90841

Zaletą metod rozciętej i sztywnej poprzecznicy jest ich prostota nie wymagająca wspomagania komputerowego obliczeń, ale z racji daleko idących uproszczeń nadaje się głównie do wstępnego projektowania Korzystniejsza, pod tym względem, jest trzecia metoda, w której obowiązują modele obliczeniowe klasy e\p², e\ p'. e\p²opisane w poprzedrum punkcie, a jedynie upraszcza się obliczenia statyczne. W zależności od rodzaju obciążeń obliczeniowych obciążeniem jednostkowym służącym do wyznaczenia l.w.r.p.o. może być siła skupiona w węźle przekroju środkowego lub obciążenie ciągle na całej długości określonej belki podłużnej. Liczba schematów obciążenia odpowiada liczbie belek podłużnych (lub połowy belek dla układów symetrycznych względem osi podlużnicy przęsła). W tej metodzie konieczne jest już do wyznaczenia l.w.r po. wspomaganie komputerowe obliczeń, bowiem modele obliczeniowe są wielokrotnie statycznie niewyznaczalne.

Do najbardziej rozpowszechnionych metod analizy statycznej konstrukcji mostowych trzeba zaliczyć metodę elementów lub pasm skończonych. Opracowane na jej podstawie programy komputerowe mogą być wykorzystywane do wyznaczenia siatki czy powierzchni wpływu, ale przede wszystkim bezpośrednio do wyznaczenia sil wewnętrznych bądź przemieszczeń. Wyznacza się je dla określonej liczby schematów obciążenia, albo -jeżeli program na to pozwala - obciążenie mchome, przejeżdżając przez most wyznacza „obwiednię" określonych sil wewnętrznych

W pierwszym przypadku problem polega na tym, aby bez znajomości siatki, czy powierzchni wpływu, przyjąć schematy usytuowania obciążenia, prowadzące do uzyskania wartości statycznych lub przemieszczeń bliskich ekstremalnym W drugim przypadku uzyskana „obwiednią" nie zawsze będzie uwzględniała obciążenia znajdujące się nad wszystkimi częściami siatki (powierzchniami) wpływu tylko jednego znaku.

W tym sensie przedstawioną metodą rvyznaczania sil wewnętrznych należy zaliczyć do uproszczonych. Biorąc pod uwagę wysoki stopień identyfikacji tej klasy modeli w stosunku do rzeczywistej konstrukcji, uzyskane wartości statyczne i przemieszczeń są obarczane niewielkim błędem. Oczywiście pod warunkiem poprawnego przyjęcia elementów skończonych, dyskretyzacji układu, czy warunków bizegowych.

Metoda elementów skończonych pozwala na analizę całej konstrukcji mostowej dla możliwie prostego modelu obliczeniowego oraz analizę lokalną wybranych fragmentów konstrukcji przy uściśleniu modelu obliczeniowego. Można w tym celu stosować wieloetapową metodę rozwiązywania lub analizować ustrój, dzieląc go na poduklady z zachowaniem równali zgodności stykających się podujdadów.