3784499279

warunków i stanu technicznego (związanego ze stopniem wyeksploatowania, warunkami środowiskowymi oraz poziomem zagrożenia stwarzanego przez rozpatrywany obiekt).

Rozbieżności przytoczonych przepisów w przedmiotowym obszarze dotyczą:

•    zakresu obowiązywania - pod tym względem najszerszy jest zakres obowiązywania przepisów wynikających z ustawy Prawo Energetyczne, gdyż dotyczą one wszystkich urządzeń i instalacji przyłączonych do sieci; zakres objęty pozostałymi ogranicza się do zabezpieczeń urządzeń w obiektach budowlanych lub podziemnych wyrobiskach;

•    minimalnej częstotliwości wykonywania przeglądów i badań eksploatacyjnych. Ciekawą kwestią jest także ustalenie wymagań technicznych, będących podstawą oceny

wyników badań.

W przypadku przyjmowania urządzeń do eksploatacji kwestia jest dość jednoznaczna -istnieje mianowicie norma PN-E-047000:1998 [5] określająca zakres pomontażowych badań odbiorczych i kryteria oceny ich wyników. Rozporządzenie [3] w sposób wyraźny wymaga aby wyniki badań odbiorczych były zgodne z wymaganiami przepisów i Polskich Norm. Pozostałe omawiane przepisy nie zawierają tak wyraźnej delegacji, jednak norma ta jest powszechnie stosowana jako podstawa oceny stanu technicznego urządzeń i instalacji po montażu.

Inaczej jest w przypadku badań eksploatacyjnych (okresowych), gdzie jedynie Rozporządzenie przyłączeniowe [4] wskazuje na Instrukcje Operatorów jako zbiór wymagań które powinny zostać uwzględnione. Instrukcje Operatorów zawierają dość jednoznaczne określenie zakresów sprawdzeń (np. Tabela 1).

Pozostałe analizowane przepisy albo milczą w sprawie zakresu badań i kryteriów oceny (np. Prawo Budowlane wraz z przepisami wykonawczymi) lub też składają obowiązek ich ustalenia (...przeprowadza się w sposób i w terminach ustalonych przez kierownika działu energomechanicznego) na upoważnionego przedstawiciela przedsiębiorcy. Odrębną sprawą jest, czy sposób ten jest rzeczywiście ustalany.

Jak wobec tego zakres ten ustalać?

W tym miejscu warto przypomnieć, że do roku 1997, czyli do wejścia w życie Ustawy Prawo Energetyczne, zasady eksploatacji - a w tym zabiegów eksploatacyjnych przy układach zabezpieczeniowych - regulowane była przez „Zarządzenie Ministra Górnictwa i Energetyki w z dnia 17 lipca 1987 r w sprawie szczegółowych zasad eksploatacji sieci elektroenergetycznych” będące częścią tzw. Przepisów Eksploatacji Urządzeń Elektroenergetycznych.

Przeglądając instrukcje różnych Operatorów, zwraca uwagę to, iż wymagania w nich zawarte stanowią w swojej strukturze dość wierną „kalkę” wymagań zawartych we wspomnianym Zarządzeniu. Występują pewne niewielkie różnice w częstotliwościach wykonywania niektórych badań oraz ich zakresie, wynikające w części z uwzględnienia urządzeń i układów stosowanych obecnie, których w roku 1987 po prostu nie było - np. zabezpieczeń cyfrowych lub stosowania UPS w obwodach napięć gwarantowanych.

W zakresie zabiegów eksploatacyjnych przy układach zabezpieczeniowych wzorowane są one na Instrukcji [7], która w niektórych Instrukcjach Operatorów przywołana jest jako dokument związany.