7227192342

-♦ fragment mowy z okazji otwarcia pierwszej szkoły

Te słowa świacłcza o wyznaniowym charakterze szkoły waldofskiei.

•    Centralna postać wiary - wiary, która po śmierci Steinera miała objąć także nadzwyczajny kult jego osoby - to Chrystus.

•    Psychiatra Wolfgang Treher, który oskarża Steinera o schizofrenie, próbuje także udowodnić, że antropozofia zawiera tendencje para- czy też prefaszystowskie.

•    Rozwój szkół waldorfskich w latach 60-tych, a potem 90-tych tłumaczy się krytyką szkoły państwowej, jako kładącej tylko nacisk na osiągnięcia intelektualne uczniów przy równoczesnym zaniedbaniu ważnych wymiarów człowieka; dlatego cenne hasła .całościowości*, .wychowania wychodzącego od dziecka* i .wychowania ku wolności*. Wizja pedagogiki, która może zaspokoić tęsknotę za serdecznym, zindywidualizowanym, swobodnym, duchowym wychowaniem. W latach 90-tych liczba uczniów wzrosła do ponad 50 tys., liczba szkół do 120, a przedszkoli do 130. Tej ekspansji sprzyjała gospodarcza prosperita i jednoczesny głód duchowy, przesycenie materialne itd. skutek: syndrom braku sensu, który dotyka wielu ludzi naszych czasów.

PRZECHADZKA PO SZKOLE

•    Z zewnątrz wszystkie waldorfskie szkoły są podobne, stwarzają bardzo przyjemne wrażenie.

„Wyobraźmy sobie, że jest piękny letni dzień...'

•    Eurytmia - wyjątkowo mocno związana z sacrum; przedmiot obowiązkowy, państwo nie opłaca eurytmików(l); sala dostarcza mało bodźców - skupienie tylko na tańcu, odpowiednich krokach i układach, rytmie muzyki. Pląsające ciała wyrażać mają słowa i myśli, a nawet utwory literackie, poezje Goethego; wodzirej sypie tytułami, a pozostali pląsają po sali; dziecko nie może mieć zahamowań wobec eurytmii, musi chcieć się zanurzać w .strumieniu ruchu*.

.Ruch T

Cel .ruchu I* - coraz lepsze poznanie swojej własnej wewnętrznej aktywności, która przy tworzeniu I obejmuje ciało, a nawet osobowość; siła I coraz bardziej porusza duszę; I koreluje z prowadzeniem życia godnego człowieka.

Szkoła waldorfska nie może zrezygnować z eurytmii, bo dokonałoby się to kosztem odrzucenia jej ideologicznych podstaw, pism Rudolfa Steinera, który powiązał był kiedyś eurytmię z wysiłkiem mającym na celu całościowe uzdrowienie duszy ludzkiej. Dlatego eurytmia mieści się w ofercie duchowych ćwiczeń nie tylko w szkołach waldorfskich, lecz również we wszystkich pozostałych instytucjach antropozoficznych (szpital, dom starców, bank, koncern produkujący żywność).

NAUCZYCIEL

•    Problem dewocyjnej postawy wielu nauczycieli wobec Rudolfa Steinera, problem zmącenia świadomości, uzależnienia - wiersz zawierający światopogląd „Przyjacielowi Boga i ludzkości. Rudolfowi Steinerowi" Alberta Steffena

•    Nauczyciel - traktuje swój zawód jako powołanie i czuje się jak pedagogiczny misjonarz, który chce sprowadzić dziecięce dusze na właściwą drogę. Wychowanie traktuje się jako pomoc przy inkarnacji, ma się rozwijać to, co już przynosi się ze sobą na świat. Nauczyciele nie muszą być wprawdzie członkami Towarzystwa Antropozoficznego, niemniej jednak powinni się identyfikować z podstawami pedagogiki waldorfskiej. W szczególności nauczanie wymaga specjalnej wiedzy z zakresu nauki o człowieku stworzonej przez Rudolfa Steinera. Nie dopuszcza się możliwości głoszenia innych poglądów pedagogicznych niż oficjalnie usankcjonowane.

•    Dlaczego jest tak wielu nauczycieli waldorfskich mimo licznych mankamentów?

Wydaje się, że b. ważna jest ta szczególna rola nauczyciela - bycie artystą wychowania, który ma do wypełnienia wobec ucznia karmiczną, a więc związaną z jego przeznaczeniem misję i który pragnie wychować pełnych ludzi; musi mieć wiedzę profetyczną o tym, jaką postać przybierze kiedyś w jego uczniu inkarnowana osobowość. Jest przewodnikiem dusz, jako jedyny zna właściwą drogę, to prowadzi także jego duszę do zbawienia.; spłaca swój dług z innych wcieleń.

Drugie wytłumaczenie jest związane z frommowską teorią ucieczki od wolności - w czasach, gdy nie ma pewności obowiązujących wartości antropozofia daje pewność reinkarnacji wytycza drogę życia - od kołyski, aż po grób. Bardzo powszechny wśród nauczycieli jest mechanizm wyparcia, nieustannie nauczyciel walczy z samym sobą brak jakiejkolwiek akceptacji samego siebie, silna projekcja na swoich wychowanków.

•    Wagemann opisuje działający wśród nauczycieli mechanizm przystosowawczy - ujęcia przystosowania jako psychomutacji i przemiany osobowości (pastor Fńedńch-Wilhelm Haack)

10