3543304316

Późne

średniowiecze (XIV-XV wiek)

Dies irae    XII i XIII wiek    Dies iree lub Dies irae (tac.

Dzień gniewu) - poczgtek napisanej na przełomie XII i XIII w. (prawdopodobnie przez Tomasza z Celano) rymowanej sekwencji mówiącej o końcu świata i sądzie nad światem, która włączona została do mszału, a od czasu reformy trydenckiej śpiewana jest w liturgii kościoła rzymskokatolickiego w mszach żałobnych.

Taniec śmierci    Cały okres Taniec śmierci (danse

średniowiecza macabre) był jedną z najpopularniejszych alegorii w sztuce plastycznej i literaturze późnego średniowiecza. Przedstawienia tego typu powstawały jako upomnienie przed nieuchronnym śmiertelnym losem, ale także jako wyraz rozczarowania marnością świata i skargi na przemijanie. Symbolizuje również równość wszystkich ludzi wobec śmierci.

Teatr jarmarczny    Cały okres Teatr jarmarczny to

średniowiecza średniowieczny teatr

świecki, czerpał z baśni, wierzeń i tradycji ludowej. Aktorami i często autorami sztuk byli żonglerzy, wędrowni śpiewacy, akrobaci. Sceną był prosty pomost. Przedstawienia odbywały się na placach miejskich.

Moralitet to późnośredniowieczny gatunek dramatyczny, rodzaj misterium, w którym postacie alegorycznie uosabiały poszczególne atrybuty moralne jak: Dobro, Wiara, Cnota

tematu w filmie

Od tego motywu zaczyna się film, symbolizuje go czarny ptak zwiastujący „dzień gniewu" nad ludźmi. Owym gniewem Boskim dla człowieka średniowiecza była epidemia czarnej śmierci.

Pojawia się w ostatniej scenie fil mu. Śmierć prowadzi za sobą głównego bohatera wraz z jego towarzyszami.

Jednymi z bohaterów filmu jest trupa wędrownych artystów, prostych ludzi, cieszących się życiem na przekór ogarniającej wszystko zarazie.

Film Bergmana można śmiało nazwać moralitetem opowiadającym o bezcelowości walki ze śmiercią, która i tak dosięgnie każdego.