88233

ZASADA PRAWDY MATERIALNEJ - nie jest to zasada konstytucyjna, lecz jest ona wskazana w art. 2 *2 kpk i oznacza, że organy proc. są zobowiązane do czynienia wszystkiego, aby dotrzeć do prawdy materialnej i wyciągnąć odpowiednie wnioski. Organy procesowe dążą do ustaleń faktycznych, które mogą mieć formę: procesową— stwierdzenie faktów, do których dochodzi organ w wyniku czynności procesowych,

poza procesową— stwierdzenie faktów następuje w czasie postępowania sprawdzającego lub czynności operacyjno — rozpoznawczych, nie maja one na ogól bezpośredniego wpływu na decyzje procesowe.

Poznanie faktów w procesie ma cechy:

probabilistyczne — ustala się prawdopodobieństwo a nie obiektywną pewność, materialne — o tym czy dochodzi do poznania decyduje udowodnienie, spełnione, gdy zachodzą warunki:

warunek obiektywny— dowody muszą mieć silę przekonania, bez wątpliwości, warunek subiektywny — dowody wg osoby decydującej muszą dać pewność, że nie ma innej ewentualności.

ma sens, gdy jest prawnie relewantne — do prawdy dochodzi się w granicach i dokładności wyznacz, przez podmiot tego proce.

Fundamentalne gwarancje:

obowiązek inicjatywy dowodowej spoczywający na organach, bez względu na

zachowanie stron

kontradyktoryjność rozprawy

koncentracja czasowa i miejscowa procesu

sądowa kontrola postępowaiua przygotowawczego

kolegialność sądu i uczestnictwo społeczeństwa (ławnicy)

celowość prakseologiczna — wynik doświadczenia i postępu nauki

system środków zaskarżania

Ograniczenia (ze względu na konieczność uwzględiuenia następujący, interesów' zasługujących na ochronę) prawomocności orzeczenia — niedopuszczone jest ponowne prowadzenie postępowania w sprawie prawomocnie zakończonej, humanitaryzm procesu — nie dochodzi się praw'dy za cenę podstawowych praw osobistych jednostki, zakazy dowodowe — np. ochrona tajemnicy państwowej, zawodowej itp.

immunitety procesowe — pozbawiające organy procesowe możliwości wyjaśnienia wszystkich okoliczności sprawy, zakaz refonnationis in peius — post. odwoławcze ma gwarantować prawdę, ale aby je wyzwolić trzeba dać zapewnienie, że oskarżony nic na tym nie straci, oznacza zakaz pogarszania sytuacji oskarżonego w procesie, gdy orzeczenie zostało zaskarżone, zakaz dotyczy post. odwoławczego oraz ponownego rozpoznania sprawy w razie uchylenia wyroku przez sad odw'oławczy; przy rozpoznaniu apelacji, zażaleń, kasacji i wznowienia postępowania, nie obowiązuje przy rozp. pozostałych środków' zaskarżenia.

ograniczenia faktyczne — dotyczące zbierającego dow^rody (staraimość, czas zebrania dowodów, w^ryposażenie techniczne).