plik


ÿþTechnologia betonu w kszta³ceniu i dzia³alnoSci zawodowej ... prof. dr hab. in¿. Kazimierz Furtak prof. dr hab. in¿. Jacek Rliwiñski Politechnika Krakowska prof. dr hab. in¿. Janusz Szwabowski Politechnika Rl¹ska Technologia betonu w kszta³ceniu i dzia³alnoSci zawodowej in¿yniera budownictwa CONCRETE TECHNOLOGY IN EDUCATION AND PROFESSIONAL ACTIVITY OF A CIVIL ENGINEER Streszczenie Na tle ogólnej sylwetki absolwenta kierunku studiów Budownictwo, prowadzonych przez krajowe wydzia³y budowlane, przedstawiono potrzeby wspó³czesnego in¿yniera w za- kresie wiedzy o in¿ynierii i technologii betonów cementowych. Scharakteryzowano prze- bieg kszta³cenia w tym zakresie, podaj¹c typow¹ merytoryczn¹ zawartoSæ przedmiotu Technologia betonu, jego usytuowanie w programie studiów i i przeznaczony na ten przed- miot czas. Omówiono tak¿e, jak realizowane jest kszta³cenie w tej dziedzinie za granic¹ w kilku wybranych krajach. Przedstawiono próbê oceny aktualnego stanu wiedzy przeciêt- nego absolwenta oraz przeciêtnego in¿yniera-praktyka. Podjêto próbê nakreSlenia g³ów- nych kierunków zmian, jakie, zdaniem autorów, w kszta³ceniu tym mo¿na i nale¿a³oby wprowadziæ. Abstract The needs of a modern engineer in the field of knowledge of engineering and concrete materials technologies have been presented against the general profile of a graduate of the degree course of Civil Engineering run at the Polish university departments. Teaching in this area has been described including the essential contents of the Concrete technology, its place in the syllabus and length of instruction period. Examples of how education in this area is provided in some foreign countries have been discussed. An attempt has been made to evaluate the actual state of knowledge of an average graduate and an average practising engineer. The authors' suggestions for the main trends of changes that can and should be introduced in this area of education have been presented. Technologia betonu w kszta³ceniu i dzia³alnoSci zawodowej ... 1. Wprowadzenie Beton cementowy jest najpopularniejszym z konstrukcyjnych materia³ów budowlanych. Stwierdzenie to jest dosyæ oczywiste, warto jednak przypomnieæ skalê tej popularnoSci. Otó¿ rocznie w Swiecie u¿ywa siê go w iloSci oko³o 3,5 mld m3, w Polsce zaS, w roku 1999 wbudowano oko³o 15 mln m3 tego materia³u. Mo¿na szacowaæ, ¿e oko³o 60 - 70 % wznoszonych obiektów budowlanych i in¿ynierskich to obiekty betonowe. Je¿eli mó- wiæ na przyk³ad tylko o obiektach mostowych, to w tej grupie obiekty betonowe stano- wi¹ oko³o 80%. Ju¿ samo to wskazuje, jak istotn¹ rolê odgrywa wiedza o tym podstawowym mate- riale. Jak wynika z doSwiadczeñ autorów, zbyt wielu in¿ynierów roli tej nie w pe³ni doce- nia. Objawem tego jest czêste podczas projektowania konstrukcji ograniczanie wymagañ stawianych przed betonem do jego wytrzyma³oSci na Sciskanie (klasy) i pomijanie in- nych, w pewnych przypadkach bardziej istotnych cech. Szeroko rozumiana jakoSæ i trwa³oSæ ka¿dego obiektu budowlanego w bardzo istot- nym, o ile nie decyduj¹cym stopniu, zale¿y od jakoSci i trwa³oSci sk³adników u¿ytych do jego wykonania. WSród przyczyn mniejszych lub wiêkszych niepowodzeñ budowlanych bardzo czêsto jako podstawowy ich powód wymienia siê niedostatki stosowanego beto- nu [9]. Przyk³adem takim mo¿e byæ tak¿e stan techniczny betonowych obiektów mosto- wych wybudowanych w latach siedemdziesi¹tych, z których oko³o 40% wymaga³o inter- wencji po oko³o 15 latach eksploatacji. Nale¿y te¿ podkreSliæ, ¿e beton w sposób bardzo istotny ró¿ni siê od innych materia- ³ów budowlanych. G³ówna ró¿nica polega na tym, ¿e nie jest on, jak wiêkszoSæ innych materia³ów, produkowany w fabryce i dostarczany na miejsce budowy w stanie goto- wym. Jego jakoSæ, kojarzona zazwyczaj z zespo³em nominalnych cech uzyskiwanych prze- zeñ po 28 dniach dojrzewania, jest zdeterminowana przebiegiem kolejnych etapów jego powstawania. Tak wiêc zale¿y ona od jakoSci projektu sk³adu mieszanki betonowej, wa- runków i sposobu mieszania sk³adników, warunków i czasu transportu, technologii uk³a- dania i zagêszczania oraz wykañczania powierzchni elementu oraz od warunków i cza- su dojrzewania. Nale¿y te¿ dodaæ, ¿e wspó³czesny beton cementowy przesta³ ju¿ byæ prost¹ miesza- nin¹ trzech podstawowych sk³adników (cement, kruszywo i woda). Obecnie coraz czê- Sciej jest on skomplikowanym wielosk³adnikowym uk³adem zawieraj¹cym tak¿e domieszki chemiczne, dodatki mineralne czy te¿ w³ókniste uzbrojenie rozproszone. Typowymi przy- k³adami wspó³czesnych betonów, stosowanych ostatnio czêsto tak¿e i w kraju, s¹ betony wysokowartoSciowe, betony samozagêszczalne oraz fibrobetony. Projektowanie sk³adu tych betonów oraz technologia ich wykonywania i stosowania s¹ bardziej z³o¿one, w zwi¹zku z czym wymagaj¹ od in¿yniera znaczniej szerszej wiedzy ni¿ projektowanie i wykonywanie tradycyjnego betonu zwyk³ego. Istotn¹ cech¹ odró¿niaj¹c¹ beton od innych materia³ów budowlanych jest tak¿e i to, ¿e jest to jedyny materia³, który nadal czêsto jest przez in¿yniera budownictwa zarówno projektowany, jak i wykonywany i stosowany. Wszystko to powoduje, ¿e rola wykszta³cenia in¿yniera w zakresie technologii beto- nu, a w³aSciwiej rzecz ujmuj¹c w zakresie in¿ynierii i technologii kompozytów betono- wych z matryc¹ cementow¹, sta³a siê w ostatnich latach znacznie bardziej istotna. Dla podkreSlenia wagi zagadnienia warto tu mo¿e wspomnieæ o z³ych doSwiadcze- niach amerykañskich sprzed ponad 30 lat. Problem kszta³cenia w zakresie technologii betonu stanowi³ ówczeSnie przedmiot prac i w konsekwencji opracowanego specjalnego Kazimierz Furtak, Jacek Rliwiñski, Janusz Szwabowski raportu ACI Committee on Concrete - Year 2000 [8], którego autorzy stwierdzili niemal zupe³ny zanik problematyki technologii betonu w programach studiów budowlanych w najlepszych uczelniach USA. W publikacji [4] z roku 1994 Mehta z gorycz¹ pisze, ¿e  dzisiaj sytuacja jest gorsza, ni¿ w roku 1971 . W roku 1992 Neville [5] postawi³ wrêcz tezê, ¿e  brak kszta³cenia w dziedzinie tak zwyczajnej jak technologia betonu jest naj- prawdopodobniej w opinii rad programowych czynnikiem podnosz¹cym status uczelni, jako instytucji naukowej . W tym kontekScie polskie uczelnie kszta³c¹ce in¿ynierów budownictwa mog¹ byæ dumne, ¿e w programach studiów technologia betonu zawsze znajdowa³a swoje miejsce. Referat niniejszy autorzy pragn¹ opatrzyæ zastrze¿eniem, i¿ wyra¿ane w nim pogl¹dy s¹, zapewne w du¿ej mierze, ich subiektywnymi pogl¹dami. Wydaje siê jednak, ¿e zebrany materia³ informacyjny oraz doSwiadczenia autorów reprezentuj¹cych ró¿ne uczelnie i specjalnoSci zawodowe stanowi¹ wystarczaj¹c¹ podstawê dokonanych uogólnieñ. 2. Sylwetka absolwenta krajowego wydzia³u budowlanego Niemal wszystkie krajowe wydzia³y kszta³c¹ce in¿ynierów budowlanych sylwetkê ab- solwenta kierunku Budownictwo kreSl¹ tak samo. W sposób syntetyczny mo¿na j¹ przed- stawiæ nastêpuj¹co [3]: Absolwent powinien byæ in¿ynierem wszechstronnie przygotowanym w dziedzinie projektowania i realizacji konstrukcji budowlanych i in¿ynierskich, potrafi¹cym wykorzystaæ najnowsze metody projektowania, w tym wspomagane komputerowo, potrafi¹cym stosowaæ najnowsze rozwi¹- zania materia³owe i technologiczne, wyposa¿onym dodatkowo w niezbêdn¹ wiedzê dotycz¹c¹ problemów marketingu i zarz¹dzania. Jak widaæ, materia³owy w¹tek wykszta³cenia w przedstawionej sylwetce m³odego in¿yniera opuszczaj¹cego uczelniê jest w³aSciwie doceniony. W dalszym ci¹gu autorzy bêd¹ starali siê odpowiedzieæ na pytanie, czy deklaracja zawarta w podanej zwiêxle syl- wetce absolwenta znajduje odzwierciedlenie w praktyce kszta³cenia w zakresie technolo- gii betonu oraz jak przek³ada siê to na wykorzystanie zdobytej wiedzy w dzia³alnoSci in¿ynierskiej? 3. Ogólna charakterystyka potrzeb in¿yniera w zakresie wiedzy o betonie Bior¹c pod uwagê wszystkie etapy: projektowania, wznoszenia i eksploatacji, a tak¿e likwidacji obiektów betonowych, zakres wiedzy, jak¹ powinien dysponowaæ in¿ynier, jest dosyæ obszerny. Za najwa¿niejsze elementy tej wiedzy uznaæ nale¿y to wszystko, co jest potrzebne do w³aSciwego jakoSciowego doboru sk³adników betonu oraz poprawne- go wykonania elementu/konstrukcji. Warto tu zaznaczyæ, ¿e norma EN-206 [6] wprowa- dza pojêcie  betonu o ustalonym sk³adzie , który czêsto bêdzie musia³ podaæ in¿ynier budownictwa. Bêdzie on wiêc musia³ byæ na przyk³ad Swiadom, jaki rodzaj cementu bêdzie najkorzystniejszy w danych warunkach przysz³ej