91285

LartowiŁi* 1

Jednoczesne zrealizowanie wszystkich celów obróbki cieplnej przedmiotów nawęglonych w jednym zabiegu jest niekiedy niemożliwe. Najłatwiejszym sposobem jest hartowanie z temp. nawęglania i odpuszczanie w 150-200°C (w celu zmniejszenia naprężeń własnych).

Czasami temperatura hartowania jest za wysoka dla warstw powierzchniowych, wskutek czego pozostaje w nich znaczna ilość austenitu szczątkowego, a powstały martenzyt jest gruboiglasty.

W celu pełiego usunięcia gruboiglastości po normalizowaniu stosuje się dwukrotne hartowanie, a następnie odpuszczanie niskie. Za pierwszym razem nagrzewa się przedmioty do temp. wyższej o ok.30° od A₃ (880-900°C), czyli temp. właściwą dla rdzenia przedmiotu i następnie chłodzi. Szybkość chłodzenia nie powinna powodować powstawanie cementytu wtórnego w postaci siatki. Za drugim razem hartuje się w temp. wyższej o 50° od A,, tj. 760-780°C, czyli temp. właściwej dla powierzchni przedmiotu.

Z drobnoziarnistego austenitu powstaje w warstwie nawealonei drobnoiglasty martenzyt z drobnymi ziarenkami nierozpuszczonego cementytu wtórnego- skoagulowanego i bardzo mato austenitu szczątkowego.

Rdzeń: niskowęglowy martenzyt odpuszczania.