99123

to nic innego jak przedstawienie. Lud podziwiał „aktorów", ale był biernym odbiorcą. Osoby te były traktowane jako wcielenie wartości ogólnych, ważnych dla całej wspólnoty. Tym samym reprezentacyjna sfera publiczna, nie była obywatelska.

Teoria sfery publicznej według Habermasa:

1.    Stworzenie definicji strefy publicznej: strefa publiczna to obszar, na którym ludzie mogą w nieskrępowany i wolny sposób dyskutować na tematy ważne społecznie i poprzez tę dyskusję wywierać wpływ na poczynania polityków. Strefa publiczna to dziedzina ludzkiej aktywności społecznej, w której formuje się opinia publiczna. Opinia publiczna to wytwór, pogląd zbiorowy, który wytwarza się w toku sporu, pomiędzy wolnymi ludźmi. Chcą władzy patrzeć na ręce, chcą poddawać władzę kontroli. Ale nie wywierają na władzę nacisku

2.    Strefa publiczna i jej rozum są zagrożone, nie tylko przez fundamentalizm. Język rynku zastępuje język komunikacji między osobami. Jest to wyraz kolonizacji świata przeżywanego przez system

3.    Warunkiem funkcjonowania strefy publicznej jest ukonstytuowanie się zliberalizowanego rynku i związana z tym prywatyzacja społeczeństwa, które staje się stowarzyszeniem prywatnych posiadaczy mogących dowolnie dysponować swoją własnością

Jawność w celach krytyki - jedna z podstawowych kwestii kształtowania opinii publicznej. Jest związana z nowożytnym pojmowaniem jednostki, jako wolnego i myślącego człowieka. Obywatele powinni kształtować opinię publiczną (Oświecenie)

Jawność w celach manipulacji, jawność na pokaz w celu rozgłosu (obszar strategicznego działania) - aby osiągnąć jakiś konkretny cel - ten typ jawności Habermas nazywa jawnością manipulacyjną (bo w celach manipulacyjnych i perswazycjnych jest stosowana) i demonstracyjną (robienie czegoś na pokaz)

Rozpad opinii publicznej:

- rozwój nowoczesnych mediów - przekształcenie obywatela w konsumenta

rozwój państwa socjalnego - przekształcenie obywatela w petenta