eksploatacji betonu. Tak wiêc ju¿ na etapie projektowania in¿ynier musi zdawaæ sobie sprawê z tego, ¿e o pe³nym powodzeniu decyduje nie tylko poprawny dobór wytrzyma³oSciowej klasy betonu, ale tak¿e i na przyk³ad trwa³oSæ materia³u eksploatowanego w znanych projektantowi wa- Technologia betonu w kszta³ceniu i dzia³alnoSci zawodowej ... runkach. W tym celu niezbêdna jest wiedza dotycz¹ca wp³ywu jakoSciowego i iloSciowe- go sk³adu na zachowanie siê materia³u podczas eksploatacji. Z oczywistych wzglêdów in¿ynier realizuj¹cy obiekt musi te¿ w pe³ni zdawaæ sobie sprawê z tego, jak istotnym dla efektu koñcowego, czyli jakoSci betonu w elemencie czy konstrukcji, jest prawid³owy przebieg poszczególnych procesów technologicznych; od dozowania i mieszania sk³ad- ników poczynaj¹c, przez transport, uk³adanie i zagêszczanie, a na pielêgnacji i utrzyma- niu koñcz¹c. Powy¿sze mo¿e wydawaæ siê truizmem, lecz, jak ju¿ wspomniano, w praktyce liczne s¹ przypadki, gdy w projekcie np. posadzki betonowej pojawia siê informacja, i¿ do jej wykonania nale¿y u¿yæ betonu klasy B 20, wystarczaj¹cej z konstrukcyjnego punktu wi- dzenia. Nastêpnie pojawia siê równoczesne wymaganie wysokiej odpornoSci na Sciera- nie, braku pylenia, niskiej nasi¹kliwoSci i wysokiego stopnia wodoszczelnoSci. Takie za- pisy Swiadcz¹ dobitnie o tym, ¿e projektant nie jest Swiadomy tego, ¿e beton klasy B 20 z natury rzeczy nie jest w stanie spe³niæ pozosta³ych stawianych mu wymagañ. Podob- nych przyk³adów, dotycz¹cych innych ni¿ posadzki elementów betonowych, mo¿na by niestety podaæ znacznie wiêcej. W rozmowach prowadzonych w Srodowisku in¿ynierów konstruktorów oraz in¿y- nierów kieruj¹cych realizacj¹ obiektów betonowych czêsto oni sami formu³uj¹ w ró¿nych okolicznoSciach szczegó³owe potrzeby. NajczêSciej zwi¹zane s¹ one z dolegliwoSci¹ bra- ku g³êbszego poznania i pe³nego zrozumienia takich zagadnieñ, jak:  istota zjawisk fizykochemicznych podczas dojrzewania betonu, czynniki mog¹ce zabu- rzyæ ich przebieg oraz praktyczne konsekwencje ewentualnych zaburzeñ oraz ich pro- gnozowanie,  praktyczny wp³yw jakoSciowego i iloSciowego sk³adu betonu na jego w³aSciwoSci w stanie mieszanki i w stanie stwardnia³ym i ich prognozowanie,  problem granicznej przydatnoSci mieszanki betonowej wystêpuj¹cy w przypadku be- tonu towarowego,  problemy zwi¹zane z wymaganiem jak najwczeSniejszego dopuszczenia elementu do eksploatacji,  istota takich zjawisk w betonie stwardnia³ym, jak: zmêczenie, destrukcja naprê¿enio- wa, destrukcja mrozowa, korozja typu chemicznego itp.,  materia³owe uwarunkowania przyjmowanych rozwi¹zañ szczegó³ów konstrukcyjnych [2]. Jak widaæ, potrzeby s¹ obszerne. Wskazuje to coraz wyraxniej, i¿ in¿ynier budownic- twa powinien byæ wykszta³cony bardziej uniwersalnie i tak samo swobodnie umieæ siê poruszaæ w problemach konstrukcyjnych, jak i materia³owych. 4. Charakterystyka krajowych programów kszta³cenia w zakresie technologii betonu 4.1. Usytuowanie przedmiotów zwi¹zanych z technologi¹ betonu w programach studiów Przedstawiona w dalszym ci¹gu charakterystyka kszta³cenia w zakresie przedmiotu tech- nologia betonu zosta³a opracowana na podstawie informacji zasiêgniêtych w roku 2000 w dziesiêciu uczelniach prowadz¹cych kierunek studiów Budownictwo. Informacje te zosta³y ju¿ czêSciowo wykorzystane w referacie przedstawionym na XLVII Konferencji Krynickiej KILiW PAN i KN PZITB [10]. Kazimierz Furtak, Jacek Rliwiñski, Janusz Szwabowski Na wszystkich uczelniach przedmiot Technologia betonu jest przedmiotem kursowym (obowi¹zkowym), gdy¿ jego treSci znajduj¹ siê w tzw. minimum programowym ustalo- nym przez MEN dla kierunku Budownictwo. W zdecydowanej wiêkszoSci programów kszta³cenia przedmiot ten usytuowany jest na trzecim semestrze studiów. Wystêpuje on albo samodzielnie, albo jako druga czêSæ przedmiotu Materia³y budowlane. W przypadku ka¿dej uczelni jest on poprzedzony jednosemestralnym wyk³adem prezentuj¹cym w spo- sób encyklopedyczny przegl¹d materia³ów i wyrobów budowlanych oraz prowadzonym na pierwszym lub drugim semestrze przedmiotem Chemia (budowlana). Usytuowanie Tech- nologii betonu na tle innych przedmiotów z grupy nauk o materia³ach pokazano w tabeli 1. Tabela 1. Usytuowanie kursowych przedmiotów o