, w której wydzielony składnik przechodzi całkowicie do roztworu stałego bez przemiany alotropowej, wygrzaniu i oziębieniu w celu zatrzymania Rozpuszczonego składnika w roztworze przesyconym RELAKSACJA zmniejszenie lub spadek naprężeń w czasie przy stałej wartości odkształceń (e=const)

STAN ZAPALNY: 1NEUTROFILE. które przedostały się z krwi 2 MAKROFAGI powstałe z monocytów krążących we krwi oraz z podziałów makrofagów tkankowych 3 W przypadku długotrwałej obecności „intruzów" ma miejsce: wzmożona produkcja neurofili i monocytów w szpiku kostnym: fuzja makrfagów z wytworzeniem komórek olbrzymich wielojądrowych typu „około ciała stałego” na granicy materiał obcy / tkanka

STARZENIE - nagrzanie uprzednio przesyconego stopu do temperatury wyższej od temperatury otoczenia a niższej od temperatury granicznej rozpuszczalności, wygrzaniu a następnie studzeniu, składnik przesycający roztwór wydziela się wówczas w postaci odrębnej fazy o odpowiednim stopniu dyspersji

ZOL-ŻEL- proces polegający na przejściu układu z ciekłego zolu (zazwyczaj koloidalnego) w fazę stałego żelu;. W metodzie tej wykorzystywana jest reakcja hydrolizy alkoholanów: Produktami reakcji są wodorotlenek i alkohol. 2. Do wydzielonego wodorotlenku dodaje się określoną ilość kwasu, w celu przeprowadzenia go w stan roztworu koloidalnego(zol). Szybkość peptyzacji zależy od temperatury. 3. Odwadnianie zolu metodą parowania prowadzi do jego przejścia w żel. 4. Nanoszenie powłok 5. Następnie żel praży się w temperaturze 700-1100K, w wyniku czego otrzymuje się proszki (np. tlenków). Etap ten decyduje o wielkości i kształcie ziaren oraz zdolności proszku do spiekania.