9675428270

Koszty prowadzenia prac przywracających pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego, które zostały utracone na skutek jego eksploatacji i upływu czasu, stanowią nakłady o charakterze remontowym, które nie powiększają wartości początkowej środka trwałego. Zalicza się do nich w szczególności: nakłady na konserwację, przeglądy okresowe, zakup i wymianę części, bieżące prace remontowe (usuwanie skutków awarii), remonty okresowe, remonty w celu usunięcia skutków zdarzeń losowych (np. pożaru, powodzi). W zakres pojęcia „remont" wchodzi także wymiana zużytych części środka trwałego na nowe i to nawet wtedy, gdy te nowe części w wyniku postępu technologicznego są nowocześniejsze i mają lepsze parametry użytkowe, co może się przyczyniać do poprawy parametrów użytkowych całego środka trwałego.

Wartość materiałów (części) odzyskanych w czasie remontu nie zmniejsza kosztów remontu, lecz stanowi pozostałe przychody operacyjne.

Środek trwały jest kompletny, jeśli spełnia wszystkie warunki techniczne i prawne przewidziane dla danej kategorii środków trwałych, a w szczególności zawiera wszystkie części składowe. Do środka trwałego mogą być także dołączone części dodatkowe i peryferyjne, choć może być on uznany za kompletny także bez przyłączenia tych części.

Części składowe stanowią nieodłączny element środka trwałego warunkujący jego użytkowanie, które nic mogą być od niego odłączone bez istotnego uszczerbku dla zdatności środka trwałego do użytkowania. Część składowa jest powiązana fizycznie (wchodzi w skład) lub prawnie ze środkiem trwałym.

Częścią dodatkową (dodatkowym wyposażeniem) jest element środka trwałego, który zwiększa walory użytkowe środka trwałego, ale nic jest niezbędny do jego użytkowania ani nic powoduje ograniczeń w jego użytkowaniu. Część dodatkowa wchodzi fizycznie w skład środka trwałego lub jest z nim w sposób trwały powiązana i nic może stanowić samodzielnego środka trwałego (np. radio w samochodzie).

Częścią peryferyjną jest element fizycznie wchodzący w skład środka trwałego, który nic warunkuje możliwości użytkowania środka trwałego, z którym ma być powiązana, ani nic ogranicza jego w łaściwości użytkowych (np. drukarka komputerowa). Części peryferyjne:

1)    połączone z jednym obiektem środka trwałego i służące wyłącznic do jego obsługi - wchodzą w skład obiektu inwentarzowego środka trwałego, z którym są powiązane.

2)    służą do obsługi więcej niż jednego środka trwałego lub są czasowo przyłączane do różnych środków trwałych - stanowią samodzielne obiekty inwentarzowe środków trwałych.

Części składowe i peryferyjne mogą być przyłączane i odłączane od środków trwałych w trakcie ich użytkowania. O wartość tych części jest odpowiednio zmniejszana (powiększana) wartość początkowa (brutto) środka trwałego i wartość jego dotychczasowego umorzenia, jeśli wartość brutto części składowej (peryferyjnej) przekracza 3500 zł. Zwiększenia (zmniejszenia) wartości dokonuje się w miesiącu przyłączenia (odłączenia). Jednostka obniża wartość księgową brutto środka trwałego o kwotę odpowiadającą wartości brutto odłączanej części dodatkowej lub peryferyjnej oraz kwotę umorzenia o kwotę umorzenia przypadającego na część dodatkową lub peryferyjną. Kwotę zmniejszenia wartości brutto (początkowej) ustala się na podstawie danych zawartych w ewidencji pomocniczej środków trwałych (karcie indywidualnej środka trwałego), jeśli dla części dodatkowej (peryferyjnej) była odrębnie podana wartość początkowa, a w razie braku takich danych - na podstawie:

1)    dowodów księgowych.

2)    szacunku.

Kwotę umorzenia przypadającego na odłączona część dodatkową lub peryferyjną oblicza się za pomocą metody i stóp amortyzacji określonych dla środka trwałego, od którego następuje odłączenie.

Jeśli nie można wiarygodnie określić (zwłaszcza oszacować) wartości początkowej odłączanej części dodatkowej lub peryferyjnej - nic dokonuje się zmniejszenia wartości początkowej środka trwałego.

Jeśli odłączana część dodatkowa/peryferyjna jest następnie przyłączana do innego środka trwałego, wartość początkowa i umorzenie tego środka trwałego podlega zwiększeniu o kwoty określone dla przyłączanej części.

W ewidencji środków trwałych stosuje się uproszczenie polegające na spisywaniu w koszty w momencie przyjęcia do użytkowania środków trwałych:

1)    o wartości jednostkowej od 500 do 1000 zł. stanowiących wyposażenie biurowe, a także bez względu na wartość początkową: telefony komórkowe, tablety - z jednoczesnym objęciem ich pozabilansową ewidencją ilościową.

2)    o wartości jednostkowej do 500 zł - zwolnionych z obowiązku ich ewidencjonowania.

Ulepszenia w obcych środkach trwałych obejmują nakłady poniesione na przebudowę, rozbudowę, modernizację lub rekonstrukcję środka trwałego, który jest używany w działalności prowadzonej przez jednostkę na podstawie umowy nicdająccj prawa do amortyzowania (umarzania) tego środka trwałego (np. najmu, dzierżawy, bezpłatnego użyczenia itp.), zawartej na czas określony przekraczający rok lub na czas nieokreślony, w sytuacji gdy jednostka przy przyjęciu obcego środka trwałego planuje jego użytkowanie w okresie dłuższym niż rok. Ulepszeń w^r obcych środkach trwałych nie stanowią wydatki poniesione w związku z remontami obcych środków trwałych oraz wydatki na przystosowanie do użytkowania środka trwałego na potrzeby użytkownika, w kwocie nicprzckraczającej w danym roku obrotowym kwoty 3500 zł.

W czasie prowadzenia prac inwestycyjnych w obcych środkach trwałych zw iązane z tym koszty ewidencjonowane są na koncie 080 „Środki trwałe w budowie (inwestycje)". W chwili przyjęcia do użytkowania koszty te są rozliczane i przenoszone na koto 011 „Środki trwałe". Obiektem inwentarzowym (czyli jednostką ewidencyjną środków trwałych w rozumieniu KŚT) są w tym przypadku nakłady na ulepszenie obcego środka trwałego klasyfikowane w zależności od rodzaju środka trwałego, którego dotyczyły (np. jeśli ulepszony był budynek, nakłady na obce środki trwałe należy klasyfikować w grupie 1 - „Budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego", zgodnie z ich rodzajem, jeśli budowla - w grupie 2 - „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej", jeśli środek transportu w grupie 7 - „Środki transportu” itd.).