charakterze materia³owym w progra- mach studiów Liczba godzin, jak¹ dysponuje zespó³ dydaktyczny prowadz¹cy przedmiot Technolo- gia betonu, wynosi 45 lub 60 godzin, z czego we wszystkich uczelniach na zajêcia labora- toryjne przeznacza siê 30 godzin, zaS na wyk³ad 30 lub rzadziej 15. Nale¿y tu zaznaczyæ, ¿e usytuowanie tego przedmiotu i iloSæ przeznaczonego nañ czasu s¹ identyczne zarów- no na studiach dwustopniowych, jak i jednostopniowych. Niektóre z wydzia³ów budow- lanych, w których programach istnieje kategoria przedmiotów wybieralnych, oferuj¹ studentom lat wy¿szych (III i/lub IV) przedmioty o charakterze materia³owym. S¹ to zazwyczaj przedmioty 15- lub 30-godzinne. SpoSród przedmiotów dotycz¹cych betonu wymieniæ tu mo¿na takie, jak na przyk³ad: Betony specjalne, Betony wysokiej wytrzyma³oSci, Drobnowymiarowe prefabrykowane elementy betonowe itp. Przedmioty te dotycz¹ jednak tyl- ko czêSci studentów zainteresowanych tak¹ tematyk¹. Mo¿na wiêc przyj¹æ, ¿e przeciêtna ³¹czna iloSæ godzin przeznaczonych na tematykê zwi¹zan¹ z technologi¹ betonu wynosi w kraju oko³o 75 godzin. Zak³adaj¹c, ¿e ca³kowita liczba godzin zajêæ podczas piêcioletnich magisterskich stu- diów stacjonarnych wynosi oko³o 3300, a na studiach in¿ynierskich oko³o 2700, na kszta³- cenie w zakresie technologii betonu programy przeznaczaj¹ od oko³o 2 do oko³o 3% cza- su. Dla ca³ego bloku przedmiotów zwi¹zanych z materia³oznawstwem (Chemia, Materia³y budowlane, Technologia betonu) wynosi to od oko³o 6 do oko³o 7% czasu, jaki student spê- dza w uczelni. Dla oddania rzeczywistego stanu rzeczy nale¿y dodaæ, ¿e w¹tek materia³owy jest obecny tak¿e w przedmiotach ogólnobudowlanych oraz w przedmiotach konstrukcyj- nych. Elementy nauki o betonie, z oczywistych wzglêdów, musz¹ wystêpowaæ w takich przedmiotach, jak Konstrukcje betonowe, Konstrukcje sprê¿one, Budowa mostów itp. Dotycz¹ one jednak zazwyczaj tylko u¿ytkowych w³aSciwoSci materia³u stwardnia³ego. Technologia betonu w kszta³ceniu i dzia³alnoSci zawodowej ... 4.2. Merytoryczna zawartoSæ programów przedmiotów zwi¹zanych z technologi¹ betonu ZawartoSæ merytoryczna przedmiotu Technologia betonu jest na krajowych wydzia³ach budowlanych w bardzo wysokim stopniu ujednolicona. We wszystkich znanych auto- rom programach wyk³ad i zajêcia laboratoryjne dotycz¹ w istocie podstaw technologii betonów zwyk³ych. Z uzyskanych informacji wynika, ¿e standardowa treSæ wyk³adów obejmuje nastê- puj¹ce zagadnienia:  niezbêdne pojêcia i definicje,  istotê betonu jako materia³u wielosk³adnikowego,  podstawowe sk³adniki, ich rolê i charakterystyczne w³aSciwoSci,  w³aSciwoSci mieszanki betonowej,  podstawowe w³aSciwoSci betonu stwardnia³ego,  podstawy projektowania sk³adu betonów zwyk³ych,  podstawowe procesy technologiczne i ich wp³yw na jakoSæ betonu. W niektórych programach pojawia siê tak¿e has³o dotycz¹ce betonów nowej genera- cji. Wszystkie wymienione zagadnienia omawiane s¹ na tle przepisów obowi¹zuj¹cej normy [7]. Uk³ad i treSæ zajêæ laboratoryjnych jest w pe³ni podporz¹dkowana wyk³adowi. Zajê- cia te maj¹ albo postaæ prezentacji wybranych badañ lub ich samodzielnym wykonywa- niu przez studentów. Ka¿dy, kto prowadzi wyk³ad o nakreSlonym wy¿ej programie w czasie 30 lub 15 godzin, zgodzi siê zapewne, ¿e wyczerpuj¹ce omówienie wszystkich podanych zagad- nieñ nie jest ³atwe, o ile w ogóle mo¿liwe. A program ten, jak widaæ, dotyczy tylko beto- nów zwyk³ych. Najprawdopodobniej brak jest w nim miejsca dla g³êbszego omówienia takich zagadnieñ, jak chocia¿by:  charakterystyka cementów powszechnego u¿ytku i ich wp³yw na eksploatacyjne w³a- SciwoSci betonu,  charakterystyka wspó³czesnych domieszek chemicznych, mechanizmów ich oddzia³y- wania oraz uwarunkowañ ich stosowania (wspó³dzia³anie z ró¿nymi rodzajami ce- mentów i dodatków mineralnych),  zasady projektowania sk³adu oraz w³aSciwoSci u¿ytkowe betonów nowej generacji (be- tony wysokowartoSciowe, fibrobetony i betony samozagêszczalne) z wykorzystaniem najnowszych Swiatowych wyników badañ,  prezentacja stosowanych programów komputerowych wspomagaj¹cych projektowa- nie sk³adu betonu i przewidywanie jego w³aSciwoSci [1],  zagadnienia zwi¹zane z trwa³oSci¹ betonów w ró¿nych warunkach eksploatacji oraz