2277150464

Historia Wydziału w latach 1964-2004

W 1966 r. rozpoczęto budowę obiektu dydaktycznego na terenie przewidywanej lokalizacji Szkoły przy ul. Nadbystrzyckiej, przeznaczonego docelowo dla Wydziału Elektrycznego a przejściowo umożliwiającego urządzenie najbardziej potrzebnych zespołów dydaktycznych, laboratoriów i pracowni dla wszystkich wydziałów. W listopadzie 1967 r. część laboratory jną przekazano do użytkowania, a część audytoryjną w rok później. Równocześnie z budową Wydziału Elektrycznego trwały prace nad generalnymi założeniami przyszłego kompleksu obiektów wyższej szkoły technicznej.

Wydział Elektryczny powstał w 1964 r., a w jego skład wchodziły: Zespól i Pracownia Elektrotechniki, Zespól i Pracownia Miernictwa Elektrycznego, Zespól i Pracownia Maszyn i Napędów Elektrycznych, Zespól i Pracownia Automatyki i Elektroniki, a po likwidacji Wydziału Ogólnotechnicznego w 1968 r. - również Zespól i Pracownia Fizyki Technicznej, Zespól Matematyki i Pracownia Metod Numerycznych. Zespoły i Pracownie Fizyki Technicznej, Matematyki i Elektrotechniki obsługiwały również Wydziały Mechaniczny i Budownictwa Lądowego. Funkcję dziekana Wydziału Elektrycznego pełnił Mieczysław Romuald Krzywicki. W 1968 roku zostali powołani na stanowiska docentów: mgr inż. Romuald Mieczysław Krzywicki, mgr inż. Leonid Kacejko, dr inż. Tadeusz Latocha, dr inż. Kazimierz Majdiuk, dr Barbara Piłat, a w 1972 r. dr inż. Bogdan Banasiewicz i dr inż. Tadeusz Janowski. Na niepełnym etacie pracował w latach 1967-1976 profesor Politechniki Warszaw skiej Zdzisław' Grunw ald a w roku 1974-75 - prof. Janusz Turowski z Politechniki Łódzkiej. Zatrudnienie stosunkowo dużej liczby pracowników z Politechniki Łódzkiej (K. Majdiuk, T. Janowski, T. Latocha, J. Skwarna, W. Lasocki) znacznie przyśpieszyło prawidłowy rozwój Wydziału, zw łaszcza w zakresie badań naukowych i zdobywania stopni naukowych. Przy Wydziale Elektrycznym zorganizowano już w roku 1969 Zaoczne Studium Doktoranckie Politechniki Warszawskiej dla pracowników Wyższej Szkoły Inżynierskiej. Kierownikiem Studium byl prof. Z. Grunwald, który z wielkim zaangażowaniem prowadził studia doktoranckie aż do uzyskania praw doktoryzowania w 1978 r. przez późniejszy Instytut Przetwarzania i Użytkowania Energii Elektrycznej. Wydział Elektryczny kształcił inżynierów elektryków systemem studiów wieczorowych, zaocznych i dziennych w specjalności elektrotechnika przemysłowa.

W czerwcu 1973 r. zmarł główny twórca, organizator i wieloletni rektor Wyższej Szkoły Inżynierskiej Stanisław Podkowa. W sierpniu 1973 r. minister nauki, szkolnictwa wyższego i techniki powołał na stanowisko rektora doc. dr hab. Włodzimierza Sitko, pracownika naukowego z Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Z inicjatywy nowego rektora nastąpiło wiele zmian w strukturze organizacyjnej Szkoły oraz w obsadzie funkcji i stanowisk kierowniczych. Funkcję prorektorów

8