90633

się do wyznaczania reakcji ciągłej kratownicy stężenia na ustrojenośne (rys. 5.23d). Wówczas kilka sąsiednich ram poprzecznych bierze udział w przenoszeniu obciążenia poziomego, a nie tylko jedna rama (jak to się przyjmuje w konwencjonalnych modelach obliczeniowych).

W omawianym przypadku ciągłą kratownicę stanowi prętowy tężiuk umieszczony w poziomie dolnego lub górnego pasa rygla układu poprzecznego. Sprężyste podpory tej kratownicy stanowią układy poprzeczne. W celu uproszczenia obliczeń tężnik kratowy zastępuje się belką pelnościenną (o zastępczym momencie bezwładności J_z) oraz oblicza się podatności ram, które są współczynnikami podatności sprężystych podpór belki (rys. 5.23e) [52], Wystarczającą dokładność takich obliczeń uzyskuje się, analizując współdziałanie pięciu sąsiednich ram w przenoszeniu obciążeń. Szczegółowe propozycje dotyczące omawianych modeli obliczeniowych podano w [211, |22|, [371, [521,