6827068633

Przyrost łodygi na grubość rozpoczyna się od odróżnicowania się w miękiszu promieni rdzeniowych komórek leżących na przedłużeniu pasm kambium (miazgi) wiązkowego (rys. VI. 18. A ). W ten sposób powstaje merystem wtórny - kambium międzywiązkowe. Łączy się on merystemem pierwotnym - kambium wiązkowym, tworząc nieprzerwany pierścień tkanki twórczej. Podczas jej podziałów do wewnątrz pierścienia odkładane jest drewno wtórne, na zewnątrz zaś tyko (rys. VI. 18. B ).

W czasie wzrostu na grubość zanika wiązkowy układ tkanki przewodzącej. Zostaje on zastąpiony ciągłym, grubym cylindrem drewna i znacznie węższym łyka (rys. VI.18. C ).

Niektóre komórki, powstałe wskutek podziałów kambium, różnicują się w komórki miękiszowe, tworzące wąskie pasma tkanek miękiszowych - miękisz łykowy i drzewny (tzw. promienie drzewne i łykowe) (rys. VI. 18. C.). Stanowi on system żywych komórek, łączący drewno i łyko wtórne oraz elementy przewodzące łodygi z tkankami innych organów. Jest on niezbędny dla sprawnego przewodzenia wody i substancji odżywczych, a także hormonów roślinnych.

U niektórych roślin jednoliściennych występuje specjalny    ^Rvs- Schemat przyrostu

typ przyrostu wtórnego. U dracen, aloesów, jukk i    wtórnego łodygi

niektórych palm komórki okolnicy łodygi odróżnicowują się i uzyskują zdolność do podziałów. Powstała w ten sposób miazga wtórna odkłada do wewnątrz łodygi miękisz oraz drewno i łyko budujące nowe wiązki przewodzące.

Stale pogrubiające się warstwy drewna i łyka rozrywają korę pierwotną i skórkę. Funkcje okrywające przejmuje peryderma, tworzona przez pierścień felogenu. Powstaje on przez odróżnicowanie się komórek miękiszu bądź kolenchymy, leżących w obszarze kory pierwotnej. Rośliny rosnące w klimacie, gdzie sezon wegetacyjny nie trwa przez cały rok, muszą przerywać wzrost na okres zimy. Jesienią kambium zawiesza swą działalność i wznawia wiosną. Wytwarzane wczesną wiosną drewno (tzw. drewno wczesne) składa się z komórek o dużych średnicach i stosunkowo cienkich ścianach, zawiera też niewiele włókien drzewnych. Drewno tworzone późnym latem (tzw. drewno późne) składa się z wąskich komórek o grubych ścianach, jest w nim też wiele włókien drzewnych. Na przekroju łodygi warstwy drewna tworzą pierścienie (słoje) przyrostów rocznych. Pierścień drewna powstały w czasie jednego roku składa się z jasnego pasma drewna wczesnego i ciemniejszego - drewna późnego (rys. VI. 19.).

W starych pniach zamierają wewnętrzne pasma promieni miękiszu drzewnego. Ta część drewna przestaje pełnić funkcje przewodzące i staje się tkanką mechaniczną, tzw. twardziela. Funkcje przewodzące pełni jedynie młodsza, leżąca bliżej obwodu łodygi warstwa ksylemu, tzw. biel.