czynników, które j¹ determinuj¹. Zaznaczyæ nale¿y, ¿e czêSæ z tych problemów jest omawiana w ramach wspomnia- nych wczeSniej przedmiotów wybieralnych. Wydaje siê jednak, ¿e wszystkie one powin- ny znajdowaæ siê w kanonie wspó³czesnego kursowego (obowi¹zkowego) wyk³adu przed- miotu Technologia betonu. Warto tu wspomnieæ, ¿e obowi¹zuj¹ca obecnie norma [7] nie nastrêcza wiêkszych problemów i stosunkowo ³atwo jej postanowienia mo¿na wpleSæ w wyk³ad. Inn¹ za- pewne sytuacjê, o czym mowa w dalszym ci¹gu, stworzy wprowadzenie nowej nor- my europejskiej [6], która dla pe³nego jej zrozumienia wymaga³a bêdzie znacznie ob- szerniejszego komentarza. Kazimierz Furtak, Jacek Rliwiñski, Janusz Szwabowski 4.3. Uwarunkowania kszta³cenia w zakresie technologii betonu Dobre wykszta³cenie specjalisty z zakresu technologii betonu  podobnie jak w ka¿dej innej dziedzinie  wymaga wysokospecjalizowanej kadry oraz odpowiednich nak³adów. Stan i rozwój kadry dydaktycznej kszta³c¹cej w zakresie technologii betonu oceniæ mo¿na jako ogólnie dobry [10]. Miêdzy poszczególnymi oSrodkami istnieje jednak w tym wzglê- dzie spore zró¿nicowanie. W przypadku kszta³cenia studentów przez nak³ady rozumie siê tu przeznaczenie na omawiany przedmiot odpowiedniej liczby godzin oraz wyposa¿enie laboratorium dy- daktycznego. Je¿eli chodzi o iloSæ zajêæ, to wystêpuje tu wiele ograniczeñ. Po pierwsze, sumaryczna liczba godzin przeznaczona na kszta³cenie in¿yniera jest ograniczona. St¹d poSwiêcenie wiêkszej liczby godzin na Technologiê betonu wymaga³aby uszczuplenia zajêæ z innych przedmiotów. Przy obecnych siatkach godzin oraz sposobie rozliczania pracy nauczycieli akademickich by³oby to bardzo trudne. Po drugie, czas konieczny dla pe³nego wykszta³cenia in¿yniera budownictwa istot- nie wzrós³. Wynika to z powszechnoSci obliczeñ komputerowych i zwi¹zanego z tym wprowadzenia takich przedmiotów, jak Podstawy informatyki, Metody numeryczne czy Me- tody komputerowe. Jeszcze nie tak dawno tych przedmiotów w ogóle nie by³o. Pojawi³y siê tak¿e przedmioty zwi¹zane z zarz¹dzaniem, marketingiem oraz zagadnieniami prawny- mi. W niedalekiej przysz³oSci czêSæ wydzia³ów wprowadzi zapewne przedmioty zwi¹za- ne z budowlami inteligentnymi. Wszystko to sprawia, i¿ istotne zwiêkszenie liczby go- dzin przeznaczonych na Technologiê betonu jest raczej ma³o realne. W przypadku in¿yniera praktyka poszerzanie i uaktualnianie wiedzy jest jego niepi- sanym obowi¹zkiem. Jednak wiêkszoSæ z nich obowi¹zek ten wype³nia tylko w przypad- kach wymuszonych doraxn¹ sytuacj¹ i to tylko w niezbêdnym, czasami wyrywkowym zakresie. Obserwuje siê wprawdzie wzrastaj¹ce zapotrzebowanie na studia podyplomo- we, a przede wszystkim na kursy. Te ostatnie ciesz¹ siê zainteresowaniem, ale g³ównie w przypadku gdy zwi¹zane s¹ z mo¿liwoSci¹ uzyskania uprawnieñ w intratnych i mod- nych, lecz niekoniecznie w dziedzinach zwi¹zanych stricte z budownictwem. Ponadto trwaj¹ one krócej, a ich program w wiêkszym stopniu zaspokaja doraxne potrzeby i zain- teresowania uczestników. Zagadnienia zwi¹zane z technologi¹ betonu do takich niestety nie nale¿¹. Mo¿e siê wydaæ paradoksem, ale postêp w praktyce robót betonowych, polegaj¹cy miêdzy innymi na coraz szerszym stosowaniu betonu towarowego, wywar³ te¿ i pewien negatywny wp³yw na poziom SwiadomoSci kieruj¹cych takimi robotami in¿ynierów bu- downictwa. Wobec faktu, ¿e mieszankê betonow¹ produkuje ktoS inny, czêSæ z nich wy- daje siê byæ utwierdzon¹ w przekonaniu, i¿ jakoSæ materia³u nie jest ich problemem. Opiniê tak¹ mo¿na us³yszeæ niestety nazbyt czêsto w trakcie rozmów prowadzonych w okolicznoSciach, w których nale¿y wskazaæ odpowiedzialnego za z³¹ jakoSci betonu w wykonanym elemencie. Pewna szansa na uzupe³nienie wiedzy in¿ynierów tym zakresie pojawi siê zapew- ne w chwili wprowadzenia nowej normy betonowej [6]. Jej filozofia i uk³ad, istotnie ró¿ne od tych charakteryzuj¹cych normê obecnie obowi¹zuj¹c¹ [7], wymagaæ bêdzie obszernego komentarza, poszerzonego tak¿e uzupe³nienie wspó³czesnej wiedzy o tym materiale. Technologia betonu w kszta³ceniu i dzia³alnoSci zawodowej ... 