7125411680

tości całkowitej mniejszej niż 45% i podają taką samą zasadę oznaczania, polegającą na określaniu masy suchej próbki nasyconej cieczą i masy próbki nasyconej cieczą, zważonej w cieczy.

Z oznaczonych wartości oblicza się gęstość pozorną i porowatość otwartą, a korzystając jeszcze z gęstości badanego materiału oblicza się porowatość całkowitą.

Pomiędzy tymi normami występują pewne różnice w przygotowaniu i wielkości próbek oraz w parametrach oznaczania.

Są one następujące:

-    wg normy ISO próbki powinny być wycięte, w formie graniastosłupów lub walców o objętości pozornej nie mniejszej niż 50 cm³ i nie większych niż 200 cm*, natomiast wg normy PN próbki powinny być wycięte lub odbite i powinny mieć prosty geometryczny kształt

0    objętości od 50 do 250 cm* , a dla małych wyrobów dopuszcza się badanie próbek o objętości od 5 cm*,

-    temperatura suszenia próbek: 110 ± 5°C wg normy ISO, a 110 - 135°C wg normy PN,

- dokładność ważenia próbek: do 0,01 g wg normy ISO, natomiast wg PN do 04 g, a tylko w przypadku próbek o objętości 5 do 50 cm*

1    próbek o porowatości otwartej poniżej 5% do 0,01 g,

-    przetrzymywanie próbek w cieczy przy obniżonym ciśnieniu: wg normy ISO przez 30 minut, a wg normy PN przez 5 minut.

-    wg normy ISO po wyłączeniu pompy i otwarciu naczynia próżniowego pozostawia się nadal próbki w cieczy przez 30 minut, natomiast norma PN określa wymagania w tym zakresie jedynie dla próbek o porowatości otwartej poniżej 15% - powinny być one pozostawione . w cieczy przez przynajmniej 4 godziny.

W związku z występującymi różnicami pomiędzy normami PN i ISO opracowano nowelizację normy, a jej projekt przesłano do ustanowienia z proponowanym terminem obowiązywania od

1. 07. 1992 r.

Oznaczanie przewodności cieplnej metodą gorącego drutu

A. Materiały ogniotrwałe - Oznaczanie przewodności cieplnej

Część 1:    Metoda gorącego drutu (układ

krzyżowy)

Norma międzynarodowa ISO 8894-1. Wydanie pierwsze 1987-04-01.

Część 2: Metoda gorącego drutu (równoległa)

Norma międzynarodowa ISO 8894-2.

Wydanie pierwsze 1990-11-15.

B.    Materiały ogniotrwałe - Oznaczanie przewodności cieplnej metodą 'gorącego drutu* BN-75/6760-13.

Opracowano projekt normy PN zgodny z wymienionymi normami ISO, który przesłano do ustanowienia z proponowanym terminem obowiązywania 1. 07. 1992 r.

C.    Materiały ogniotrwałe - Oznaczanie przewodności cieplnej metodą porównawczą. BN-72/6760-09.

Dla porównawczej metody oznaczania przewodności cieplnej nie ma normy ISO, gdyż uważa się, że metoda ta jako porównawcza daje często wyniki obarczone znacznymi błędami.

NORMY WYMAGAJĄCE ZMIANY KONCEPCJI LUB NOWEJ APARATURY

Pobieranie próbek i ocena partii wyrobów

A.    Wyroby ogniotrwałe formowane - Pobieranie prób i badania odbiorcze. Norma międzynarodowa ISO 5022.

Wydanie pierwsze 1979-12-01.

B.    Materiały ogniotrwałe - Pobieranie próbek i ocena partii wyrobów. PN-75/H-12003.

Powyższe normy różnią się w sposób zasadniczy pomiędzy sobą.

Norma ISO (opracowana na podstawie 42 pozycji literaturowych) podaje wytyczne dla badań statystycznych wyrobów ogniotrwałych w celu uzyskania możliwie najbardziej precyzyjnej oce- . ny jakości danej dostawy wyrobów na podstawie próby o najmniejszej liczebności.

Wg normy ISO w kontrakcie dla każdej dostawy powinny być określone:

1    - własności na podstawie których będzie pod

jęta decyzja o przyjęciu lub odrzuceniu partii wyrobów,

2    - kryteria, które będą zastosowane dla każdej

z tych wartości.

Kryteria mogą być różne i obejmować następujące warunki:

-    w przypadku badań nieniszczących, maksy-• malny procent. niedobrych egzemplarzy,

-    w przypadku badań własności mierzalnych, gwarantowaną wartość średnią lub wartość graniczną dla poszczególnych własności (a także poziom jakości możliwy do przyjęcia) lub przedział tolerancji ograniczony od dołu i od góry dla poszczególnych wartości lub dla wartości średniej.

Norma ISO podaje plany badań dla różnych

56