3784500181

INNY: (wychodzi na środek i mówi) Mam na imię Michał, mam 16 lat, żyję... myślę... kocham... nienawidzę... tęsknię... lubię... płaczę... śmieję się... jem... śpię... marzę...

(wszyscy podchodzą do Innego i podają mu ręce)

KOBIETA: Dziękuję, że mogłam Cię poznać. Życzę Ci powodzenia, trzymaj się i głowa do góry. Pamiętaj, że wszyscy jesteśmy ulepieni z tej samej gliny (Kobieta odchodzi, idzie za kulisy, macha wszystkim napożegnanie)

KASIA: Jestem Kasia, przepraszam.

MACIEK: Jestem Maciek, przepraszam.

JACEK: Jestem Jacek, przepraszam.

(Kuba patrzy z niedowierzaniem na rozgrywającą się scenę, waha się co zrobić, po chwili podchodzi do Innego)

KUBA: Jestem Kuba, przepraszam...

KASIA: Teraz Kuba przekonałeś nas, że jesteś lepszy, ale nie lepszy od nas, czy od innych, tylko lepszy niż byłeś. Zdobyłeś się na wyjątkowy gest. Teraz możesz z czystym sumieniem mówić o sobie „lepszy”, natomiast nie masz prawa mówić o kimś „inny”. Ludzie są równi, ulepieni z tej samej gliny, musisz sobie zapamiętać pewne mądre słowa: „Trzeba z pokorą patrzeć na drugiego człowieka, nawet na jego inność... pokora polega na tym, by zobaczyć człowieka tak, że może on jest od nas lepszy ...” (Ks. Jan Twardowski)

(wszyscy podają sobie ręce, przybijają tzw. piątki, są szczęśliwi i zadowoleni, po chwili stają w szeregu, trzymają się za ręce i śpiewają piosenkę Stanisława Sojki pt. „ Tolerancja ”)

KONIEC