89667

Kationy III	S^2‘	SCN	OH	inne
pH * 1-2 Al^3+ WOI»OT|(^)	O Strąca się biały wodorotlenek, me siarczek 2AICI, ♦ 3Na.S ♦ 6H.0 -> 2AI<OH),| ♦ 3H,S ♦ 6NaO			Gliniany ♦ sole amonowe wodorotlenek ♦ amoniak -—s, Na[Ai(OH)J ♦ NH.CI -> AI(OH)J ♦ NH, ♦ H O ♦ NaCl |£5££K5? ♦    aluminon w śr. CH.COONH. tworzy trudno rozpuszczalny różowy zw kompleksowy [rm strąca! się czerwony po podgrzaniu] ♦    alizaryna w pH = 4-5 (bufor octanowy) tworzy czerwony, trudno rozpuszczalny związek (u mnie pomarańczowo-czeiwony ale nie chce vę strącić)
pH ■ 6 ^c°l	Strąca się czarny CoS NR CH.COOH. HCI rozc R: HNO, na gorąco: 3CoS ♦ 8HNO, -> 3 Co<NO,), ♦ 3S ♦ 2NO ♦ 4H 0	niebieski (od rodanokobaitynu) CoCI, ♦ 4KSCN -> K [CcKSCN).) ♦ 2KO rodanokobali yn można ekstrahować alkoholem amylowym warstwa alkoholowa jest niebieska
pH = 3-4 Cr^3+	Strąca się szarozielony/szarofiołetowy (u mnie ciemnozielony wodorotlenek, me siarczek Łatwo rozpuszcza się w NaOH: CHOH), ♦ NaOH -> Na(Cr(OH)J |w praktyce żóltodelony) Achrominy pod wpływem utleniaczy dają żółte chromiany 2Na(Cr(OH)J ♦ H.O, ♦ NaOH --> 2Na,CrO. ♦ H,0 b>d/») ł&1/1#	6MIO/	wytrąca się wodorotlenek - patrz S‘
pH = 1-2 ^F!i	°<*ł ^ Strąca się czarny FeS Łatwo roztwarzalny w kwasach (wydziela się H^S): FeS ♦ 2HCI -> FeCI. ♦ H,S			pH kwaśne ♦ KMnO, - Fe" utleniają się do Fe" (kolor iółtopomarańczowy) 10FeSO. ♦ 2KMnO. ♦ 8H.SO. -> 5Fe.(SO.), ♦ 2MnSO. ♦ K,SO. ♦ 8H.0 ■"f jony (FetSNJJ* wytrącają Fe,]Fe<CN)Jł - błękit Tumbulla atrament ^0b0,‘ 3FeCI, ♦ 2Na,(Fe(CN)j -> Fe,[Fe(CN)J,
pH ■ 1-2 Fe^3+	2?# Łatwo roztwarzalny w kwasach (nawet w CH.COOH). Podczas roztwarzania zachodzi redukcja Fe" do Fe" i utlenienie S^1 do S” Fe,S, ♦ 4HCI ••> 2FeCl, ♦ 2H,S ♦ S	si kw^^ krwistoczerwony rodanek 2FeCt. ♦ 3KSCN »> Fe(SCN), ♦ 3KCI następnie zabarwienie pogłębia się: Fe(SCN), ♦ 3KSCN -> KIFe(SCN)J roOwiok mol bardzo duża czułość reakqi »iK>hoi«T>»	ra «fcttohowac)
pH = 6 Mn^2+	Q Strąca się cielisty MnS Łatwo rozpuszczalny w rozc. kwasach mineralnych i CH.COOH MnS brązoweje na powietrzu MnS ♦ 30, ♦ 6H.0 -> 4Mn(0H), ♦ 4S			♦ PbO. ♦ Stężony HNO, • utlenianie Mn" do MnO. (fioletowy): 2MnSO. ♦ 5PbO, ♦ 6HNO, --> 2PbSO. ♦ 3Pb(NO,), ♦ 2H.0 ♦ 2HMnO. w praktyce: niewiele Mn”, sporo PbO,. stężony HNO, UWAGA obecność HCI i chlorków przeszkadza tej reakcji
pH = 6 Nfo iwedni'1,®	Q Strąca się czarny NiS NR: rozcieńczone kwasy R: kwas azotowy (30% jest OK) i woda królewska 3NiS ♦ 2NO, ♦ 8H,0‘ -> 3Ni" ♦ 3S ♦ 2NO ♦ 12H,0		osad rozpuszcza się w nadmiarze a morsa ku (użyć stężonego) - to daje szafirowofioletowy jon kompleksowy NKOH), ♦ 6ł#t, H,0 —> -> (Ni(ł#t,)J(OH), ♦ 6H.0	♦ HCI (6M) ♦ dimetytoghoksym - po zobojętmenu amoniakiem zrobiło się różowo (osad soli we-wnątrzkompłeksowej)
pH »6 Zn^2+ iwo»oni(^)	O Strąca się blaty ZnS NR: CH.COOH R: kwasy mineralne			♦ czterorodanortęcian amonowy (NH,).|Hg(SCN)J • wytrąca sę biały czterorodanortęcian cynkowy Zn[Hg(SCN)J ZnCI, ♦ (NHJ,[Hg(SCN)J -> Zn[Hg(SCN)J ♦ 2NH.O W obecnoto małych ilości Co" następie wspóKtracame - osaO barwi aę na raebieeto