5. Technologia betonu w wybranych zagranicznych programach kszta³cenia Przedstawiona w poprzednim rozdziale charakterystyka krajowych programów kszta³- cenia w zakresie technologii betonu wykazuje, zdaniem autorów, istotne niedostatki w zakresie ich zawartoSci merytorycznej. W tym kontekScie pojawia siê pytanie, czy krajo- we programy kszta³cenia w zakresie technologii betonu ró¿ni¹ siê istotnie pod tym wzglê- dem od zagranicznych. Próbê odpowiedzi na to pytanie podjêto na podstawie posiada- nych informacji, dotycz¹cych wydzia³ów in¿ynierii l¹dowej nastêpuj¹cych uczelni europejskich: Politecnico di Torino (I), University of Bradford (GB), University of Beira Interior (P). W Politecnico di Torino studia z zakresu in¿ynierii l¹dowej, z kilkoma specjalnoScia- mi, prowadzone na wydziale in¿ynierii, s¹ studiami 5-letnimi. Na wszystkich specjalno- Sciach technologia betonu prowadzona jest w ramach przedmiotu Technologia materia³ów i chemia stosowana, na 5 semestrze. Program tego przedmiotu jest jednakowy dla wszyst- kich specjalnoSci i realizowany jest w ramach 100 godzin, obejmuj¹cych wyk³ady, æwicze- nia i laboratoria. Z tego oko³o 20 godzin przeznaczonych jest na spoiwa powietrzne i hydrauliczne i tyle samo na technologiê betonu sensu stricte. Program zajêæ z technolo- gii betonu jest ograniczony do nastêpuj¹cych zagadnieñ: wskaxnik w/c i jego znaczenie, urabialnoSæ mieszanki betonowej i jej ocena, dodatki i domieszki do betonu, wytrzyma- ³oSæ gwarantowana, sk³adniki betonu a jego w³aSciwoSci, beton impregnowany polime- rami, fibrobeton, beton lekki kruszywowy i komórkowy, trwa³oSæ betonu, reakcje alkalia  kruszywo. Zajêcia laboratoryjne dotycz¹ wybranych prób i badañ, jak: próba Vicata, Le Chateliera, badanie uziarnienia kruszywa, zanieczyszczeñ organicznych itp. Istotnym uzu- pe³nieniem zajêæ z technologii betonu jest projekcja filmów dydaktycznych na temat pro- dukcji cementu portlandzkiego, magazynowania i dozowania sk³adników betonu oraz produkcji mieszanki betonowej oraz trwa³oSci betonu. W University of Bradford w programie piêcioletnich studiów na in¿ynierii l¹dowej przedmiot Technologia betonu prowadzony jest na II roku, tylko na specjalnoSci kon- strukcyjnej. Na opanowanie programu przedmiotu przewidziano 45 godzin studiów w³asnych studentów ukierunkowanych programem 10-godzinnych zajêæ laboratoryjnych. Celem zajêæ jest opanowanie umiejêtnoSci rozwi¹zywania podstawowych problemów technologicznych betonu, z wykorzystaniem znajomoSci zagadnieñ ujêtych w programie przedmiotu Materia³y budowlane, wspólnego dla wszystkich specjalnoSci i prowadzonego na I roku studiów. Zagadnienia te dotycz¹ g³ównie w³aSciwoSci betonu jako jednego z materia³ów budowlanych, w tym w³aSciwoSci sk³adników betonu (³¹cznie z domieszka- mi i dodatkami mineralnymi), mieszanki i twardniej¹cego betonu oraz betonu dojrza³e- go, ze szczególnym zwróceniem uwagi na jego trwa³oSæ. Zajêcia laboratoryjne poSwiêco- ne s¹ rozwi¹zaniom praktycznych problemów dotycz¹cych: w³aSciwoSci u¿ytkowych betonu, istotnoSci sk³adu, zawartoSci cementu, zagêszczania i pielêgnacji, zale¿noSci w³a- SciwoSci betonu od jego mikrostruktury, stosowania odpadów przemys³owych jako do- datków, projektowania sk³adu mieszanki, wyboru odpowiednich normowych metod badañ kruszywa i betonu. W portugalskim University of Beira Interior w Covilha, w piêcioletnim programie studiów na wydziale in¿ynierii l¹dowej nie ma osobnego przedmiotu Technologia beto- nu. Problematyka ta, aczkolwiek w swoim zakresie ograniczona, w³¹czona jest do pro- gramu przedmiotu Materia³y budowlane. Przedmiot ten, prowadzony w wymiarze 5 Kazimierz Furtak, Jacek Rliwiñski, Janusz Szwabowski godzin tygodniowo na 5 i 6 semestrze, ujmuje w swoim programie nastêpuj¹ce zagadnie- nia zwi¹zane z technologi¹ betonu: natura i sk³adniki betonu, w³aSciwoSci mieszanki betonowej, w³aSciwoSci stwardnia³ego betonu, trwa³oSæ betonu. Na omówienie tych za- gadnieñ w programie przewidziano oko³o 50 godzin, w tym 30 godzin wyk³adu i 20 laboratorium. W ramach laboratorium przewidziano projektowanie betonu oraz badania w³aSciwoSci mieszanki i betonu metodami stosowanymi w praktyce in¿ynierskiej. Pomimo tego, ¿e przytoczone powy¿ej informacje mog¹ nie byæ w pe³ni reprezenta- tywne dla wszystkich wydzia³ów in¿ynierii l¹dowej uczelni zagranicznych, to zdaniem autorów pozwalaj¹ na wyra¿enie pogl¹du, ¿e zakres merytoryczny kszta³cenia w dzie- dzinie technologii betonu na wydzia³ach in¿ynierii l¹dowej w uczelniach zagranicznych, nie ró¿ni siê istotnie od zakresu w programach uczelni krajowych. Niewielkie s¹ te¿ ró¿- nice w iloSci czasu, jaki poSwiêcza siê technologii betonu. Zapewne w znacznym stopniu jest to spowodowane podobnymi co w kraju uwarunkowaniami. 