6830719617

1.Oznaczenie spójności c i kąta tarcia wewnętrznego gruntu metodą bezpośredniego ścinania.

Wytrzymałość próbek na ścinanie określa się przez przykładanie siły ścinającej w kierunku prostopadłym do dwóch przeciwległych boków o przekroju kwadratowym. Wytrzymałość na ścinanie (wytrzymałość chwilowa) jest to wytrzymałość osiągana przy stałej prędkości odkształceń.

Do oznaczenia wytrzymałości na ścinanie służy aparat skrzynkowy o boku 6x6cm

Próbkę gruntu umieszczamy w skrzynce i ramce aparatu Próbkę obciążamy. W pięć minut po przyłożeniu ab ciążenia włączamy mechanizm. Po uruchomieniu aparatunależy okresowo notować odczytaną wartość siły ścinającej (odczyt na czujniku dynamometru). W chwili gdy wtrzechkolejnych momentach odczytów wartość siły ścinającej pozostaje stała lub ulega zmniejszeniu należy aparat wyłączyć.

Wytrzymałość próbek na ścinanie Xtliczymy ze wzoru:

gdzie:    a-wielkaść adkształceniapierścienia dynamometru [mm]

b-skala dynamometru (wywołująca odkształcenie pierścienia równe lmm)

F-pole płaszczyzny ścięcia próbki gruntu

Po obliczeniu wytrzymałości na ścinanie należy umieścić na wykresie zależności Ti od 0 odpowiadające poszczególnym próbkom Na podstawie tych punktów należy wykreślić przybliżcmąprastą wyrównującą te punkty.

Kat tarcia wewnętrznego i spójność obliczamy według wzorów:

u

C,

u

(=1    1=1    t=1

N

^£(<*)²-(£<*)²

1=1

N

N

N

N

i=l

i=l

i=l

N

N