6. Próba oceny jakoSci krajowego kszta³cenia oraz stanu wiedzy absolwenta i in¿yniera praktyka Podczas egzaminów dyplomowych poprzedzaj¹cych obronê pracy dyplomowej, w zestawach pytañ na macierzystych wydzia³ach autorów na ogó³ pojawia siê jakieS py- tanie  materia³owe . Czêsto dotyczy ono w³aSnie zagadnieñ zwi¹zanych z betonem ce- mentowym. W przewa¿aj¹cej wiêkszoSci przypadków okazuje siê, ¿e wiedza kandydata na absolwenta jest w tym zakresie dosyæ powierzchowna i ogranicza siê do wiadomoSci podstawowych. Pozytywne wyj¹tki stanowi¹ ci studenci, których przedmiotem podjêtej pracy dyplomowej jest sam beton. Liczba takich studentów jest jednak bardzo skromna, gdy¿ wiêkszoSæ prac dyplomowych  co zupe³nie zrozumia³e  to prace o charakterze projektów konstrukcyjnych. Póxniejsze kontakty zawodowe z absolwentami, wystêpuj¹cymi ju¿ w roli m³odych in¿ynierów wskazuj¹, i¿ zmuszeni okolicznoSciami dosyæ szybko opanowuj¹ oni nowo- Sci w zakresie problematyki technologii betonów bardziej z³o¿onych, ni¿ tradycyjny be- ton zwyk³y, kontroli jakoSci materia³u, technologii robót betonowych, organizacji tych robót itp. Daje to pewn¹ podstawê do optymistycznego s¹du, ¿e podczas studiów stu- dent otrzymuje w tym zakresie, aczkolwiek podstawow¹, to jednak wystarczaj¹c¹ wie- dzê, w tym tak¿e umo¿liwiaj¹c¹ mu dalsze samokszta³cenie. Nieco inaczej wygl¹da to w przypadku in¿ynierów o d³u¿szym sta¿u zawodowym. W tej grupie widaæ bowiem znaczne zró¿nicowanie poziomu  materia³owej Swiadomo- Sci poszczególnych osób lub ich grup. Charakterystycznym jest, ¿e wy¿szy poziom tej SwiadomoSci cechuje in¿ynierów pracuj¹cych w wiêkszych przedsiêbiorstwach wyko- nawczych lub firmach bêd¹cych inwestorami powa¿niejszych obiektów. Jest to zapewne zwi¹zane z liczniejszymi za³ogami i wymuszon¹ specjalizacj¹ ich cz³onków, a tak¿e wiêk- szymi mo¿liwoSciami dyskusji oraz wymiany doSwiadczeñ. Technologia betonu w kszta³ceniu i dzia³alnoSci zawodowej ... 7. Sugestie mo¿liwych do wprowadzenia zmian w kszta³ceniu Przedmiot Technologia betonu jest, jak ju¿ wspomniano, prowadzony najczêSciej na dru- gim roku studiów, bezpoSrednio po Materia³ach budowlanych. Samo nastêpstwo tych przed- miotów nie budzi zastrze¿eñ. Budzi natomiast zastrze¿enia nauczanie technologii betonu w ca³oSci, na d³ugo przed zajêciami z przedmiotów konstrukcyjnych, takich jak Konstrukcje ¿elbetowe, Konstrukcje sprê¿one, Budowa mostów, Budownictwo przemys³owe. Nie sprzyja to kojarzeniu betonu przez s³uchacza z materia³em poddanym oddzia³ywaniu bardzo z³o¿o- nego uk³adu ró¿norodnych obci¹¿eñ (mechanicznych, termicznych i chemicznych). W tej sytuacji mo¿liwych jest kilka propozycji. Pierwsza z nich, to niewielkie (na przyk³ad o 15 godzin) zwiêkszenie liczby godzin i rozdzielenie przedmiotu na dwie czê- Sci, na przyk³ad 45 godzin na roku drugim (podzia³ na wyk³ad i laboratorium do uznania przez prowadz¹cych przedmiot) i 30 godzin na roku czwartym. Druga czêSæ zajêæ z Tech- nologii betonu, adresowana by³aby do studenta doceniaj¹cego ju¿ problemy materia³owe. CzêSæ ta dotyczyæ powinna ju¿ tylko wybranych zagadnieñ, jak na przyk³ad: wymaganej specyfiki betonu w konkretnych grupach obiektów, modyfikowaniu jego wybranych w³a- SciwoSci, aspektów trwa³oSci, specjalnych technik betonowania oraz zagadnieniom zwi¹- zanym z materia³owymi aspektami utrzymania obiektów betonowych. Druga mo¿liwoSæ, skromniejsza, ale chyba bardziej realna, to poSwiêcenie kilku go- dzin wyk³adowych na podanie uzupe³niaj¹cych wiadomoSci zwi¹zanych z technologi¹ betonu przez prowadz¹cych zajêcia z przedmiotów konstrukcyjnych. W tym przypadku zakres tematyczny tych wyk³adów musia³by byæ uzgodniony przez obydwu specjali- stów (technologa i konstruktora). Uzgodnieniu podlega³oby tak¿e komu te wyk³ady na- le¿y powierzyæ. Rozwi¹zanie trzecie jest podobne do drugiego, ale dotyczy tylko tych studentów, którzy podejmuj¹ prace dyplomowe z konstrukcji betonowych (konstrukcje ¿elbetowe, sprê¿one, mosty, budownictwo przemys³owe). Dla nich, w ramach seminarium dyplo- mowego, mo¿na by³oby dwa lub trzy zajêcia (oko³o 10 godzin) poSwiêciæ na ukierunko- wane pog³êbienie wiedzy z zakresu wiedzy o betonie. Podobnie jak poprzednio, zakres merytoryczny i liczba godzin pozostawaæ winne do uzgodnienia. Podane wy¿ej warianty sugerowanych zmian dotycz¹cych iloSci czasu oraz usytu- owania Technologii betonu w programie studiów, umo¿liwiaj¹ tak¿e uwzglêdnienie poda- nych w pkt. 4.2 sugestii rozszerzenia merytorycznej zawartoSci przedmiotu. Podane wa- riantowe propozycje pozwalaj¹, jak siê wydaje, na uwzglêdnienie zró¿nicowanego charakteru kadr na poszczególnych wydzia³ach budowlanych, a tak¿e autorskich pro- gramów studiów kreowanych przez poszczególne Rady Wydzia³ów. Niezbêdnym elementem tzw. ustawicznego kszta³cenia in¿yniera praktyka powinny siê staæ tak¿e zagadnienia materia³owe. Potrzeba ta zosta³a umotywowana w pkt. 3 oraz w opracowaniu [10]. 8. Podsumowanie Problem kszta³cenia in¿yniera budownictwa w zakresie szeroko rozumianej technologii betonu niew¹tpliwie zas³uguje na uwagê wszystkich, którzy bior¹ udzia³ w procesie dy- daktycznym, w szczególnoSci zaS tych, którzy zajmuj¹ siê w nim zagadnieniami materia- Kazimierz Furtak, Jacek Rliwiñski, Janusz Szwabowski ³owymi, konstrukcyjnymi oraz technologicznymi. Autorzy wyra¿aj¹ pogl¹d, ¿e dyskusja nad rol¹ i najkorzystniejszym przebiegiem kszta³cenia w zakresie nauki o betonie powin- na byæ przedmiotem zainteresowania Srodowiska, a tak¿e jednym z nurtów dzia³alnoSci Sekcji Materia³ów Budowlanych i Sekcji Konstrukcji Betonowych KILiW PAN. Literatura [1] Czarnecki L., Rliwiñski J.: Programy komputerowe w dydaktyce chemii i technologii materia³ów bu- dowlanych, Materia³y Sesji Naukowej  Aktualne problemy ochrony budowli przed korozj¹ i dydak- tyki przedmiotu chemia budowlana, Politechnika Krakowska, Kraków 1995, 265-272. [2] Furtak K., Rliwiñski J.: Material aspects of durability of concrete bridges, Proc. of IInd International Scientific Conf. on Quality and Reliability in Building Industry, TU Koaice, Oct. 2001, 165-172. [3] Informator o studiach na WIL PK. [4] Mehta P.K.: Concrete Technology at the Crossroads. Problems and Opportunities. ACI/CANMET Symposium on Durability of Concrete, Nice, 1994, A3-A33. [5] Neville A.M.: Concrete in the Year 2000, Advances in Concrete Technology, ed. V.M.Malhotra, MSL, 92-6, Energy, Mines and Resurces, Ottawa, 1992, 1-20. [6] Norma EN 206-1  Concrete-Part 1: Specification, performance, production and conformity, CEN, De- cember 2000. [7] Norma PN-88/B-06250  Beton zwyk³y . [8] Report of ACI Ad Hoc Committee, Concrete - Year 2000, ACI Journal, vol. 68, nr 6, 1971, 581-589. [9] Runkiewicz L.: Wp³yw korozji na zagro¿enie bezpieczeñstwa i awarie konstrukcji budowlanych, ma- teria³y XII Konferencji Naukowo-Technicznej KTB PZITB, Kontra'2000 - Trwa³oSæ budowli i ochrona przez korozj¹, Warszawa-Zakopane 2000, 307-314. [10] Rliwiñski J.: Materia³y budowlane w kszta³ceniu in¿yniera budownictwa, materia³y XLVII Konferencji Naukowej KILiW PAN i KN PZITB, Krynica 2001, tom I, 135-145.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
39 O samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów
Ust z dn 15 12 2000 O samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownicwa oraz urbanistów
o samorządach zawodowych architektów, inżynieró budownictwa oraz urbanistów
33 o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów
Wykład 15 Działalność zawodowa pośredników w obrocie nieruchomościami
Technologia betonu Egzamin 2
Technologie inteligentnego otoczenia w działalności przedsiębiorstw branży żywnościowej (Drozd, Kud)
34 w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej architektów oraz inżynierów budo
TECHNOLOGIA BETONU Podstawowe pojęcia
Janik Grażyna Egzamin zawodowy Technik budownictwa Ceneo
Technologia betonu samozagęszczalnego a betonu zagęszczanego w sposób Tradycyjny dr inż Golaszewsk
Inżynier Budownictwa 2004 11
Technologia betonu Właściwości betonu
Technologia betonu Egzamin 1
Inżynier Budownictwa 2004 03
notatek pl w, technologia betonu, beton projekt

więcej podobnych podstron